Doorgang/Passage
kunstintegratie voor het Centrum voor Kinderzorg en Gezondheidsondersteuning te Bilzen.
Het kunstwerk Doorgang is zowel een esthetische abstracte sculptuur als een kinderpaviljoen met architecturale connotaties, waar ruimtelijke ervaring en speelplezier centraal staan.
De sculptuur is geconcipieerd aan de hand van drie gekleurde identieke modules, waarmee een ruimtelijkheid is gecreëerd uitgaande van het idee van de doorgang. Het idee van de doorgang is prominent aanwezig in en rondom het domein van het zorgcentrum, waar tussenruimtes gecreëerd zijn als overgangszones van de publieke ruimte naar de private ruimte. Dit gegeven was de inspiratiebron om een ruimtelijkheid te creëren waarin de ervaring van een tussenruimte, die eigen is aan een doorgang, de inzet is. De doorgang, die gecreëerd wordt aan de hand van de specifieke stapeling met de modules, geeft aan de sculptuur een ruimtelijke richting, met een geaccentueerde voorzijde (de straatkant) en achterzijde (een achterdeur) maar leidt als dusdanig niet van de ene plek naar de andere. Het is enkel in het narratieve en de verbeelding dat het dit doet. Het is een doorgang als ruimtelijke beleving.
De sculptuur is geïnstalleerd op een specifieke plaats in het domein. Er is voor gekozen om het redelijk dicht bij het gebouw van het zorgcentrum te plaatsen, om zodoende een formele lezing van gelijkaardige architecturale elementen tussen gebouw en sculptuur te accentueren.
De abstracte esthetische kwaliteiten van de sculptuur zijn te vinden in de manier waarop er met kleur en vorm wordt omgegaan. De drie kleuren zijn kleuren die in de natuur veelvuldig voorkomen, en hun combinatie doet denken aan signalen en vlaggen. De kleuren zijn echter onderhevig aan optisch visueel effect, omdat de egaal gekleurde panelen een grafische lezing creëren. Daarbij komt dat de panelen gevarieerde kleurtonaliteiten lijken te bezitten al naar gelang het invallend licht en de schaduw. De sculptuur verwerft hierdoor een immaterieel karakter, dat in contrast staat met de materiële kwaliteiten van de aanpalende gevel van het zorgcentrum.
De bovenste module in ontworpen volgens de idee van een geplooide doorlopende tekening, die dan een driedimensionale lezing krijgt. Het zijn traceringen van tweedehands spiegels en glazen tafelbladen. De overlappende traceringen bezitten een uitgesproken vormelijke en referentiële kracht die bijvoorbeeld doet denken aan de lijnen van een sportveld, of aan menselijke figuren. Het zijn vormelijke verbindingen, waaruit een decoratief karakter ontstaat. De lijnen zijn gefreesd in de volkern, waardoor de tekening een materiële kwaliteit bezit, die doet denken aan gravures.
In contrast met de bovenste module bezitten de twee onderste modules architecturale connotaties en functionele eigenschappen. Het lijken miniatuur gebouwtjes, geconstrueerd aan de hand van archetypische architecturale elementen zoals de muur, de deur- en de raamopening. Een plafond is er amper of niet, waardoor de sculptuur niet overkomt als een tuinhuisje, maar eerder inzet op ruimtelijkheid en verbondenheid. Door toevoeging van twee bankjes is er een element van geborgenheid gecreëerd, alsook een notie van plaats. Kinderen kunnen er zich ophouden en samenkomen. Daarbij komt dat de uitsnijdingen van raam- en deuropeningen zo zijn aangebracht dat het kind het gevoel heeft zich in het paviljoen te kunnen verstoppen. De stalen hoekverbindingen die de modules bijeen houden zijn bekleedt met gekleurde strips volkern. Om het speelse karakter van de sculptuur te accenturen is er voor geopteerd om met de gekleurde strips een ornament te creëren doorheen de binnenzijde van de sculptuur. Dit ornament zal het kijken en observeren accentueren, waardoor de binnenruimte ook meer een plek wordt om te vertoeven.
De sculptuur Doorgang is monumentaal en bezit diverse visuele eigenschappen, maar het is ook een structuur die vanwege zijn ruimtelijkheid dynamiek en spelplezier genereert. De sculptuur situeert zich hierdoor tussen het visuele (het kijken) en de lichamelijke ervaring.status: publishe
