مقایسه کارکردهای اجرایی کودکان اتیستیک با عملکرد بالا و همتایان عادی

Abstract

مقدمه: فرضیه‌های متعددی در خصوص نقصان کارکردهای شناختی در کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم وجود دارد که یکی از آن‌ها فرضیه نقصان کارکردهای اجرایی است. هدف از این مطالعه، بررسی تفاوت دو گروه کودکان مبتلا به اتیسم و همتایان سالم در توجه پایدار، توجه انتخابی و مهار پاسخ به عنوان کارکردهای اجرایی بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعي، 16 کودک مبتلا به اتیسم با عملکرد بالا با 16 کودک همتای عادی مورد مقايسه قرار گرفتند. آن‌ها به انجام آزمون استروپ رنگ- واژه (جهت ارزیابی توجه انتخابی) و آزمون برو نرو (جهت ارزیابی مهار) و آزمون عملکرد مداوم (جهت ارزیابی توجه پایدار) پرداختند. جهت آنالیز داده‌ها Independent t-test مورد استفاده قرار گرفت. از نرم‌افزار 18SPSS برای آناليز داده‌ها استفاده شد و سطح معنی‌داری 01/0 در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در آزمون استروپ در تعداد پاسخ‌های صحیح (05/0 P) کمتر از همتایان عادی بود. در آزمون برو نرو، میانگین زمان (05/0 P) در گروه عادی به طور معنی‌داری بیشتر از این میزان در گروه اتیسم بود. نتیجه گیری: مهار پاسخ (غالب و حرکتی) و توجه پایدار از جمله کارکردهای اجرایی شناختی سالم در افراد اتیسم با عملکرد بالا است. سلامت مهار پاسخ در اتیسم می‌تواند به علت نقص این افراد در درک مطلب، مناطق مغزی درگیر و یا نوع تکالیف ارایه شده باشد. سلامت توجه پایدار در افراد اتیسم نیز حاکی از تمایل به تمرکز روی محرک‌های خاص و رفتارهای تکراری است که از علایم شناخته شده اتیسم می‌باشد. کلید واژه‌ها: کودکان اتیسم، توجه انتخابی، مهار پاسخ، توجه پایدار، کارکردهای اجرای