Lenferink, Lonneke

Proceedings - University of Groningen

   University of GroningenNieuwsbrief "Leven met Vermissing"Lenferink, LonnekeIMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite fromit. Please check the document version below.Publication date:2015Link to publication in University of Groningen/UMCG research databaseCitation for published version (APA):Lenferink, L. (2015). Nieuwsbrief "Leven met Vermissing": Mei 2015. University of Groningen.CopyrightOther than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of theauthor(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons).The publication may also be distributed here under the terms of Article 25fa of the Dutch Copyright Act, indicated by the “Taverne” license.More information can be found on the University of Groningen website: https://www.rug.nl/library/open-access/self-archiving-pure/taverne-amendment.Take-down policyIf you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediatelyand investigate your claim.Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons thenumber of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum.Download date: 04-06-2022Leven met vermissingNieuwsbriefDeze nieuwsbrief wordt u aangeboden namens de medewerkers van het onderzoek ‘Leven met Vermissing’ van de Rijksuniversiteit Groningen en de Universiteit Utrecht. Deelnemers, samenwerking-spartners en overige geïnteresseerden ontvangen de nieuwsbrief.In deze nieuwsbrief wordt u op de hoogte gehouden van de ontwik-kelingen van het onderzoek ‘Leven met Vermissing’ en wordt u geïnformeerd over nieuwe ontwikkelen op het gebied van onder-steuning van achterblijvers van vermisten. De voorlopige onder-zoeksresultaten die worden gepresenteerd in deze nieuwsbrief zijn uitspraken op groepsniveau. Er zullen geen uitspraken worden gedaan over individuen.Indien u in de toekomst geen nieuwsbrief wenst te ontvangen, kunt u zich afmelden door een e-mail te sturen naar l.i.m.lenferink@rug.nl of door telefonisch contact op te nemen met Lonneke Lenferink (050-3639189).Medewerkers van het onderzoekMw. Drs. Lonneke LenferinkDhr. prof. dr. Paul Boelen (Universiteit Utrecht)Mw. Dr. Ineke Wessel (Rijksuniversiteit Groningen)Dhr. prof. dr. Jos de Keijser (Rijksuniversiteit Groningen)1Doel van het onderzoek ‘Leven met Vermissing’Het onderzoek bestaat uit twee delen. Deel 1 heeft als doel het in kaart brengen van emotionele gevol-gen van vermissing. Het is van belang om hierover inzichten te verwerven zodat o.a. specialistische hulp hierop afgestemd kan worden. Eenieder van wie een dierbare drie maanden of langer is vermist kan deelnemen aan dit onderzoek. Achterblijvers van wie de dierbare geruime tijd vermist is of achterblijvers die relatief weinig klachten ervaren worden ook uitgenodigd om deel te nemen aan dit onderzoek, zodat een meer compleet beeld geschetst kan worden van de verscheidenheid aan emotionele gevolgen van vermissen van een dierbare. Deelname bestaat uit het invullen van een vragenlijst.2Voortgang van het onderzoekIn april 2014 is het onderzoek ‘Leven met Vermiss-ing’ van start gegaan. Via verschillende samen-werkingspartners zijn achterblijvers geïnformeerd over het onderzoek en uitgenodigd hieraan deel te nemen. De Vereniging Achterblijvers na Vermissing en AVROTROS Vermist hebben informatiebrieven verstuurd naar leden die bij hen geregistreerd staan. Medewerkers van Slachtofferhulp Nederland en het Landelijk Bureau Vermiste Personen hebben achterblijvers geïnformeerd over het onderzoek. Via media-aandacht is er aandacht gegenereerd voor het onderzoek en alle mensen die zich hebben aangemeld voor het onderzoek zijn gevraagd om andere familieleden en vrienden te attenderen op het onderzoek. Op dit moment heeft dat geresulteerd in 129 aan-meldingen voor het vragenlijstonderzoek. In totaal hebben 100 achterblijvers een vragenlijst ingevuld. Uit de eerste resultaten blijkt dat de deelnemers zeer divers zijn.  