Possible use of plant growth promoting rhizobacteria against white mould disease (Sclerotinia sclerotiorum (Lib) de Bary) in lettuce plant (Lactuca sativa L.)
Marul (Lactuca sativa L.) bitkisinde Sclerotinia sclerotiorum tarafından oluşturulan beyaz çürüklük hastalığı marul ekimini ve üretimini sınırlayan en yaygın ve önemli fungal hastalıklardan biridir. Bu çalışmada farklı türlere ait antagonistik potansiyele sahip kök bakteri izolatları [Lysobacter enzymogenes C3R5 ve N4-7] ile bitki büyümesini teşvik eden kök bakteri (PGPR) izolatlarının [Bacillus pumilus T4, Bacillus amyloliquefaciens IN937a, Pseudomonas fluorescens WCS417r ve Pseudomonas putida 89B-61] marul beyaz çürüklük hastalığına karşı biyolojik mücadele ajanı olarak kullanılabilme olanaklarını araştırılmıştır. Bakteri izolatlarının fungal gelişimi ve hastalık çıkışının engellemesi üzerine olan etkinliği in vitro ve in vivo koşullarında araştırılmıştır. In vitro ikili kültür denemelerinde test edilen bakteriler arasında antagonist L. enzymogenes C3R5 ve N4-7 izolatları patojen gelişimini önemli düzeyde engelleyerek antagonizm gösterirken, PGPR izolatları fungusların miselyal gelişimini engellemede başarılı olamamıştır. In vivo koşullarda ise gerek antagonist gerekse PGPR izolatları marul bitkisinin sağlıklı gelişmesine neden olurken, uygulama yapılmış bitkilerde hastalık oluşumu kontrollerdeki bitkilerle karşılaştırıldığında önemli düzeyde engellediği belirlenmiştir.White mould disease, caused by Sclerotinia sclerotiorum, is one of the most important and common fungal diseases which effects production of lettuce (Lactuva sativa) plants. In this study, possible use of antagonist (such as Lysobacter enzymogenes C3R5 and N4-7) and Plant Growth Promoting Rhizobacterial (PGPR) (such as Bacillus pumilus T4, Bacillus amyloliquefaciens IN937a, Pseudomonas fluorescens WCS417r and Pseudomonas putida 89B-61) isolates, as biological control agents, was investigated for their ability to suppress white mould disease of lettuce (Lactuca sativa L. cv. Lital) in vitro and in vivo conditions. During the in vitro experiments, among the rhizobacterial isolates, antagonist L. enzymogenes isolates C3R5 and N4-7 showed antagonistic properties against fungal pathogen and significantly inhibited hyphal growth to a varying degree in dual culture tests. In contrast, PGPR isolates were unable to be successful and showed inconsistent inhibition on mycelial growth.During the in vivo experiments, both antagonist and plant PGPR isolates were evaluated for plant growth promotion and biologic control of disease caused by the fungal agent. Plants treated with each of the six isolates were significantly reduced pre-emergence disease severity compared to untreated controls
