Niniejszy artykuł omawia cele rosyjskiego zaangażowania w Syrii w dwa lata po tym, jak przybrało ono
formę bezpośredniej interwencji wojskowej. Argumentujemy, że polityka Rosji na Bliskim Wchodzie jest
zorientowania na znacznie szerszy zakres celów niż tylko regionalne i dlatego nie można jej oceniać tylko
poprzez tam zachodzące wydarzenia. Oceniając natomiast możliwy przyszły rozwój wypadków sądzimy,
że Rosja preferuje możliwie niskokosztową drogę do osiągania wielu szczegółowych celów, na ile są one
możliwe w danym momencie. A zatem Kreml jest przede wszystkim nastawiony na reagowania na
zmieniającą się sytuację w celu osiągnięcia taktycznych korzyści.This article is supposed to explain the goals of the Moscow’s involvement in Syria, two years after its
engagement took form of direct military intervention of the Russian armed forces. We will argue that
the Russian Federation’s policy in the Middle East is oriented to much wider scope of goals than just
regional ones, therefore it should not be judged only by the conduct of events there. Assessing
the possible future, we hold that Russia appears to prefer a cost-effective way to achieve multitude
of specific goals, if they are deemed possible to accomplish at the moment. So, the Kremlin is first of all
prepared to react to the changing situation for tactical advantages