De gemiddelde leeftijd van de deelnemer is 60 jaar, ¾ is vrouw en is gemiddeld tot hoog opgeleid. Circa een kwart van de deelne-mers heeft een zoon of dochter die vermist is en een kwart heeft een broer of zus die vermist is. Eén op de zes deelnemers heeft een partner die is Deel 2 van het onderzoek bestaat uit het evalueren van de effecten van een behandeling voor achterbli-jvers van vermisten. Een netwerk van psychologen is opgezet die getraind zijn in het behandelen van achterblijvers. Het netwerk bestaat uit ervaren psychologen, verspreid door Nederland. Het effect van de behandeling wordt wetenschappelijk geëval-ueerd. Er wordt onderzocht of deelname aan de be-handeling leidt tot afname van klachten en toename van welbevinden. Aan de hand van antwoorden op vragenlijsten wordt het verloop van klachten en het effect van de behandeling vastgesteld.Het onderzoek maakt deel uit van een promotiet-raject en resulteert in een proefschrift. Het onder-zoek wordt gefinancierd door het Fonds Slachtof-ferhulp, Stichting Stimuleringsfonds Rouw en de Rijksuniversiteit Groningen.vermist. De overige deelnemers zijn kleinkinderen, grootouders, adoptieouders, ooms of tantes, vrienden of overige verwanten van een vermiste. Gemiddeld duur van de vermissing is 17 jaar, waar-bij dit varieert tussen minder dat 1 jaar vermist tot ruim 70 jaar geleden dat er voor het laatst contact is geweest met de vermiste dierbare. Circa de helft van de vermiste dierbaren zijn vermist geraakt in het buitenland. Een derde van de deelnemers heeft het vermoeden dat de dierbare vermist is geraakt door het toedoen van een ander (bijvoorbeeld meegenomen door een ander of het slachtoffer geworden van geweld/misdrijf). Een kwart van de deelnemers heeft het vermoeden dat hun dierbare slachtoffer is geworden van een ongeluk (bijvoor-beeld een ongeluk op zee) en een kwart van de deelnemers heeft het vermoeden dat hun dierbare vrijwillig is verdwenen. De helft van de deelnemers ervaart dusdanige emotionele problemen dat zij in aanmerking zouden kunnen komen voor deelname aan de psychologische behandeling ‘Leven met Vermissing’. Vooralsnog heeft 1 op de 5 van deze deelnemers aangegeven daadwerkelijk te willen deelnemen aan de behandeling. Alle deelnemers willen we nog-maals hartelijk bedanken voor hun deelname.Interview met therapeute Ursula Hendriks-van den Bos. Ursula is één van de therapeuten die is getraind om achterblijvers van langdurige ver-misten te begeleiden tijdens de behandeling ‘Leven met Vermissing’. Ursula Hendriks-van den Bos (Gz-psycholoog, Cognitief gedragstherapeut VGCt, Supervisor VGCt, psycholoog NIP en Praktijkhouder).Werkzaam bij eigen praktijk ‘Psychocare’ in Houten (regio midden-Nederland)Ik maak als therapeut deel uit van het landelijk netwerk traumatisch verlies. Vanuit dit netwerk ben ik gevraagd om mee te werken aan het onder-zoek ‘Leven met vermissing’. Ik vind het persoonlijk zeer van belang dat er meer bekend wordt over de gevolgen van vermissing op achterblijvers en nog belangrijker om achterblijvers op een effectieve manier te kunnen ondersteunen in deze zeer moe-ilijke situatie. Binnen het onderzoek “Leven met vermissing” wordt gewerkt met een groep ervaren én nog belangrijker enthousiaste collega’s. Dat is ook een belangrijke reden om deel te nemen.De behandeling van “Leven met Vermissing” is uniek omdat in een relatief korte tijd enkele mani-eren van omgaan met de gevolgen van vermissing aan bod komen. Achterblijvers kunnen uitgebreid hun verhaal doen, de partner of een ander bel-angrijk familielid wordt in de tweede sessie bij de begeleiding betrokken waardoor hij of zij ook op de hoogte is van wat er in de begeleiding gebeurt en ondersteuning kan bieden.De