Ip, W.Y.

DSpace at VU

8  |  FSVU Magazine
1. Inleiding
Op 29 november 2011 heeft de Eerste 
Kamer ingestemd met het wetsvoorstel tot 
invoering van de zogenoemde tussenregeling 
voor valutaresultaten op deelnemingen.1 De 
desbetreffende wetswijziging zal ingaan met 
terugwerkende kracht tot en met 8 april 2011 
om 17.00 uur. De wetswijziging strekt ertoe 
de deelnemingsvrijstelling van artikel 13 van 
de Wet op de Vennootschapsbelasting 1969 
(hierna: Wet VPB 1969) in bepaalde gevallen 
buiten werking te stellen voor valutawinsten op 
deelnemingen. Hiermee moet worden voorkomen 
dat belastingplichtigen op grond van Europese 
rechtspraak valutaverliezen op deelnemingen 
ten laste van hun winst kunnen brengen, terwijl 
latere valutawinsten door de werking van de 
deelnemingsvrijstelling onbelast blijven. In deze 
bijdrage wordt eerst ingegaan op de achtergrond 
van de tussenregeling (onderdeel 2). Vervolgens 
wordt de werking van de tussenregeling 
besproken (onderdeel 3). Deze bijdrage wordt 
afgesloten met een commentaar (onderdeel 4).2 
2. Achtergrond
Op grond van de huidige deelnemingsvrijstelling 
van artikel 13 van de Wet VPB 1969 en 
jurisprudentie3 zijn valutaverliezen niet aftrekbaar 
van de winst en zijn valutawinsten daarvan 
vrijgesteld. Op 28 februari 2008 heeft het Hof 
van Justitie van de Europese Gemeenschappen 
(thans van de Europese Unie (hierna: HvJ EU)) 
arrest gewezen in de zaak Deutsche Shell 
(hierna: zaak-Deutsche Shell).4 
1  Wijziging van de Wet op de vennootschapsbelasting 
1969 in verband met de invoering van een 
tussenregeling voor valutaresultaten op deelnemingen 
(Tussenregeling valutaresultaten op deelnemingen), 
Kamerstukken II 2010/11, 32 818, nr. 2.
2  Zie ook M. Sanders en A.J.A. Stevens, ‘De 
tussenregeling voor valutaresultaten op deelnemingen’, 
WFR 2011/1290.
3  HR 9 juni 1982, nr. 21 142, BNB 1982/230.
4  HvJ EG 28 februari 2008, zaak C-293/06 (Deutsche 
Shell), V-N 2008/13.8.
In deze zaak ging het om de behandeling van 
valutaverliezen op vermogen – het zogenoemde 
dotatiekapitaal – dat is geïnvesteerd in een 
vaste inrichting. Door de in Duitsland gevestigde 
Deutsche Shell was dotatiekapitaal verstrekt 
aan een in Italië gevestigde vaste inrichting. 
De vaste inrichting werd in 1992 ingebracht 
in een Italiaanse dochtervennootschap van 
Deutsche Shell. Vervolgens werden de 
aandelen in de dochtervennootschap verkocht 
en het dotatiekapitaal terugbetaald. Op het 
terugbetaalde dotatiekapitaal werd een 
valutaverlies geleden. In Italië kon het verlies niet 
ten laste van de winst worden gebracht. De vaste 
inrichting berekende haar winst namelijk in de 
lokale valuta, de Italiaanse lire. Het verlies kon 
ook niet ten laste van de winst van de Deutsche 
Shell worden gebracht, omdat in Duitsland het 
resultaat van de vaste inrichting werd vrijgesteld. 
De verkoopopbrengst werd in Duitsland 
namelijk als een terugbetaling van het in de 
vaste inrichting gestorte kapitaal aangemerkt. 
Dit had tot gevolg dat het valutaverlies zowel in 
Duitsland als in Italië buiten aanmerking bleef bij 
de berekening van de winst.5 Het HvJ EU heeft 
kort gezegd geoordeeld dat een valutaverlies op 
de Italiaanse lire naar zijn aard in Italië niet tot 
uitdrukking kan komen in de winst en daarom in 
Duitsland aftrekbaar moest zijn.6 Ondanks dat de 
zaak-Deutsche Shell geen directe gevolgen heeft 
voor de fiscale behandeling van valutaresultaten 
van vaste inrichtingen in Nederland,7  
5  In Italië: resterend dotatiekapitaal (historische 
wisselkoers) van ITL 83.658.896 minus terugbetaald 
dotatiekapitaal (actuele wisselkoers) van ITL 
83.658.896.927 betekent een wisselkoersverlies 
