Problem zanieczyszczenia rzeki Pichny w kontekście rewaloryzacji parku miejskiego w Zduńskiej Woli

Abstract

Zabytkowy park miejski położony w Zduńskiej Woli, objęty jest w części centralnej i północnej ochroną konserwatorską na podstawie zapisu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oraz poprzez wpis do ewidencji zabytków. Park charakteryzuje się urozmaiconą rzeźbą terenu, z czego najwyższy punkt znajduje się na północy i opada skarpami ku południu, w kierunku doliny rzeki Pichny, zasilającej dwa stawy parkowe w tym: większy z wyspą, będący zamknięciem osi kompozycyjnej, oraz mniejszy – będący pozostałością po dawnym zbiorniku wodnym przeciwpożarowym. Pod względem przyrodniczym teren posiada znaczące wartości z uwagi na starodrzew oraz opisany układ wodny. W ramach prac przygotowawczych do rewaloryzacji założenia parkowego, przeprowadzono szereg badań i analiz, w tym m.in. ocenę stanu sanitarnego wód Pichny, która zasila zbiorniki i przepływa przez park. Na tej podstawie okazało się, że stopień zanieczyszczenia (wśród przyczyn wymienić należy zrzut nieoczyszczanych wód z okolicznych ciągów komunikacyjnych) uniemożliwia rewaloryzację parku przy dalszym zasilaniu stawów wodami rzeki. W celu zapewnienia zadowalającego stopnia czystości i przejrzystości wody w obu stawach podjęto decyzję o zastosowaniu złożonych i nowoczesnych rozwiązań technologicznych, umożliwiających renowację układu wodnego. Przyjęte rozwiązania zyskały przychylność Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, który przyznał wysokie finansowanie i nagrodę w konkursie „Przyrodnicze perły województwa łódzkiego program rewitalizacji zabytkowych parków”

    Similar works