U članku se tematizira dvoje suvremenih filozofa, Alasdair MacIntyre i Hannah Arendt, kroz političko-etičku tematiku u aristotelovskom diskursu. MacIntyre u svome djelu After Virtue rekonstruira teleološki okvir koji neće biti ovisan o Aristotelovoj metafizičkoj biologiji ili specifično kršćanskim okvirima, nego ga shvaća kao formalnu socijalnu teleologiju. Filozofiju povezuje sa socijalnim i političkim momentima, što mu je ujedno i nadvladavanje jaza između teorijskog i praktičkog područja. Svrhe i dobra nisu zadani za sva vremena, nego se transformiraju u hodu djelatnosti. Kod Arendt je pak riječ o tome da treba uvidjeti ograničenja u Aristotelovom pojmu praxis, neka unutrašnja proturječja, te pročistiti pojam prakse od svake instrumentalizacije i od postuliranja vladavine kao neminovnosti u politici. Sloboda je ključni pojam u njenoj političkoj filozofiji
