Prawno-siedliskowe aspekty zarządzania parkami miejskimi

Abstract

Parks are considered green areas of at least two hectares. The Nature Conservation Act (2004) Art. 5 points. 21 defines parks as "areas with technical infrastructure and with buildings functionally linked to them, covered with plants, within villages with a compact settlement or cities, performing functions of the aesthetic, recreational, health or curtain." City Parks because of their location, are important recreation - resting area for urban residents. The urban park management requires understanding and connecting interests of both citizens as well as nature. Such objects should be based on a policy of sustainable development. Park as an area dominated by plants has a positive effect on the urban climate and hydrological cycle in cities. Plants inhabiting urban parks, however, are subjected to stresses of various types, such as water shortage, or salinity. People responsible for park management should aim to achieve spatial diversity. Requirements for urban parks are primarily differentiated in terms of age groups, of users, what is associated with mobility and physical activityJako parki uważa się tereny zieleni o powierzchni co najmniej 2 ha. Ustawa o ochronie przyrody (2004) art. 5 pkt. 21 definiuje parki jako "tereny wraz z infrastrukturą techniczną i budynkami funkcjonalnie z nimi związanymi, pokryte roślinnością, znajdujące się w granicach wsi o zwartej zabudowie lub miast, pełniące funkcje estetyczne, rekreacyjne, zdrowotne lub osłonowe". Parki miejskie ze względu na swoją lokalizację, odgrywają ważną rolę rekreacyjno-wypoczynkową dla mieszkańców miast. Proces zarządzania parkiem miejskim wymaga zrozumienia i połączenia interesów zarówno społeczeństwa, jak i przyrody. Zarządzanie tego typu obiektem powinno opierać się na polityce zrównoważonego rozwoju. Park, jako teren zdominowany przez rośliny, pozytywnie wpływa na klimat miejski oraz cykl hydrologiczny w miastach. Rośliny zasiedlające parki miejskie poddane są jednak różnego typu stresom, takim jak deficyt wody czy zasolenie. Osoby zarządzające parkami powinny dążyć do osiągnięcia różnorodności przestrzennej. Wymagania stawiane parkom miejskim zróżnicowane są przede wszystkim pod względem grup wiekowych użytkowników, co wiąże się z mobilnością oraz aktywnością fizyczn

    Similar works