Microcosting in economic evaluations: Issues of accuracy, feasibility, consistency and generalisability

Abstract

Omdat de diversiteit aan medische behandelingen in de afgelopen decennia enorm is gegroeid, staan de zorgbudgetten in Westerse landen voortdurend onder druk. De beslissing om bronnen voor een doeleinde aan te wenden in plaats van aan een ander doeleinde moet dus gestruktureerd worden afwogen. Deze afweging wordt doorgaans gemaakt met behulp van economische evaluaties die zowel de kosten als effecten van alternatieve medische behandelingen schatten. Hoewel de effecten van medische behandelingen minstens zo belangrijk zijn, stonden in mijn proefschrift de kosten centraal. De doelstelling was de kosten van specifieke medische behandelingen te schatten en algemene methodologische conclusies te trekken wat betreft de toepassing van drie kostenmethoden. De methoden werden toegepast in een verscheidenheid aan medische specialismen, waaronder oncologie, hematologie, intensive care medicine, tandheelkunde, huisartsgeneeskunde, cardiologie en neurochirurgie. Er bestaat nog geen consensus over de methode van voorkeur voor de kostenschatting van behandelingen. De ‘bottom up microcosting’ methode wordt over het algemeen verondersteld de meest nauwkeurige kostenschatting te geven, omdat kosten worden berekend per individuele patiënt en per individuele kostencomponent. De methode wordt echter niet op grote schaal toegepast omdat zij vanwege haar tijdsintensieve karakter nauwelijks haalbaar is. Omgekeerd wordt de ‘gross costi