Mutation analysis of ACOD4 gene in cases with Non-syndromic Cleft lip/palate

Abstract

Non-sendromik yarık dudak ve/veya damak (nsYD/D= nsCL/P, MİM 119530) en yaygın başlıca do¬ğum defektlerinden biridir. Birçok aday gen alel ilişkilen- dirme metodu ile non-sendromik yarık dudak/damak malformasyonunda olası rol alıp almadığını test etmek için çalışılmıştır. Kromozom yeniden düzenlemelerine sahip nadir olgular, ilgilenilen bir hastalık için aday genleri be-lirlemede eşsiz ipuçları sağlayabilir. Son zamanlarda, bu şekildeki iki çalışma yeni kromozom yeniden düzenlenmeleri belirlemiş ve bu suretle non-sendromik yarık dudak/damak hastalığı için iki yeni aday gen ortaya çıkarmıştır: CLPTMİ ve ACOD4. Buna dayalı olarak, biz ACOD4 geninin non-sendromik yarık dudak/damak hastalığındaki potansiyel rolünü belirlemek için ilgili gende mutasyon analizi gerçekleştirdik. Kuzey Venezüella’dan toplam 96 hastada ACOD4 geninin kodlayan beş ekzonunda mutasyon taraması gerçekleştirdik. İki hastada ACOD4 geninin 4. ekzonunda bir sessiz mutasyon, Ala241Ala, belirledik ve başka herhangi bir varyant bulamadık. Sonuç olarak, bu bulgular ACOD4 geninin nsYD/D malformasyonu gelişiminde yaygın bir genetik risk faktörü olduğunu, en azından bu araştırmada çalışılan güney Amerika’ lı (Venezüella) populasyonda, desteklememektedir.Non-syndromic cleft lip with or without cleft palate (CL/P, MIM 119530) is perhaps the most common major birth defect. A large number of candidate genes have been studied by allelic association studies to test possible involvement in non-syndromic cleft lip and palate. Rare patients with de novo chromosomal rearrangements and a rare disease can offer unique clues for identifying candidate genes for a disorder of interest. Two recent studies identified novel chromosomal rearrangements and thereby identified two novel candidate genes for nsCL/P: CLPTM1 and ACOD4. Based on this, we carried out mutation analysis of the ACOD4 gene for its potential involvement in nsCL/P. We screened a total of 96 nsCL/P patients from Venezuela for variation in the five coding exons of ACOD4. We detected a silent variant, Ala242Ala, in exon 4 in two patients, but found no other variants. Altogether, our data do not support ACOD4 as a common genetic risk factor for nsCL/P malformation, at least in the South American (Venezuelan) population studied here

    Similar works