Het tekort aan verpleegkundigen is door een verminderd aanbod van verpleegkundigen en een toenemende zorgvraag een groot probleem. Yvonne ten Hoeve onderzocht waarom studenten kiezen voor een carrière in de verpleging, waarom de één stopt met de studie en wat een ander motiveert om te blijven. Het blijkt dat goede begeleiding en emotionele steun van docenten en mentoren onmisbare ingrediënten zijn om studenten te motiveren om hun studie af te ronden. Daarnaast spelen intrinsieke factoren (de uitdrukkelijke wens om verpleegkundige te worden en doorzettingsvermogen) en extrinsieke factoren (steun en aanmoediging van familie en vrienden) een belangrijke rol. Ze heeft vervolgens onderzocht met welke praktijksituaties jonge verpleegkundigen worden geconfronteerd. De resultaten laten zien dat de transitie van student naar professioneel verpleegkundige een uitdagend proces is dat gepaard gaat met existentiële en stressvolle situaties. De toenemende complexiteit van de zorg heeft een negatieve invloed op hun commitment met het beroep. Confrontaties met ernstig zieke patiënten en negatieve ervaringen met agressieve patiënten zijn geen redenen om het beroep te verlaten, maar hebben wel een grote impact op hun emoties, zoals gevoelens van verdriet, machteloosheid en boosheid. Een belangrijke strategie om met deze gevoelens om te gaan is het delen van emotionele ervaringen met hun collega’s en leidinggevenden. Om het tekort aan verpleegkundigen tegen te gaan is het essentieel om commitment van studenten en verpleegkundigen te bevorderen door het bieden van een veilige werkomgeving. Steun van collega’s en leidinggevenden is van fundamenteel belang voor het aantrekken en behouden van een gemotiveerde en goed-opgeleide beroepsgroep