van nihil. In Duitsland: resterend dotatiekapitaal 
(historische wisselkoers) van DM 234.567.179 minus 
terugbetaald dotatiekapitaal (actuele wisselkoers) van 
DM 111.868.677 betekent een wisselkoersverlies van 
DM 122.698.502.
6  De Duitse regeling vergroot namelijk het economische 
risico voor een Duitse vennootschap die in een andere 
lidstaat een onderneming wil oprichten, wanneer daar 
van een andere dan de Duitse munteenheid gebruik 
wordt gemaakt.
7  HR 4 mei 1960, BNB 1960/163, en 29 april 1959, BNB 
1960/164 (Roepia-arresten (voorkoming van dubbele 
belasting op basis van de buitenlandse winst berekend 
in lokale valuta)).
Tussenregeling valutaresultatenmr. W.Y. Ip* 
* mr. W.Y. Ip is verbonden aan de Vrije Universiteit Amsterdam, 
Faculteit der Rechtsgeleerdheid, Afdeling Notarieel en Fiscaal 
Recht, en voorts werkzaam bij de Rechtbank Haarlem, Sector 
Bestuursrecht, Afdeling Belastingzaken. Deze bijdrage is in de 
eerstgenoemde hoedanigheid geschreven. 
FSVU Magazine  |  9
heeft de Staatssecretaris van Financiën (hierna: 
Staatssecretaris) in een persbericht van 8 april 
2011 maatregelen aangekondigd om lichamen 
die valutaverliezen op deelnemingen in aftrek 
brengen, te verplichten ook hun valutawinsten 
in de winst op te nemen. De Staatssecretaris 
reageert daarmee op het standpunt van een 
aantal belastingplichtigen dat door de zaak-
Deutsche Shell valutaverliezen op deelnemingen 
ten laste van de winst kunnen worden gebracht.8
3. Werking
Met de tussenregeling heeft de Staatssecretaris 
gekozen voor een tijdelijke oplossing voor 
de situatie waarin op grond van Europese 
rechtspraak valutaverliezen op deelnemingen in 
bepaalde gevallen ten laste van de winst kunnen 
worden gebracht, terwijl valutawinsten nog steeds 
vrijgesteld zijn onder de deelnemingsvrijstelling 
van artikel 13 van de Wet VPB 1969. De 
tussenregeling heeft alleen gevolgen voor 
belastingplichtigen die valutaverliezen 
daadwerkelijk ten laste van hun winst kunnen 
brengen op grond van Europese rechtspraak.9 
De in het eerste lid van het nieuwe artikel 28b 
van de Wet VPB 1969 opgenomen hoofdregel 
houdt in dat de deelnemingsvrijstelling niet van 
toepassing is op opgekomen valutawinsten op 
deelnemingen, indien belastingplichtigen in een 
bepaald jaar valutaverliezen op deelnemingen 
ten laste van hun winst brengen of hebben 
gebracht. Deze hoofdregel leidt ertoe dat 
ingeval valutaverliezen op deelnemingen 
ten laste van de winst worden gebracht, alle 
opgekomen valutawinsten op die deelnemingen 
en alle andere deelnemingen in het jaar van 
verliesneming en latere jaren niet langer onder de 
deelnemingvrijstelling vallen en dus belast zijn.10 
In het tweede lid van het nieuwe artikel 28b van 
de Wet VPB 1969 is geregeld dat het eerste lid 
van dit artikel (de hoofdregel) overeenkomstig 
van toepassing is op valutawinsten op 
deelnemingen die direct of indirect zijn verkregen 
van verbonden lichamen,11 voor zover bij deze 
lichamen de deelnemingsvrijstelling niet van 
toepassing zou zijn. Hiermee wordt voorkomen 
dat de tussenregeling eenvoudig kan worden 
ontgaan door deelnemingen over te dragen aan 
verbonden lichamen. De verbondenheid wordt 
beoordeeld op het tijdstip dat deelnemingen 
worden overgedragen. Dit brengt met zich mee 
dat bij belastingplichtigen die valutaverliezen 
ten laste van hun winst hebben gebracht en 
niet meer verbonden zijn met lichamen die 
deelnemingen houden, valutawinsten bij de 
verkrijgende lichamen toch worden belast. 
8  In de literatuur werd dit standpunt ook ter discussie 
gebracht, zie o.a. S. Douma, ‘Valutaverlies op 
deelneming: aftrekbaar!’, NTFR 2008/2327.
