Zingeving en posttraumatische groei bij gedetineerden: Antwoorden op essentiële vragen

Abstract

Zingeving en posttraumatische groei bij gedetineerden: Antwoorden op essentiële vragen Vroeg of laat wordt de manier waarop we zin geven aan ons leven uitgedaagt en worden we op weg gezet om nieuwe antwoorden te vinden op onze levensvragen. Die existentiële uitdaging komt er vaak naar aanleiding van verlieservaringen in de vorm van ziekte, het sterven van onze medemensen of het ondergaan van geweld. Het kan echter ook dat we zelf voor de omstandigheden die ons ten gronde richten. Bij daders en gedetineerden is dit vaak het geval. In een eerste studie (N=365) vroegen we ons af of gedetineerden inderdaad een verlies van persoonlijke betekenis en zingeving ervaren tijdens hun gevangenistijd, en in hoeverre dit samenhangt met het ervaren van stress tijdens detentie. We stelden ons ook de vraag of en hoe gevangenen met dit verlies proberen om te gaan, en welke wegen al dan niet leiden tot posttraumatische groei en nieuwe zingeving. Posttraumatische groei bij daders – of het dieper appreciëren van het leven, het ontdekken van nieuwe krachtbronnen en interesses, er ervaren van diepere contacten met anderen en het ontwikkelen van een nieuwe filosofie – zou bijdragen tot het voorkomen van herval. In een pilootstudie (N=30) vroegen we ons af of cliëntgericht-experiëntiële psychotherapie bij daders dit soort posttraumatische groei effectief stimuleerde. Diepte-interviews met tien gedetineerden hielpen ons om de resultaten van de twee vorige studies nog beter te begrijpen. Op grond van dit alles hebben we enkele duidelijke aanbevelingen naar de (psychotherapeutische) praktijk toe.status: publishe