Amaç: İntestinal parazitler, özellikle gelişmekte olan ülkeler başta olmak üzere küresel olarak yaklaşık dört milyar insanı etkileyen önemli bir halk sağlığı sorunudur. Bu çalışma; çoklu (mikst) intestinal parazit prevalansını ve potansiyel infeksiyon kaynağını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve yöntem: Çalışmaya 4 aylık periyotta, Kızıltepe Devlet Hastanesi Mikrobiyoloji Laboratuvarına paraziter etken varlığının araştırılması amacıyla gönderilen 1620 dışkı örneği prospektif olarak dahil edildi. Makroskobik inceleme sonrası dışkı örnekleri, dışkı konsantratör tüpü ile çöktürülüp kopro-parazitolojik yöntemlerden nativ-lugol yöntemi uygulanarak intestinal parazitler yönünden incelendi. Dışkı örneklerinin tamamı Entamoeba histolytica/dispar taraması için ticari test kiti kullanılarak Mikro-ELISA yöntemi ile adhezin antijen varlığı yönünden araştırıldı. Bulgular: Çalışmada, toplam 1620 insan dışkı örneği incelendi ve 447’si (% 27.6) intestinal parazitler yönünden olumlu bulundu. Enfekte dışkı örnekleri arasında; 63’ünün (% 14.1) iki parazit ve 18’inin (% 4.0) üç parazit ile çoklu infekte olduğu görüldü. Giardia intestinalis (% 43.3), Taenia spp. (% 36.4) ve Trichomonas hominis (% 5.4) en sık tespit edilen parazitlerdi. Çoklu parazitle (G. intestinalis & Taenia spp.) infekte dışkı örneklerinde kadın ve erkekler arasında cinsiyet açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı (p>0.05). Sonuç: Bulgularımız bölgemizde parazitik infeksiyonların endemik kalmaya devam ettiğini göstermektedir.Objectives: Intestinal parasitosis is a major public health problem particularly in the developing countries and affects approximately 4 billion people globally. The presented study aimed to determine the prevalence of multiple (mixt) intestinal parasites and potential source of infection in our region. Materials and methods: A total of 1,620 stool specimen that sent to Kızıltepe State Hospital Microbiology Laboratory throughout a 4 months period to investigate for parasitic agents were included. Following macroscopic examination, stool specimens were precipitated and examined for intestinal parasites by copro-parasitological methods including native-lugol method. All of stool specimens were investigated for Entamoeba histolytica/dispar screening by Micro-ELISA method using commercial kits regarding with the existence of adhesin antigens. Results: In this study, a total of 1,620 human stool samples were examined and 447 (27.6%) were found to be favorable for intestinal parasites. Among infected stool samples, 63 (14.1%) were infected with two parasites and 18 (4.0%) with three parasites. The first three most common parasites were Giardia intestinalis (43.3%), Taenia spp. (36.4%) and Trichomonas hominis (5.4%). There was no significant difference between males and females in multiple infected (G. intestinalis & Taenia spp.) stool samples (p>0.05). Conclusion: Our findings suggested that intestinal parasitic infections remain endemic in our region