9  Zie Kamerstukken II 2010/11, 32 818, nr. 3 (MvT).
10  In de MvT wordt opgemerkt dat compartimentering 
van valutaresultaten uitdrukkelijk is uitgesloten, zodat 
opgekomen valutawinsten belast kunnen worden in een 
bepaald jaar dat ontstaan is door koersstijgingen in 
eerdere jaren. 
11  In art. I, onderdeel A, van het wetsvoorstel 
tussenregeling valutaresultaten op deelnemingen is 
opgenomen dat de definitie van verbonden lichaam als 
bedoeld in art. 10a, vierde lid, van de Wet VPB 1969, 
van toepassing is.
Het derde lid van het nieuwe artikel 28b van de 
Wet VPB 1969 beoogt te voorkomen dat eenmaal 
ten laste van de winst gebrachte valutaverliezen 
op een deelneming nogmaals ten laste van de 
winst kunnen worden gebracht bij liquidatie van 
de desbetreffende deelneming. Hierdoor kunnen 
liquidatieverliezen pas in aanmerking worden 
genomen voor zover deze verliezen hoger zijn 
dan het saldo van de valutaresultaten die met 
betrekking tot die deelnemingen ten laste van 
de winst zijn gebracht. Tot slot is in het vierde lid 
van het nieuwe artikel 28b van de Wet VPB 1969 
bepaald dat het eerste lid (de hoofdregel) niet van 
toepassing is op valutawinsten waarvan vaststaat 
dat deze niet ten laste van de winst kunnen 
worden gebracht. Hiermee laat de wetgever 
impliciet de toepassing van de in het eerste lid 
van het nieuwe artikel 28b van de Wet VPB 1969 
opgenomen hoofdregel over aan het uiteindelijke 
oordeel van het HvJ EU. De tussenregeling treedt 
in werking met terugwerkende kracht tot en met 
8 april 2011 om 17.00 uur. Dit om te voorkomen 
dat belastingplichtigen de heffing over (latente) 
valutawinsten ontgaan door deelnemingen vóór 
de inwerkingtreding van de tussenregeling aan 
binnen het concern aanwezige lichamen over te 
dragen. 
4. Commentaar
In deze bijdrage is de tussenregeling 
valutaresultaten op deelnemingen in het kort 
besproken. De tussenregeling bevat een zekere 
mate van overkill.12 Deze overkill ontstaat 
wanneer valutaverliezen van betreffende 
deelnemingen ten laste van de winst worden 
gebracht, terwijl valutawinsten van alle 
deelnemingen van belastingplichtigen in de 
winst worden betrokken. Bovendien is in de 
tussenregeling geregeld dat valutawinsten na 
de overdacht van deelnemingen aan verbonden 
lichamen ook in de winst worden betrokken. Op 
zichzelf is het begrijpelijk dat de wetgever wil 
voorkomen dat valutaverliezen op deelnemingen 
ten laste van de winst worden gebracht, terwijl 
valutawinsten onbelast blijven. De tussenregeling 
heeft immers tot doel een mismatch als gevolg 
van het mogelijke oordeel van het HvJ EU te 
voorkomen.13 Maar om de overkill weg te nemen 
zal de tussenregeling zodanig moeten worden 
aangepast dat het belasten van valutawinsten 
wordt gecompartimenteerd tot uitsluitend 
valutaverliezen die belastingplichtigen ten laste 
van hun winst hebben gebracht. Al met al zal de 
tussenregeling nog op veel problemen stuiten.14 
Eerst maar eens afwachten of het HvJ EU zal 
toestaan dat valutaverliezen op deelnemingen 
ten laste van de winst worden gebracht.15 
12  Zie ook het NOB-commentaar op het wetsvoorstel 
Tussenregeling valutaresultaten op deelnemingen van 1 
september 2011.
13  Volgens de MvT is een dergelijke onevenwichtigheid 
mede vanuit budgettair oogpunt niet wenselijk. 
14  Het is dan ook maar de vraag of het wetsvoorstel 
tussenregeling valutaresultaten op deelnemingen EU-
proof is.
15  Voor zover bekend zijn er nog geen procedures 
aanhangig. 
De tussenregeling 
heeft alleen gevolgen 
voor belastingplichti-
gen die valutaverliezen 
daadwerkelijk ten laste 
van hun winst kunnen 
brengen op grond van        
Europese rechtspraak.
“
“


