The aim of this study was to investigate the effects of treadmill training additional to physiotherapy and rehabilitation program (PTR) on postüral control parameters, balance and temporo-spatial charecteristics in children with spastic diplegic cerebral palsy. A total of 12 children aged 6 to 15 years with spastic diplegic CP level I and II according to the Gross Motor Function Classification System (GMFCS) were included in the study. The children were divided into two groups with the randomized sampling method. The study was a cross-over design, at the first phase, children in the first group (n=6) were undergone PTR program for 45 minutes a day, 3 days a week for 12 weeks; children in the second group were undergone 20 minutes treadmill training beside of PTR program 45 minutes a day, 3 days a week for 12 weeks. After twelveth week a wash period was given for 4 weeks and at the end of fourth week children in both groups crossed over; the second phase of therapy was started; children in the first group were started additional treadmill training for 20 minutes beside of PTR program for 45 minutes a day, 3 days a week for 8 weeks and children in the second group were started PTR program for 45 minutes a day, 3 days a week for 12 weeks. All tests were applied at the beginning and at the end of the first and second phases of the study. Postüral control and gait were evaluated by posturography and modified clinical test of sensory balance interaction, test of limits of stability, test of ryhtmic weight shifting, sit to stand, walk across, tandem walk, stairs up and down and forwerd lunge tests. Balance was evaluated by pediatric balance scale and timed up and go test. Gross motor function was assessed by Gross Motor Function Measure (GMFM), D and E subtests. Trunk control was evaluated by Trunk Control Measurement Scale and functional muscle force evaluated. There were not any significant difference was present between the measurements of the two groups before the treatment (p>0,05). After treatment program with treadmill training, there were significant differences on postüral control parameters, gait and balance in patients (p<0,01) especially on alignment of gravity line and weight shifting to the backwards. In conclusion, tradmill training addition to PTR program can benefit therapy programs targeted to develop postural control, balance and gait in children with spastic CP.İÇİNDEKİLER
Sayfa
ONAY SAYFASI iii
YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI iv
ETİK BEYAN v
TEŞEKKÜR vi
ÖZET vii
ABSTRACT viii
İÇİNDEKİLER ix
SİMGELER VE KISALTMALAR xii
TABLOLAR xiii
ŞEKİLLER xv
1. GİRİŞ 1
2. GENEL BİLGİ 4
2.1. Serebral Palsi 4
2.2. Etyoloji ve Prevalans 5
2.3. Serebral Palside Sınıflandırma 6
2.3.1. Klinik Özelliklere Göre Sınıflandırma 7
2.3.2. Fonksiyonel Becerilere Göre Sınıflandırmalar 7
2.4. Spastik Tip Serebral Palsi 9
2.4.1. Kuadripleji 9
2.4.2. Dipleji 10
2.4.3. Hemipleji 10
2.5. Postüral Kontrol 11
2.6. Postüral Kontrolü Etkileyen Mekanizmalar 12
2.6.2. Duyusal Mekanizmalar 13
2.6.3. Nöral Yapılar 15
2.7. Postüral Reaksiyonlar 16
2.8. Ayakta Duruşta Postüral Kontrol 17
2.8.1. Ayakta Duruşta Motor Stratejiler 18
2.8.2. Ayakta Duruşta Duyusal Stratejiler 20
2.9. Serebral Palsili Çocuklarda Postüral Kontrol 21
2.9.1. SP’li Çocuklarda Postüral Kontrol ve Duyusal Sistem 22
2.9.2. SP’li Çocuklarda Postüral Kontrolün Nöromüsküler Sistemi 23
2.9.3. SP’li Çocuklarda Postüral Kontrolde Kas-İskelet Sistemi 24
2.9.4. SP’li Çocuklarda Postüral Kontrolün Nöromüsküler Sistemi 25
2.9.5. SP’li Çocuklarda Postüral Kontrolde Kas-İskelet Sistemi 26
2.10. Diplejik SP’de Postüral Kontrol 26
2.11. Denge 28
2.11.1. Statik Denge 28
2.11.2. Dinamik Denge 28
2.12. Yürüme 29
2.12.1. Yürümenin Zaman-Mesafe Özellikleri 29
2.12.2. SP’li Çocuklarda Yürüme 29
