Derin Tarih Dergisi Kudüs Özel SayısıEskilerin allâme tipine tastamam uyan Abdülganî Nablusî’nin (ö. 1141/1731) bir fakih, bir sufî, bir şair, bir seyyah olarak yaşadığı 90 senelik bereketli hayattan geriye 300’e yakın eser kaldı. Bu eserlerin önemli bir kısmı, İbn Arabî çizgisine sadık bir tasavvufî anlayışı terennü- me adanmıştır. Nablusî külliyatında, bu çizginin mü- dafaasına ve zaman zaman daha popüler bir dille açıklanmasına verdiği yoğun emek sergilenir. Ama Nablusî’nin bir seyyah olarak portresi de son derece dikkate değer. Yazı yazmayı sevdiği belli olan ve şiirleriyle, bazı önemli şiirlere yazdığı şerhlerle ve eserlerinde yer verdiği şiir iktibaslarıyla, bizi kendi edebiyat merakı ve zevkiyle de tanıştıran Nablusî’nin, “edeb” başlığı altında tasnif edilmesi beklenen seyahatname türünde eserler vermesi, böylesi bir kadı ve şeyh portresi için çok sık rastlanan bir performans değildir