Tussenregeling valutaresultaten

VU Research Portal

VU Research PortalTussenregeling valutaresultatenIp, W.Y.published inFSVU Magazine2012document versionPublisher's PDF, also known as Version of recordLink to publication in VU Research Portalcitation for published version (APA)Ip, W. Y. (2012). Tussenregeling valutaresultaten. FSVU Magazine, 2012(1), 8-9.General rightsCopyright and moral rights for the publications made accessible in the public portal are retained by the authors and/or other copyright ownersand it is a condition of accessing publications that users recognise and abide by the legal requirements associated with these rights.            • Users may download and print one copy of any publication from the public portal for the purpose of private study or research.            • You may not further distribute the material or use it for any profit-making activity or commercial gain            • You may freely distribute the URL identifying the publication in the public portal ?Take down policyIf you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediatelyand investigate your claim.E-mail address:vuresearchportal.ub@vu.nlDownload date: 23. May. 20218  |  FSVU Magazine1. InleidingOp 29 november 2011 heeft de Eerste Kamer ingestemd met het wetsvoorstel tot invoering van de zogenoemde tussenregeling voor valutaresultaten op deelnemingen.1 De desbetreffende wetswijziging zal ingaan met terugwerkende kracht tot en met 8 april 2011 om 17.00 uur. De wetswijziging strekt ertoe de deelnemingsvrijstelling van artikel 13 van de Wet op de Vennootschapsbelasting 1969 (hierna: Wet VPB 1969) in bepaalde gevallen buiten werking te stellen voor valutawinsten op deelnemingen. Hiermee moet worden voorkomen dat belastingplichtigen op grond van Europese rechtspraak valutaverliezen op deelnemingen ten laste van hun winst kunnen brengen, terwijl latere valutawinsten door de werking van de deelnemingsvrijstelling onbelast blijven. In deze bijdrage wordt eerst ingegaan op de achtergrond van de tussenregeling (onderdeel 2). Vervolgens wordt de werking van de tussenregeling besproken (onderdeel 3). Deze bijdrage wordt afgesloten met een commentaar (onderdeel 4).2 2. AchtergrondOp grond van de huidige deelnemingsvrijstelling van artikel 13 van de Wet VPB 1969 en jurisprudentie3 zijn valutaverliezen niet aftrekbaar van de winst en zijn valutawinsten daarvan vrijgesteld. Op 28 februari 2008 heeft het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen (thans van de Europese Unie (hierna: HvJ EU)) arrest gewezen in de zaak Deutsche Shell (hierna: zaak-Deutsche Shell).4 1  Wijziging van de Wet op de vennootschapsbelasting 1969 in verband met de invoering van een tussenregeling voor valutaresultaten op deelnemingen (Tussenregeling valutaresultaten op deelnemingen), Kamerstukken II 2010/11, 32 818, nr. 2.2  Zie ook M. Sanders en A.J.A. Stevens, ‘De tussenregeling voor valutaresultaten op deelnemingen’, WFR 2011/1290.3  HR 9 juni 1982, nr. 21 142, BNB 1982/230.4  HvJ EG 28 februari 2008, zaak C-293/06 (Deutsche Shell), V-N 2008/13.8.In deze zaak ging het om de behandeling van valutaverliezen op vermogen – het zogenoemde dotatiekapitaal – dat is geïnvesteerd in een vaste inrichting. Door de in Duitsland gevestigde Deutsche Shell was dotatiekapitaal verstrekt aan een in Italië gevestigde vaste inrichting. De vaste inrichting werd in 1992 ingebracht in een Italiaanse dochtervennootschap van Deutsche Shell. Vervolgens werden de aandelen in de dochtervennootschap verkocht en het dotatiekapitaal terugbetaald. Op het terugbetaalde dotatiekapitaal werd een valutaverlies geleden. In Italië kon het verlies niet ten laste van de winst worden gebracht. De vaste inrichting berekende haar winst namelijk in de lokale valuta, de Italiaanse lire. Het verlies kon ook niet ten laste van de winst van de Deutsche Shell worden gebracht, omdat in Duitsland het resultaat van de vaste inrichting werd vrijgesteld. De verkoopopbrengst werd in Duitsland namelijk als een terugbetaling van het in de vaste inrichting