Het langetermijngeheugen van de zoet-zoutverdeling

Abstract

Dit artikel beschrijft de ontwikkeling van de zoetzoutverdeling in het Nederlandse grondwater. Deze verdeling is sterk bepaald door de paleogeografische ontwikkeling gedurende het Holoceen en kent een groot langetermijngeheugen. Er worden twee typen grondwatersystemen beschreven: het West-Nederland systeem, waar autonome verzilting en wellen sleutelbegrippen zijn, en het Zeeuwse systeem, waar drie typen zoetwaterlenzen worden besproken. We laten aan de hand van de FRESHEM-Zeeland-resultaten zien dat airborne-elektromagnetische meettechnieken zeer geschikt zijn voor het in beeld brengen van de zoet-zoutverdeling. Vervolgens wordt ingegaan op het modelleren van de initiële zoet-zoutverdeling, waarbij de combinatie van paleomodellering en gebruik van metingen een geschikte methode lijkt. De initiële zoet-zoutverdeling is een belangrijke modelparameter bij het voorspellen van toekomstige veranderingen van zoete grondwatervoorraden als gevolg van ingrepen, klimaatverandering en zeespiegelstijging