Verpleegkundige begeleiding bij automutilatie: balanceren tussen begrip en onbegrip. Een exploratief onderzoek

Abstract

DOEL. Dit exploratief kwalitatief onderzoek is bedoeld om inzicht te verwerven in hoe verpleegkundigen en patiënten automutilatie en de verpleegkundige benadering ervan beleven. METHODE. Een kwalitatieve studie, gebaseerd op de principes van ‘grounded theory’, werd uitgevoerd in een middelgroot psychiatrisch ziekenhuis in Vlaanderen. Er werden semigestructureerde interviews afgenomen bij vijf psychiatrisch verpleegkundigen met ervaring op het vlak van automutilatie en bij acht patiënten die automutileren. Bij de analyse van de interviews werd gebruikgemaakt van de constante comparatieve methode. RESULTATEN. Er werd een werkkader ontwikkeld dat inzicht biedt in hoe verpleegkundigen en patiënten automutilatie ervaren. De cruciale elementen hierin zijn het door de patiënt ervaren begrip of onbegrip. Het ervaren van begrip blijkt de drempel tot automutileren te verhogen. De kernopdracht van de verpleegkundige is bijgevolg de patiënt laten ervaren dat hij begrepen wordt. Dit kan onder andere door meer controle bij de patiënt te laten, verbondenheid te creëren en een klimaat uit te bouwen dat verdere beschadiging voorkomt. DISCUSSIE EN CONCLUSIE. Het ontwikkelde werkkader kan een basis vormen voor het opzetten van de verpleegkundige zorg bij automutilatie. Verder onderzoek kan het werkkader verfijnen, verdiepen en onderbouwen.status: publishe