gestorte kapitaal aangemerkt. Dit had tot gevolg dat het valutaverlies zowel in Duitsland als in Italië buiten aanmerking bleef bij de berekening van de winst.5 Het HvJ EU heeft kort gezegd geoordeeld dat een valutaverlies op de Italiaanse lire naar zijn aard in Italië niet tot uitdrukking kan komen in de winst en daarom in Duitsland aftrekbaar moest zijn.6 Ondanks dat de zaak-Deutsche Shell geen directe gevolgen heeft voor de fiscale behandeling van valutaresultaten van vaste inrichtingen in Nederland,7  5  In Italië: resterend dotatiekapitaal (historische wisselkoers) van ITL 83.658.896 minus terugbetaald dotatiekapitaal (actuele wisselkoers) van ITL 83.658.896.927 betekent een wisselkoersverlies van nihil. In Duitsland: resterend dotatiekapitaal (historische wisselkoers) van DM 234.567.179 minus terugbetaald dotatiekapitaal (actuele wisselkoers) van DM 111.868.677 betekent een wisselkoersverlies van DM 122.698.502.6  De Duitse regeling vergroot namelijk het economische risico voor een Duitse vennootschap die in een andere lidstaat een onderneming wil oprichten, wanneer daar van een andere dan de Duitse munteenheid gebruik wordt gemaakt.7  HR 4 mei 1960, BNB 1960/163, en 29 april 1959, BNB 1960/164 (Roepia-arresten (voorkoming van dubbele belasting op basis van de buitenlandse winst berekend in lokale valuta)).Tussenregeling valutaresultatenmr. W.Y. Ip* * mr. W.Y. Ip is verbonden aan de Vrije Universiteit Amsterdam, Faculteit der Rechtsgeleerdheid, Afdeling Notarieel en Fiscaal Recht, en voorts werkzaam bij de Rechtbank Haarlem, Sector Bestuursrecht, Afdeling Belastingzaken. Deze bijdrage is in de eerstgenoemde hoedanigheid geschreven. FSVU Magazine  |  9heeft de Staatssecretaris van Financiën (hierna: Staatssecretaris) in een persbericht van 8 april 2011 maatregelen aangekondigd om lichamen die valutaverliezen op deelnemingen in aftrek brengen, te verplichten ook hun valutawinsten in de winst op te nemen. De Staatssecretaris reageert daarmee op het standpunt van een aantal belastingplichtigen dat door de zaak-Deutsche Shell valutaverliezen op deelnemingen ten laste van de winst kunnen worden gebracht.83. WerkingMet de tussenregeling heeft de Staatssecretaris gekozen voor een tijdelijke oplossing voor de situatie waarin op grond van Europese rechtspraak valutaverliezen op deelnemingen in bepaalde gevallen ten laste van de winst kunnen worden gebracht, terwijl valutawinsten nog steeds vrijgesteld zijn onder de deelnemingsvrijstelling van artikel 13 van de Wet VPB 1969. De tussenregeling heeft alleen gevolgen voor belastingplichtigen die valutaverliezen daadwerkelijk ten laste van hun winst kunnen brengen op grond van Europese rechtspraak.9 De in het eerste lid van het nieuwe artikel 28b van de Wet VPB 1969 opgenomen hoofdregel houdt in dat de deelnemingsvrijstelling niet van toepassing is op opgekomen valutawinsten op deelnemingen, indien belastingplichtigen in een bepaald jaar valutaverliezen op deelnemingen ten laste van hun winst brengen of hebben gebracht. Deze hoofdregel leidt ertoe dat ingeval valutaverliezen op deelnemingen ten laste van de winst worden gebracht, alle opgekomen valutawinsten op die deelnemingen en alle andere deelnemingen in het jaar van verliesneming en latere jaren niet langer onder de deelnemingvrijstelling vallen en dus belast zijn.10 In het tweede lid van het nieuwe artikel 28b van de Wet VPB 1969 is geregeld dat het eerste lid van dit artikel (de hoofdregel) overeenkomstig van toepassing is op valutawinsten op deelnemingen die direct of indirect zijn verkregen van verbonden lichamen,11 voor zover bij deze lichamen de deelnemingsvrijstelling niet van toepassing zou zijn. Hiermee wordt voorkomen dat de tussenregeling eenvoudig kan worden ontgaan door deelnemingen over te dragen aan verbonden lichamen. De verbondenheid wordt beoordeeld op het tijdstip dat deelnemingen worden overgedragen. Dit brengt met zich mee dat bij belastingplichtigen die valutaverliezen ten laste van hun winst hebben gebracht en niet meer verbonden zijn met lichamen die deelnemingen houden, valutawinsten bij de verkrijgende lichamen toch worden belast. 