مقدمه: حافظه فعال و رواني کلامي از اولين عملکردهاي شناختي هستند که در فرايند سالمندي افت پيدا مي‌کنند. هدف از اين مطالعه بررسي، ارتباط بين اين دو عملکرد شناختي در سالمندان بود.
مواد و روش‌ها: در اين مطالعه 150 نفر از سالمندان ساکن در استان قم، به صورت تصادفي خوشه‌اي انتخاب شدند و به آزمون‌هاي رواني كلامي (معنايي و آوايي) و آزمون فراخناي اعداد (مستقيم و معکوس) پاسخ دادند. جهت بررسي ارتباط بين متغيرهاي مطالعه از آزمون همبستگي Pearson دو طرفه استفاده شد.
یافته‌ها: بين رواني کلامي آوايي و بخش مستقيم آزمون فراخناي اعداد همبستگي معني‌داري وجود داشت (0/05 < P، 0/286 = r). همچنين بين بخش معکوس آزمون فراخناي اعداد و آزمون رواني کلامي آوايي نيز همبستگي معني‌داري نشان داده شد (0/01 < P، 0/355 = r). رواني کلامي معنايي نيز همبستگي معني‌داري با فراخناي اعداد مستقيم (0/01 < P، 0/599 = r) و معکوس (0/01 < p، 0/488 = r) نشان داد.
نتیجه گیری: ارتباط بين رواني کلامي آوايي و معنايي را مي‌توان به دليل زيرساخت‌هاي تشريحي مشترک اين دو کارکرد شناختي (قطعه پيش پيشاني و به طور اختصاصي بخش طرفي خارجي آن) دانست. بر اين اساس مي‌توان آزمون رواني کلامي را به عنوان پيش‌گوي حافظه فعال دانست.
کلید واژه‌ها: حافظه فعال، رواني کلامي آوايي و معنايي، سالمند
