Het gebruik van risicotaxatie instrumenten onder SPV-en

Abstract

Ons onderzoek laat zien dat gebruik van gestructureerde risicotaxatie instrumenten nog niet zo veel voorkomt onder sociaal psychiatrisch verpleegkundigen. Dit kan voor een belangrijk deel veroorzaakt zijn door het feit dat de verpleegkundigen in onze steekproef maar voor een beperkt percentage in forensische settings werkten. Binnen de algemene GGZ is gebruik van gestructureerde risicotaxatie instrumenten nog geen gemeengoed. Toch zouden deze instrumenten ook hier een belangrijke rol kunnen vervullen als methode om risico's van patiënten voor zichzelf en anderen in kaart te brengen. Vooral de START ('t Lam et al., 2009) lijkt hiervoor geschikt, omdat met dit instrument niet alleen het risico voor anderen, maar ook het risico op victimisatie, risico op zelfbeschadigend gedrag, suïcidegevaar, ongeoorloofde afwezigheid, middelenmisbruik en zelfverwaarlozing vastgesteld kan worden. Een nauwkeurige risicotaxatie leidt tot een doelgerichte behandelaanpak, zodat negatieve uitkomsten voor de psychiatrische patiënt zelf, en voor zijn omgeving, voorkomen kunnen worden