behandeling bestaat uit cognitieve therapie, hierdoor wordt de deelnemer meer bewust van hoe gedachten door kunnen werken op het gevoel. Tijdens de behandeling leert de deelnemer meer grip te krijgen op gedachten die negatieve gevoel oproepen, bijvoorbeeld schuldgevoelens die vaak onterecht zijn maar toch je blijven bezighouden. Daarnaast voert de deelnemer huiswerkop-drachten uit die bestaan uit schrijfopdrachten en mindfulness-oefeningen, hierdoor wordt zijn of haar eigen veerkracht versterkt waardoor moeili-jke situaties beter het hoofd kan worden geboden.Het is niet de bedoeling dat klachten gaan toene-men door de behandeling. Soms leidt de behan-deling wel tot meer bewustwording van bepaalde klachten of patronen, waardoor het wel even extra moeilijk kan zijn. De therapeut kan je hier juist goed in begeleiden en technieken aanreiken waardoor je hier weer grip op krijgt. Hier heb je niet alleen tijdens de behandeling profijt van maar ook daarna. De behandeling geeft je immers handreikingen om zelf met je klachten aan de slag te gaan.3Waarom neem je als therapeut deel aan het onderzoek ‘Leven met Ver-missing’?Wat maakt de behandeling ‘Leven met Vermissing’ uniek?Sommige achterblijvers geven aan dat ze niet deel willen nemen aan de behandeling omdat zij bang zijn dat hierdoor de klachten juist toe-nemen. Wat zou jij hen willen aan-raden?Mijn ervaringen met het begeleiden van achter-blijvers zijn positief, in de zin van dat mensen het prettig vinden hun verhaal te kunnen doen en de impact van de vermissing op hun leven kunnen bespreken. Samen bekijk je hoe mensen meer grip kunnen krijgen op hun klachten en kunnen omgaan met de impact van de vermissing. Het resultaat is vaak dat achterblijvers een betere balans (her)vinden in hun leven ondanks de vaak nog steeds heftige omstandigheden.Wat zijn je ervaringen tot nu toe met het begeleiden van achterblijvers van vermisten?Wilt u ook deelnemen aan de behandeling? Kijk hieronder op de kaart van Nederland waar bij u in de buurt de behandeling ‘Leven met Vermiss-ing’ wordt aangeboden. Voor aanmelding of meer informatie over de behandeling, neem contact op met Lonneke Lenferink (050-3639189 of l.i.m.lenferink@rug.nl)4    Amsterdam    Utrecht    Groningen    Leeuwarden    Zwolle    Rotterdam    Nijmegen    Maastricht    Weesp    Schiedam    Houten    Eindhoven    Zuidhorn    Haarlem    Alkmaar    Leidschendam    Deventer    GoesInterviews met achterblijvers – aanvullend onderzoek ‘Leven met vermissing’De interviewstudie van ‘Leven met Vermissing’ richt zich op partners, ouders, kinderen, broers of zussen van mensen die langer dan drie maanden zijn vermist en die relatief weinig emotionele problemen ondervinden. Het doel van het dit onderzoek is om bij deze achterblijvers in kaart te brengen welke factoren bijdragen aan het beter leren omgaan met een vermissing. Dit wordt gedaan in de vorm van een eenmalig interview. Deze maand zullen de eerste interviews worden afgenomen, waarbij wij in juli 2015 de eerste resultaten verwachten. De interviews worden uitgevoerd door Melanie Lemmers (verbonden aan de Rijksuniversiteit Groningen).Status Vermist door Inger de VriesStatus Vermist zet zich in voor achterblijvers wie praktisch in de knoop komen na de vermissing van hun partner, broer/zus of zoon/dochter. Zoals u helaas weet komen er bij een vermissing niet al-leen emotionele zorgen kijken maar ook praktische zorgen. Ik heb dit zelf gezien tijdens de vermissing van mijn vader Henry de Vries. Toen zijn loon na een maand was stopgezet werd mijn stiefmoeder verant-woordelijk voor het doorbetalen van de hypotheek, verzekeringen e.d. Zelf liep ik ook tegen proble-men aan met bijvoorbeeld het aanvragen van mijn studiefinanciering. Niet alle instellingen en instanties begrepen wat er bedoeld werd met het woord ver-mist en niet