"Er(r)go… , fiasko mowy – prosimy zachować ciszę, bo cisza jest skarbnicą dźwięków,
ich nasyceniem, kumulacją brzmień. A dalej: cisza aktywna, energia ciszy, cisza
dźwięków, język poetycki jako muzyka ciszy, pejzaż dźwięku, milczenie roślin,
performatywność ciszy. Wnikając w ciszę, docieramy do dźwiękowego świata
i dowszystkiego, co ciszą nie jest: intonarumori – rumorarmonio, ululatori, rombator,
scoppiatori, sibilatori. Szmery, szumy, hałasy, stuki, zgrzytów wycie, jęki,
śmiechy, głosy ludzi i zwierząt, warkot, łoskot, huk, trzaski, skrzypienia, szurania,
tarcia, świsty, syki, sapania, piknięcia i puknięcia, muzyka maszyn, brzmieniowe
akordy słów, harmonia szmerów, wibracje i rezonowanie, dźwięki niechciane.
Nicowanie obecności i nieobecności – fizjologia wewnętrzna, niema dramatyzacja
serca i oddechu: szumy, jęknięcia, wdechy i wydechy, periodyczne pulsy. Jęknięcia,
chrząknięcia, gruchanie, świsty i dmuchnięcia, ciche uderzenia górnej i dolnej
wargi śpiewaczki, ciche pocieranie korpusu instrumentu" […] (fragm.
