Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlach
Abstract
One of the inseparable elements of religion is to celebrate the cult properly. The provisions
of law which is generally binding in Poland leave the issue of the organization of cult to proper
organs of the Church and other denominations, including the Catholic Church. The provisions of
the Act require for the organization of public cult on roads, public squares and public utility facilities
to be arranged with proper organs. The Act does not provide the definition of the term ‘public cult’,
which was used in it. Neither does it state precisely the procedures applied while expressing the
intention to organize cult events in the public area. In compliance with the provisions of the Church
a number of suggestions concerning the features of cult were indicated, which are going to be
subject to the aspects agreed by the organs of public administration. Due to lack of specific procedures
referring to reporting and agreeing on the organization of cult for the community, the data
from communes and districts of the Świętokrzyskie Voivodeship and the Opolskie Voivodeship
were presented, which are the Voivodeships chosen to be the research area. It results from them
that an obligation imposed by the Act on the organizers of cult events is not fulfilled in most cases.
In regard to the organization of pilgrimages, which are acts of cult taking place on public roads, it
was indicated that there were no specific procedures connected with the approval of their routes in
reference to the safety of the participants and traffic organization. From the documents which were
made available by the Ministry of Administration and Digitization it results that it is usually voivodes that are responsible for these approvals; however, it is not a consequence of statutory or executive
regulations, but merely a result of tradition.Jednym z nieodłącznych elementów religii jest sprawowanie właściwego jej kultu.
Przepisy prawa powszechnie obowiązującego w Polsce pozostawiają kwestie jego organizacji
właściwym organom Kościołów i innych związków wyznaniowych, w tym też Kościoła katolickiego.
Przepisy ustawy wymagają jednak uzgodnienia organizacji kultu publicznego na drogach, placach
publicznych oraz w obiektach użyteczności publicznej z właściwymi organami. Ustawa nie podaje
jednak definicji użytego w niej terminu „kult publiczny”. Ponadto nie precyzuje procedur stosowanych
przy uzgadnianiu zamiaru organizacji kultu na terenach publicznych. W oparciu o przepisy
kościelne wskazano propozycję cech kultu, który podlegać będzie uzgodnieniom z organami administracji
publicznej. Z powodu braku szczegółowych procedur dotyczących zgłaszania
i uzgadniania sprawowania wspólnotowego kultu w miejscach publicznych, przedstawiono dane
z gmin i powiatów województw świętokrzyskiego i opolskiego, wybranych na obszar badań. Wynika
z nich, iż obowiązek nakładany przez ustawę na organizatorów kultu, w większości przypadków nie
jest spełniany. W odniesieniu do organizacji pielgrzymek, czyli aktów kultu odbywających się na
drogach publicznych, wykazano brak szczegółowych procedur związanych z uzgadnianiem ich tras
w zakresie bezpieczeństwa uczestników oraz organizacji ruchu drogowego. Z dokumentów udostępnionych
przez Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji wynika, iż za uzgodnienia w większości
przypadków odpowiadają wojewodowie, jednakże nie jest to efektem unormowań ustawowych lub
wykonawczych, a jedynie skutkiem pewnej tradycji