alle instellingen en instanties zijn zomaar bereid om rekening te houden met de situatie.5Status Vermist wil dat er een status komt voor ver-miste personen. Naast leven en overleden kunnen personen dan ook geregistreerd staan als vermist. Dankzij een dergelijke status moeten instellingen en organisaties dan wel rekening houden met uw situ-atie en u een passende oplossing bieden. Daarnaast willen we dat er een uitkering komt voor gezin-nen die dat het hardste nodig hebben. Tenslotte krijgen weduwnaars in sommige gevallen ook een nabestaanden uitkering of weduwe pensioen.Staat u achter dit voorstel? Dan kunt u de petitie tekenen: http://petities.nl/petitie/officiele-status-voor-vermistenOok hebben wij een facebookpagina waar wij U up-to- date houden over de petitie en waar U de mogelijkheid heeft om de petitie te delen: http://www.facebook.com/statusvermist Meer informatie of wilt u contact opnemen? Mail dan naar: Inger.devries@student.hu.nl Namens de Vereniging Achter-blijvers na Vermissing bent u van harte uitgenodigd voor de 17e Nationale Dag van de Vermisten op vrijdag 5 juni 2015 in Utrecht. De Dag heeft dit jaar als thema: Het verhaal gaat verder.De Nationale Dag van de Vermisten is in 1999 ontstaan op initiatief van de Vereniging Achterbli-jvers na Vermissing (VAV). De Dag is zowel bedoeld als herdenkingsdag voor achterblijvers van ver-miste personen, alsook om aandacht te vestigen op de problematiek rondom vermissing.De Dag bestaat uit een ochtend waarin ontmoet-ing centraal staat en een middaggedeelte met herdenking bij ons monument. Let op: dit jaar is de locatie van het ochtendgedeelte gewijzigd. Het is bij Restaurant Sens, Mariaplaats 24 te Utrecht, op loopafstand van het station en het monument. Vanaf 10.30 uur bent u daar welkom voor het ochtendprogramma.De jaarlijkse herdenking van vermisten wordt voorafgegaan door een Stille Tocht van Sens naar het ‘Pauze Teken’ – het monument voor ver-miste personen in het Moreelsepark te Utrecht. Bij het monument vindt een bloemlegging plaats en luisteren we samen naar het opnoemen van de namen van vermisten. Tevens wordt u in de gelegen-heid gesteld om een persoonlijk woord of gedicht voor te dragen. Zoals altijd wordt de Dag gezamen-lijk afgesloten met een drankje, ditmaal dus bij Sens.Wilt u de 17e Dag van de Vermisten bijwonen? U kunt zich aanmelden via het aanmeldingsformulier op de website van de Vereniging Achterblijvers na Vermissing (www.devav.nl). Hier staat ook informatie over het programma van deze dag. U kunt ook contact opnemen met Adriaan van den Boom, penningmeester VAV (0416-696520 of vdbooma@hetnet.nl).Uitnodiging 17e Nationale Dag van de VermistenSlachtofferhulp NederlandSlachtofferhulp Nederland is het centrale punt in Nederland waar achterblijvers en andere betrok-kenen (na melding bij de politie) terecht kunnen voor informatie, tips, emotionele, praktische en juridische hulp. U kunt bij Slachtofferhulp Nederland terecht voor informatie over alles rond vermissin-gen. Als er specialistische hulp gewenst is verwijzen zij u door voor passende hulp. De organisatie is niet betrokken bij de opsporing.6Emotionele ondersteuning, praktische hulp en juridisch adviesDe vermissing van een dierbare kan spanning, verdriet en onrust oproepen bij u of uw omgeving. De medewerkers van Slachtofferhulp Nederland luisteren naar uw verhaal, denken met u mee en ondersteunen u daar waar mogelijk. Daarnaast vervullen zij een brugfunctie tussen achterblijvers en betrokken organisaties zoals de politie. Ook kun-nen de medewerkers u helpen bij het regelen van allerlei praktische zaken, bijvoorbeeld formulieren die moeten worden ingevuld. En tot slot kunnen de medewerkers van Slachtofferhulp u adviseren in de juridische zaken die betrekking hebben op een vermissing en verwijzen zij u waar nodig door naar andere