Om verschillende redenen stellen bekende individualiseringssociologen als
Ulrich Beck en Antony Giddens dat armoede in laat-moderne samenlevingen
een steeds tijdelijker fenomeen wordt en dat het daarmee eerlijker verspreid
raakt over de hele bevolking. Vroeger of later, zo betogen zij, komt iedereen wel
een korte periode in aanraking met armoede. In dit artikel onderzoeken Achterberg
en Snel de houdbaarheid van deze vertijdelijkingsthese voor Nederland
aan het einde van de vorige eeuw