Ekstrakcija uljarica superkritičnim fluidima u posljednjih nekoliko desetljeća nailazi na sve veće zanimanje u pogledu njene moguće komercijalne primjene. Razlog tome su brojne prednosti superkritične ekstrakcije, u odnosu na klasične ekstrakcijske postupke pomoću organskih otapala, kao i činjenicu da CO2, kao otapalo, ima oznaku GRAS te se smatra potpuno sigurnim za primjenu u proizvodnji i preradi hrane. Superkritična ekstrakcija, na industrijskoj razini, trenutno je usmjerena na dekofeinizaciju kave i čaja, ekstrakciju hmelja, proizvodnju sezamovog ulja te ekstrakciju pojedinih naftnih derivata. Za moguću industrijsku primjenu, ekstrakcije uljarica superkritičnim fluidima, od iznimne je važnosti ispitati primjenjivost odgovarajućih matematičkih modela koji omogućuju prijenos rezultata istraživanja iz laboratorijskog u industrijsko mjerilo. U radu je dan pregled značajnijih matematičkih modela objavljenih u literaturi, koji se koriste za opisivanje kinetike ekstrakcije superkritičnim fluidima.The supercritical fluid extraction of oilseeds is gaining increasing interest in commercial application for the last few decades, most particularly thanks to technical and environmental advantages of supercritical fluid extraction technology compared to current extraction methods with organic solvents. Furthermore, CO2 as a solvent is generally recognized as safe (GRAS). At present moment, supercritical fluid extractions on a commercial scale are limited to decaffeination, production of soluble hops extracts, sesame seed oil production and extraction of certain petroleum products. When considering industrial application, it is essential to test the applicability of the appropriate model for supercritical fluid extraction of oilseeds used for scale up of laboratory data to industrial design purposes. The aim of this paper is to review the most significant kinetic models reported in the literature for supercritical fluid extraction