8  In de literatuur werd dit standpunt ook ter discussie gebracht, zie o.a. S. Douma, ‘Valutaverlies op deelneming: aftrekbaar!’, NTFR 2008/2327.9  Zie Kamerstukken II 2010/11, 32 818, nr. 3 (MvT).10  In de MvT wordt opgemerkt dat compartimentering van valutaresultaten uitdrukkelijk is uitgesloten, zodat opgekomen valutawinsten belast kunnen worden in een bepaald jaar dat ontstaan is door koersstijgingen in eerdere jaren. 11  In art. I, onderdeel A, van het wetsvoorstel tussenregeling valutaresultaten op deelnemingen is opgenomen dat de definitie van verbonden lichaam als bedoeld in art. 10a, vierde lid, van de Wet VPB 1969, van toepassing is.Het derde lid van het nieuwe artikel 28b van de Wet VPB 1969 beoogt te voorkomen dat eenmaal ten laste van de winst gebrachte valutaverliezen op een deelneming nogmaals ten laste van de winst kunnen worden gebracht bij liquidatie van de desbetreffende deelneming. Hierdoor kunnen liquidatieverliezen pas in aanmerking worden genomen voor zover deze verliezen hoger zijn dan het saldo van de valutaresultaten die met betrekking tot die deelnemingen ten laste van de winst zijn gebracht. Tot slot is in het vierde lid van het nieuwe artikel 28b van de Wet VPB 1969 bepaald dat het eerste lid (de hoofdregel) niet van toepassing is op valutawinsten waarvan vaststaat dat deze niet ten laste van de winst kunnen worden gebracht. Hiermee laat de wetgever impliciet de toepassing van de in het eerste lid van het nieuwe artikel 28b van de Wet VPB 1969 opgenomen hoofdregel over aan het uiteindelijke oordeel van het HvJ EU. De tussenregeling treedt in werking met terugwerkende kracht tot en met 8 april 2011 om 17.00 uur. Dit om te voorkomen dat belastingplichtigen de heffing over (latente) valutawinsten ontgaan door deelnemingen vóór de inwerkingtreding van de tussenregeling aan binnen het concern aanwezige lichamen over te dragen. 4. CommentaarIn deze bijdrage is de tussenregeling valutaresultaten op deelnemingen in het kort besproken. De tussenregeling bevat een zekere mate van overkill.12 Deze overkill ontstaat wanneer valutaverliezen van betreffende deelnemingen ten laste van de winst worden gebracht, terwijl valutawinsten van alle deelnemingen van belastingplichtigen in de winst worden betrokken. Bovendien is in de tussenregeling geregeld dat valutawinsten na de overdacht van deelnemingen aan verbonden lichamen ook in de winst worden betrokken. Op zichzelf is het begrijpelijk dat de wetgever wil voorkomen dat valutaverliezen op deelnemingen ten laste van de winst worden gebracht, terwijl valutawinsten onbelast blijven. De tussenregeling heeft immers tot doel een mismatch als gevolg van het mogelijke oordeel van het HvJ EU te voorkomen.13 Maar om de overkill weg te nemen zal de tussenregeling zodanig moeten worden aangepast dat het belasten van valutawinsten wordt gecompartimenteerd tot uitsluitend valutaverliezen die belastingplichtigen ten laste van hun winst hebben gebracht. Al met al zal de tussenregeling nog op veel problemen stuiten.14 Eerst maar eens afwachten of het HvJ EU zal toestaan dat valutaverliezen op deelnemingen ten laste van de winst worden gebracht.15 12  Zie ook het NOB-commentaar op het wetsvoorstel Tussenregeling valutaresultaten op deelnemingen van 1 september 2011.13  Volgens de MvT is een dergelijke onevenwichtigheid mede vanuit budgettair oogpunt niet wenselijk. 14  Het is dan ook maar de vraag of het wetsvoorstel tussenregeling valutaresultaten op deelnemingen EU-proof is.15  Voor zover bekend zijn er nog geen procedures aanhangig. De tussenregeling heeft alleen gevolgen voor belastingplichti-gen die valutaverliezen daadwerkelijk ten laste van hun winst kunnen brengen op grond van        Europese rechtspraak.““

Dutch

NARCIS 

https://research.vu.nl/en/publications/de524e15-dbb9-4b8b-bf96-8b771963bf38

Tussenregeling valutaresultaten

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

DSpace at VU

VU Research Portal

NARCIS