Wydział HumanistycznyWiek XX i początek XXI stanowią nowe otwarcie w relacjach z cywilizacją islamską. Historyczna wrogość ewoluowała do nowych form, z których najtragiczniejszą jest terroryzm. Po wydarzeniach z 11 września 2001 roku w Nowym Jorku stosunek do islamu zmienił się znacząco. Polska w walce z terroryzmem nie stanowi istotnego podmiotu, jednak poprzez uczestnictwo w licznych misjach wojskowych oraz jako sojusznik państw, które aktywnie zwalczają terrorystów, jej bezpieczeństwo może być zagrożone. Poniższa rozprawa doktorska jest efektem kilkuletnich badań autora związanych ze światem islamu oraz analizą zjawiska fundamentalizmu religijnego i terroryzmu o podłożu dżihadystycznym. Ta dysertacja jest obrazem islamu zarówno w aspekcie historycznym, jak i współczesnym. Stanowi próbę omówienia wpływu ruchów i nurtów fundamentalistycznych oraz relacji polsko-tatarskich na stan zagrożenia państwa. Rozprawa doktorska obejmuje szeroki kontekst relacji polsko-muzułmańskich oraz różnorodne aspekty zagrożenia wynikającego z fundamentalizmu islamskiego.
Opracowanie propozycji elementów doskonalenia systemu bezpieczeństwa w oparciu o analizę relacji cywilizacji zachodniej i cywilizacji islamu (także w ujęciu polskim), ewolucję ruchów fundamentalistycznych i działań terrorystycznych oraz ich wpływu na stabilność i bezpieczeństwo państwa polskiego, stanowić będzie główną problematykę tej pracy