dienstverleners.www.slachtofferhulp.nl/vermissingHet boek ‘Schuld’ aanbevolen door Nathasja Hartog In het boek Schuld vertelt Monique Plaizier (moed-er van 4) haar verhaal omtrent de vermissing van haar man. Het gehele boek wordt getekend door de worstelingen die zij doormaakt; de gevoelens van onbegrip betreffende buitenstaanders, de onmacht omtrent de vermissing, de pijn doordat ze haar familie steeds verder in de put ziet zakken. In het boek zijn verschillende situaties te lezen die voor vele achterblijvers erg herkenbaar zullen zijn, maar ook voor mensen die geen vermissing hebben meegemaakt kan dit boek veel betekenen. Iedere achterblijver heeft moeite met zijn/haar emoties en gedachten; ‘Ben ik wel normaal dat ik dit voel? Of hoor ik iets anders te voelen?’. Dit soort vragen schieten vaak door het hoofd van een achterblijver en in veel gevallen helpen buitenstaanders niet mee aan een verbetering van deze verwarring. Dit boek kan achterblijvers helpen door hen te laten zien dat zij niet de enige zijn die een worsteling/strijd doormaken. Schuld is te bestellen via deze link: https://www.mijnbestseller.nl/shop/index.php/catalog/product/view/id/101392/s/schuld-46068-www-mijnbestsell-er-nl/DNA-databank – Irma Schijf (Opera-tioneel Expert Front Office, Landelijke Eenheid van de Nationale Politie)De Nationale Politie richt zich op de +/- jaarlijks 40.000 personen die als vermist worden opgegeven. Bijna al deze vermiste personen keren na betrekkelijk korte tijd weer terug, maar een kleine groep blijft weg. Soms bli-jft onduidelijk wat er met iemand is gebeurd. Binnen de Nationale Politie zijn specialisten werkzaam, die kun-nen helpen in onderzoeken naar vermiste personen. Daarnaast heeft de politie een DNA Databank vermiste personen die sinds 2007 bestaat en beheert wordt door het NFI. En sinds 2010 is het verplicht geworden om DNA af te nemen van niet-geïdentificeerde stof-felijk overschotten (of lichaamsdelen) voordat deze worden begraven. Deze verplichte DNA-afname geldt ook voor vermiste personen die langer dan drie weken vermist zijn. Deze DNA-profielen worden opgeslagen in deze DNA-databank waarin ze vergeleken worden met elkaar. In de DNA Databank vermiste personen kunnen ook DNA profielen opgenomen worden van familieleden van de vermiste. Deze profielen worden op verwantschap vergeleken met de DNA profielen van de niet-geïdentificeerde stoffelijke overschotten (of lichaamsdelen). Om DNA op te laten nemen in deze DNA databank, kunt u een afspraak maken met de spe-cialist vermiste personen of de forensische opsporing uit uw woongebied door te bellen naar 0900-8844.7Vragen of opmerkingen?l.i.m.lenferink@rug.nlContactGrote Kruisstraat 2/1 9712 TS Groningen(050) 363 9189info@levenmetvermissing.nl@@Oproep voor deelname aan het onderzoek ‘Leven met Vermissing’Aanmelden voor deelname aan het vragenlijstonderzoek of deelname aan de behandeling is mogelijk tot 1 mei 2016. Aanmelden kan via de website www.levenmetvermissing.nl. Mocht u in de gelegenheid zijn om mensen in uw omgeving te wijzen op het onderzoek, zouden wij dat zeer op prijs stellen. Een partner of familieleden, zoals ouders, volwassen kinderen, broers en zussen, opa’s en oma’s en ooms en tantes van iemand die langer dan drie maanden vermist is komen in aanmerking voor deelname aan het onderzoek, maar bijvoorbeeld ook stief- of adoptiefamilieleden, vrienden of collega’s. Indien geïnteresseerden geen behoefte hebben aan deelname aan een psychologische behandeling, kunnen zij ook alleen een vragenlijst invullen. 

Dutch

Nieuwsbrief "Leven met Vermissing":Mei 2015

University of Groningen Research Database

  
 University of Groningen
Nieuwsbrief "Leven met Vermissing"
Lenferink, Lonneke
IMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite from
it. Please check the document version below.
