Artykuł poświęcony jest charakterystyce męskiego i żeńskiego w rosyjskim i polskim językowym
obrazie świata na bazie dwóch tematycznych grup nazw osób. Pogłębienie wiedzy
dotyczącej systemowego opisu jednostek leksykalnych poszczególnych języków za pomocą
metody składnikowej i na drodze ich porównywania daje nowe spojrzenie na analizowane
słowa, ujawnia podobieństwa i różnice znaczeniowe. Otrzymane dane wykorzystywane są
przede wszystkim w dydaktyce nauczania języków i w sferze komunikacji międzykulturowej
poprzez dążenie do świadomego rozumienia języka przez mówiących, a co za tym idzie - do
podwyższenia ich kompetencji językowej. Tak ukierunkowane badania wprowadzają w szeroki
humanistyczny problem wzajemnego stosunku języka i tożsamości narodowej oraz opierają
się na istotnej kwestii zależności męskiego i żeńskiego