2.12.3. Diplejik SP’de Yürüme 30
2.13. SP’li Çocuklarda Postüral Kontrol ve Lokomotor Fonksiyon 31
2.14. SP’li Çocuklarda Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Uygulamaları 32
2.14.1. Sağlığın, İşlevselliğin ve Yetiyitiminin Uluslararası Sınıflaması – ICF 32
2.14.2. Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Uygulamaları 33
2.14.3. Fonksiyonel Yürüme Eğitimi 34
2.14.4. Yürüme Bandı Eğitimi 35
3. BİREYLER VE YÖNTEM 39
3.1. Bireyler 39
3.2. Yöntem 42
3.2.1. Çalışma Planı 42
3.2.2. Değerlendirmeler 44
3.2.3. Tedavi Protokolü 64
3.3. İstatistiksel Analiz 67
4. BULGULAR 68
4.1. Bireylerin Demografik Özellikleri 68
4.2. Bireylerin Alt Ekstremite Kas Tonusu ve Eklem Limitasyonlarına Ait Bulguları 69
4.3. Bireylerin Kaba Motor Fonksiyon Ölçümüne Ait Bulguları 69
4.4. Bireylerin Fonksiyonel Kas Kuvvetine Ait Bulgular 71
4.5. Bireylerin Posturografik Verilerine Ait Bulguları 73
4.5.1. Modifiye Denge Duyu İnteraksiyonu Klinik Testi 73
4.5.2. Ayakta Durmada Ağırlık Aktarımı Test Bulguları 75
4.5.3. Stabilite Sınırları Testi Bulguları 77
4.5.4. Ritmik Ağırlık Aktarma Testi 84
4.5.5. Oturmadan Ayağa Kalkma Testi Bulguları 86
4.5.6. Yürüme Klinik Testi Bulguları 88
4.5.7. Yürüme ve Dönme Klinik Testi Bulguları 90
4.5.8. Basamak Çıkma ve Basamak Geçme Testi Bulguları 92
4.5.9. Öne Hamle Testi Bulguları 94
4.6. Denge Testlerine ait Bulgular 96
4.7. Gövde Değerlendirmesine Ait Bulgular 98
5. TARTIŞMA 99
6. SONUÇLAR 111
7. KAYNAKLAR 113
8. EKLER 148
EK-1. Orijinallik Raporu 148
EK-2. Etik Kurul Onayı 150
9. ÖZGEÇMİŞ 151Bu çalışmanın amacı; spastik diplejik serebral palsili (SP) çocuklarda fizyoterapi ve rehabilitasyona ek olarak uygulanan yürüme bandı eğitiminin postüral kontrol parametreleri, denge ve yürüyüşün zaman-mesafe özellikleri üzerine etkilerinin araştırmaktı. Çalışmaya Kaba Motor Fonksiyon Sınıflama Sistemi (GMFCS)’ne göre seviyeleri I, II olan, yaşları 6-15 yıl arasında değişen 12 spastik diplejik SP’li çocuk dahil edildi. Çocuklar rastgele örneklem yöntemi ile iki gruba ayrıldı. Çapraz tasarımlı olan çalışmada, birinci aşamada, birinci gruptaki çocuklara (n=6) 12 hafta boyunca haftada 3 kez 45 dakikalık fizyoterapi ve rehabilitasyon (FTR) programı, ikinci gruptaki çocuklara (n=6) 12 hafta haftada 3 kez boyunca FTR’ye ek olarak 20 dakikalık yürüme bandı eğitimi verildi. Onikinci haftanın sonunda tedaviye 4 haftalık ara verildikten sonra gruplar çapraz olarak yer değiştirdi ve çalışmanın 2. aşamasına geçilerek, 12 hafta boyunca 1. gruptaki çocuklara FTR’ye ek yürüme bandı eğitimi, 2. gruptaki çocuklara sadece FTR programı uygulandı. Tüm değerlendirmeler, tedavi başında, ilk aşamanın sonunda, 2. Aşamanın başında ve 2. aşamanın sonunda uygulandı. Postüral kontrol ve yürüme, postürografi ile modifiye denge duyu interaksiyonu klinik testi, ayakta ağırlık aktarma testi, stabilite limitleri testi, ritmik ağırlık aktarma testi, oturmadan ayağa kalkma testi, yürüme testi, tandem yürüme testi, basamak çıkma testi ve öne hamle testi ile, denge zamanlı kalk ve yürü testi ve pediatrik denge ölçeği ile, kaba motor gelişim, Kaba Motor Fonksiyon Ölçütü (GMFM) D ve E alt testleri ile değerlendirildi. Gövde kontrolü, Gövde Kontrol Ölçüm Skalasıyla (TCMS) değerlendirildi. Fonksiyonel kas kuvveti değerleri kaydedildi. Tedavi öncesinde her iki grubun ölçümleri arasında anlamlı fark yoktu (p>0,05). Tedavi sonrasında, FTR’ye ek yürüme bandı eğitimi ile birlikte postüral kontrol parametrelerinde, dengede ve yürüyüş özelliklerinde anlamlı artış görüldü (p<0,05). Yürüme bandı eğitimiyle birlikte ağırlık merkezi hizalanmasında, arkaya doğru yönelmede ve gövde kontrolünde anlamlı farklılıklar olduğu görüldü (p<0,05). Bu nedenle SP’li çocuklarda postüral kontrol, denge ve yürüyüşü hedefleyen terapilerde, FTR’ye ek olarak yürüme bandı eğitiminin faydalı olabileceği düşünüldü
