Ik sta graag op het podium: Het KIDARTS 2.0 meetinstrument over het welzijn van kunstkinderen

Abstract

Om deze meetmethode te kunnen ontwikkelen is allereerst een verkennend onderzoek gedaan naar factoren die een rol spelen bij het welzijn van kunstkinderen. Hiervoor zijn de kinderen zelf, hun ouders en diverse andere stakeholders geraadpleegd. Vervolgens is er een meetmethode ontwikkeld, die, in de vorm van een digitale vragenlijst, als pilot is getest onder 61 kinderen en hun ouders. De digitale vragenlijst (KIDARTS1.0) bleek binnen de pilottest goed ingevuld te kunnen worden door de kinderen en hun ouders en bleek een goed inzicht te kunnen geven in de belasting van de werkzaamheden en het welzijn van de kinderen verdeeld over de diverse soorten producties. Over het algemeen werd teruggevonden dat bij producties die het meeste tijd en weekenddagen hadden gekost, de kinderen en ouders positiever waren over de begeleiding (mogelijk doordat er meer tijd voor goede begeleiding was) en de kinderen vaker uitgerust waren na een productiedag. De werving voor het invullen van de vragenlijst door kinderen en ouders bleek lastig omdat dit niet via de producentenverenigingen over inspectie kon. De meeste ouders en kinderen vonden het geen probleem om de vragen in de vragenlijst te beantwoorden en vonden het goed dat hiernaar gevraagd werd. De vragenlijsten uit de pilot (KIDARTS1.0) worden in tabel 4a en 4b aangepast naar de uiteindelijke vragenlijst (KIDARTS2.0). Aan het eind van deze rapportage worden enkele conclusies getrokken uit dit onderzoek en enkele aanbevelingen gegeven voor toekomstig gebruik van KIDARTS2.0