Publication date:
2015
Link to publication in University of Groningen/UMCG research database
Citation for published version (APA):
Lenferink, L. (2015). Nieuwsbrief "Leven met Vermissing": Mei 2015. University of Groningen.
Copyright
Other than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of the
author(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons).
Take-down policy
If you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediately
and investigate your claim.
Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons the
number of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum.
Download date: 11-02-2018
Leven met vermissing
Nieuwsbrief
Deze nieuwsbrief wordt u aangeboden namens de medewerkers 
van het onderzoek ‘Leven met Vermissing’ van de Rijksuniversiteit 
Groningen en de Universiteit Utrecht. Deelnemers, samenwerking-
spartners en overige geïnteresseerden ontvangen de nieuwsbrief.
In deze nieuwsbrief wordt u op de hoogte gehouden van de ontwik-
kelingen van het onderzoek ‘Leven met Vermissing’ en wordt u 
geïnformeerd over nieuwe ontwikkelen op het gebied van onder-
steuning van achterblijvers van vermisten. De voorlopige onder-
zoeksresultaten die worden gepresenteerd in deze nieuwsbrief 
zijn uitspraken op groepsniveau. Er zullen geen uitspraken worden 
gedaan over individuen.
Indien u in de toekomst geen nieuwsbrief wenst te ontvangen, kunt 
u zich afmelden door een e-mail te sturen naar l.i.m.lenferink@rug.
nl of door telefonisch contact op te nemen met Lonneke Lenferink 
(050-3639189).
Medewerkers van het onderzoek
Mw. Drs. Lonneke 
Lenferink
Dhr. prof. dr. Paul Boelen 
(Universiteit Utrecht)
Mw. Dr. Ineke Wessel 
(Rijksuniversiteit Groningen)
Dhr. prof. dr. Jos de Keijser 
(Rijksuniversiteit Groningen)
1
Doel van het onderzoek ‘Leven met 
Vermissing’
Het onderzoek bestaat uit twee delen. Deel 1 heeft 
als doel het in kaart brengen van emotionele gevol-
gen van vermissing. Het is van belang om hierover 
inzichten te verwerven zodat o.a. specialistische 
hulp hierop afgestemd kan worden. Eenieder van 
wie een dierbare drie maanden of langer is vermist 
kan deelnemen aan dit onderzoek. Achterblijvers 
van wie de dierbare geruime tijd vermist is of 
achterblijvers die relatief weinig klachten ervaren 
worden ook uitgenodigd om deel te nemen aan 
dit onderzoek, zodat een meer compleet beeld 
geschetst kan worden van de verscheidenheid 
aan emotionele gevolgen van vermissen van een 
dierbare. Deelname bestaat uit het invullen van een 
vragenlijst.
2
Voortgang van het onderzoek
In april 2014 is het onderzoek ‘Leven met Vermiss-
ing’ van start gegaan. Via verschillende samen-
werkingspartners zijn achterblijvers geïnformeerd 
over het onderzoek en uitgenodigd hieraan deel te 
nemen. De Vereniging Achterblijvers na Vermissing 
en AVROTROS Vermist hebben informatiebrieven 
verstuurd naar leden die bij hen geregistreerd 
staan. Medewerkers van Slachtofferhulp Nederland 
en het Landelijk Bureau Vermiste Personen hebben 
achterblijvers geïnformeerd over het onderzoek. 
Via media-aandacht is er aandacht gegenereerd 
voor het onderzoek en alle mensen die zich hebben 
aangemeld voor het onderzoek zijn gevraagd om 
andere familieleden en vrienden te attenderen op 
het onderzoek. 
Op dit moment heeft dat geresulteerd in 129 aan-
meldingen voor het vragenlijstonderzoek. In totaal 
hebben 100 achterblijvers een vragenlijst ingevuld. 
Uit de eerste resultaten blijkt dat de deelnemers 
zeer divers zijn.  De gemiddelde leeftijd van de 
deelnemer is 60 jaar, ¾ is vrouw en is gemiddeld 
tot hoog opgeleid. Circa een kwart van de deelne-
mers heeft een zoon of dochter die vermist is en 
een kwart heeft een broer of zus die vermist is. 
