Abstract

De opnamelokaties van tv-detectives genieten een toenemende populariteit onder toeristen. In dit artikel wordt, op basis van een tekstuele analyse van ‘Baantjer’, ‘Inspector Morse’ en ‘Wallander’, onderzocht welke inhoudelijke kenmerken van deze tv-detectives mogelijk als ‘trigger’ fungeren. Uit de analyse blijkt dat plaats en beweging een centrale rol vervullen binnen de narratieve structuur van dit genre. Door zelf de lokaties te bezoeken, kunnen toeristen het spoor nalopen van hun geliefde detective om aldaar, vanuit een veilige positie, tijdelijk op te gaan in het schemergebied tussen fictie en werkelijkheid

    Similar works