Sygnalizowanie miejsc spornych w dyskursie sądowym. Analiza korpusowa wybranych rzeczowników występujących w orzeczeniach Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych oraz Trybunału Konstytucyjnego w Polsce
This paper adopts a comparative, corpus-based perspective to examine the language of judicial justification. Based on substantial corpus data, the study explores one of the linguistics resources, i.e. head nouns (e.g. assumption, belief, notion, etc.) followed by a nominal complement in the form of that-clause in two comparable legal settings: the opinions given in the United States Supreme Court and the judgements handed down by Poland’s Constitutional Tribunal. The findings corroborate the results of previous research which shows that nouns found in this pattern are used to perform various discourse functions but evaluation plays a central role in judicial writing and these nouns are used to signal sites of contentions. The study reveals the general similarity between the two sets of data suggesting that American and Polish judicial writing is underpinned by essentially the same epistemological assumptions. Yet, there are some differences in the way the nouns behave phraseologically. Polish nouns tend to show less collocational variation and they are found performing fewer discourse functions. Niniejszy artykuł ukazuje próbę wykorzystania metodologii korpusowej w celu badania języka uzasadnien decyzji stosowania prawa. Przedmiotem analizy jest użycie grupy rzeczowników takich jak przypuszczenie, pogląd czy sugestia w konstrukcji przed spójnikiem that, a więc kontrolujących zdania podrzędne dopełnieniowe. Celem badania jest zbadanie funkcji jakie rzeczowniki w tej konstrukcji pełnią w dyskursie uzasadnień sądowych. Przyjęta hipoteza zakładała, że jedną z funkcji może być wartościowanie. Przedstawione w artykule wyniki potwierdzają, że sędziowie, zarówno amerykańscy jak i polscy, posługują się chętnie tego typu wyrażeniami w celu dokonania oceny argumentów zgłoszonych przez sędziów rozpatrujących sprawę w niższej instancji, strony procesowe, jak również innych sędziów spośród składu orzekającego. Bliższa analiza ukazuje również, iż rzeczowniki użyte w uzasadnieniach Trybunału Konstytucyjnego charakteryzują się mniejszym zróżnicowaniem kolokacyjnym oraz pełnią mniej funkcji w dyskursie niż ich angielskie odpowiedniki.
