Pelvic high-grade serous carcinoma in BRCA1 and BRCA2 mutation carriers:carcinogenesis and early diagnosis

Abstract

Eierstokkanker is de tweede meest voorkomende en de meest dodelijke gynaecologische maligniteit. Vrouwen met een mutatie in het BRCA1- of BRCA2-gen hebben een sterk verhoogde kans om eierstokkanker te ontwikkelen. Er werd een landelijk onderzoek uitgevoerd om meer inzicht te krijgen in de tumor- en overlevingskenmerken van eierstokkanker in BRCA1- en BRCA2-mutatiedraagsters. Uit de resultaten blijkt dat eierstokkankerpatiënten met een BRCA2-mutatie een betere progressievrije en algehele overleving hebben dan eierstokkankerpatiënten met een BRCA1-mutatie. Deze resultaten kunnen gevolgen hebben voor toekomstige studies waarbij nieuwe medicijnen voor eierstokkanker worden onderzocht. In 75% van de eierstokkankers gaat het om het aggressieve hooggradig sereuze subtype, in de literatuur ‘pelvic high-grade serous carcinoma’ (PHGSC) genoemd. Omdat het nog niet bekend is uit welk celtype PHGSC precies ontstaat, werd de prevalentie van voorloperstadia en de vroege ontwikkeling van PHGSC in BRCA1- en BRCA2-mutatiedraagsters onderzocht. We benadrukken dat er nooit een voorloperstadium van PHGSC in de eierstok zelf is gevonden. Wel vonden wij voorloperstadia van PHGSC in de distale eileider, genaamd sereuze intraepitheliale carcinomen, hetgeen in de richting wijst dat PHGSC in de eileider ontstaat. Daarnaast blijkt uit onze onderzoeksresultaten dat BRCA1- en BRCA2-mutatiedraagsters géén verhoogd risico hebben op het ontwikkelen van baarmoederkanker. Tot slot hebben wij onderzoek gedaan naar de expressie van microRNA’s. De resultaten laten zien dat bij BRCA1-mutatiedraagsters het microRNA-expressieprofiel van PHGSC significant verschillend is van het microRNA-expressieprofiel van goedaardig eileiderweefsel. Nader onderzoek naar de betekenis van microRNA’s voor de vroege opsporing van PHGSC is daarom in potentie veelbelovend.