“TIP ÖYKÜCÜLÜĞÜ” ÜZERİNE

Abstract

Medicine is a discipline with its own rules and manner of operation. Literature is oneof the dozens of kinds of art. The common point of both fields is that they touch human storiesfrom within life. Human stories in the field of health are about the processes in which aperson lives,may live or is able to live.With the definition of medical story, it is narrative whicsh are written by medicalstaffs, especially physicians. Medical narratives are fictitious narratives connected withmedical realities, interpreting the health environment from the perspective of a physician orhealth care provider. Such is the primary concern of the works in the literary concerns.The medical narratiation is a field with a limited number of examples in both Turkishliterature and world literature. Due to the diversity of medical education models in recentyears, there is a growing interest in the relationship of medicine with literature and socialsciences.Both in terms of medical education and in the context of literary and medical literacy,“Medical Narratiation” as a product of “quest fo beauty” is a new and distinctive area inTurkish literature.Tıp, kendine özgü kuralları ve işleyiş biçimi olan bir disiplindir. Edebiyat ise sanatın onlarcatüründen biridir. Her iki alanın da ortak noktası, yaşamın içinden insan hikayelerine temasetmeleridir. Sağlık alanındaki insan hikayeleri, kişinin yaşadığı, yaşayacağı ya da yaşama olanağıbulunan süreçler üzerinedir. Anlatı metinleri bakımından tıp alanına yönelik en uygun edebi tür, öyküolarak düşünülebilir.Tıp gibi özel bilgi, donanım ve beceri gerektiren bir alana yönelik edebi eser vermek, yazarlaraçısından kolay bir durum değildir. Bu konuda yetkin örnekler sunabilmek için iki temel şartıngerekliliğinden bahsedilebilir: Bunlardan biri, edebi türlerin genelinde olmasa bile öykü türündeyazmaya alışık, yazı sancılarına aşina bir kalem olmaktır. Diğeri ise tıp ve sağlık ortamını içerdengözlemleyebilen, çatışmaları, ikilemleri ve kimi tıbbi parametreleri değerlendirip yorumlayabilecekbir deneyime sahip olmaktır.Bu bağlamda "tıp öykücülüğü" özel bir alana dair öykülerin, içeride olup biten hakkındabilgisi ve sezgisi olan yazarlar tarafından kaleme alınmasını gerektirmektedir. Tıp öykücülüğü, gerekTürk Edebiyatı'nda gerekse dünya edebiyatında oldukça sınırlı sayıda örneği bulunan bir alandır. Sonyıllarda tıp eğitimi modellerinin çeşitlenmesi nedeniyle, tıbbın edebiyat ve sosyal bilimlerle olanmünasebetlerine yönelik bir ilgi artışı söz konusudur.Hem tıp eğitimi boyutuyla hem de edebiyat ve tıp okur-yazarlığı bağlamında "güzeli arayış"çabasının bir ürünü olarak "Tıp Öykücülüğü" Türk Edebiyatı'nın yeni ve özgün bir alanı olmayaadaydır