Eén op de zes deelnemers heeft een partner die is 
Deel 2 van het onderzoek bestaat uit het evalueren 
van de effecten van een behandeling voor achterbli-
jvers van vermisten. Een netwerk van psychologen 
is opgezet die getraind zijn in het behandelen van 
achterblijvers. Het netwerk bestaat uit ervaren 
psychologen, verspreid door Nederland. Het effect 
van de behandeling wordt wetenschappelijk geëval-
ueerd. Er wordt onderzocht of deelname aan de be-
handeling leidt tot afname van klachten en toename 
van welbevinden. Aan de hand van antwoorden op 
vragenlijsten wordt het verloop van klachten en het 
effect van de behandeling vastgesteld.
Het onderzoek maakt deel uit van een promotiet-
raject en resulteert in een proefschrift. Het onder-
zoek wordt gefinancierd door het Fonds Slachtof-
ferhulp, Stichting Stimuleringsfonds Rouw en de 
Rijksuniversiteit Groningen.
vermist. De overige deelnemers zijn kleinkinderen, 
grootouders, adoptieouders, ooms of tantes, 
vrienden of overige verwanten van een vermiste. 
Gemiddeld duur van de vermissing is 17 jaar, waar-
bij dit varieert tussen minder dat 1 jaar vermist tot 
ruim 70 jaar geleden dat er voor het laatst contact 
is geweest met de vermiste dierbare. Circa de helft 
van de vermiste dierbaren zijn vermist geraakt in 
het buitenland. Een derde van de deelnemers heeft 
het vermoeden dat de dierbare vermist is geraakt 
door het toedoen van een ander (bijvoorbeeld 
meegenomen door een ander of het slachtoffer 
geworden van geweld/misdrijf). Een kwart van de 
deelnemers heeft het vermoeden dat hun dierbare 
slachtoffer is geworden van een ongeluk (bijvoor-
beeld een ongeluk op zee) en een kwart van de 
deelnemers heeft het vermoeden dat hun dierbare 
vrijwillig is verdwenen. De helft van de deelnemers 
ervaart dusdanige emotionele problemen dat zij in 
aanmerking zouden kunnen komen voor deelname 
aan de psychologische behandeling ‘Leven met 
Vermissing’. Vooralsnog heeft 1 op de 5 van deze 
deelnemers aangegeven daadwerkelijk te willen 
deelnemen aan de behandeling. 
Alle deelnemers willen we nog-
maals hartelijk bedanken voor hun 
deelname.
Interview met therapeute Ursula Hendriks-van den Bos. 
Ursula is één van de therapeuten die is getraind om achterblijvers van langdurige ver-
misten te begeleiden tijdens de behandeling ‘Leven met Vermissing’. 
Ursula Hendriks-van den Bos (Gz-psycholoog, Cognitief gedragstherapeut VGCt, 
Supervisor VGCt, psycholoog NIP en Praktijkhouder).Werkzaam bij eigen praktijk 
‘Psychocare’ in Houten (regio midden-Nederland)
Ik maak als therapeut deel uit van het landelijk 
netwerk traumatisch verlies. Vanuit dit netwerk 
ben ik gevraagd om mee te werken aan het onder-
zoek ‘Leven met vermissing’. Ik vind het persoonlijk 
zeer van belang dat er meer bekend wordt over de 
gevolgen van vermissing op achterblijvers en nog 
belangrijker om achterblijvers op een effectieve 
manier te kunnen ondersteunen in deze zeer moe-
ilijke situatie. Binnen het onderzoek “Leven met 
vermissing” wordt gewerkt met een groep ervaren 
én nog belangrijker enthousiaste collega’s. Dat is 
ook een belangrijke reden om deel te nemen.
De behandeling van “Leven met Vermissing” is 
uniek omdat in een relatief korte tijd enkele mani-
eren van omgaan met de gevolgen van vermissing 
aan bod komen. Achterblijvers kunnen uitgebreid 
hun verhaal doen, de partner of een ander bel-
angrijk familielid wordt in de tweede sessie bij de 
begeleiding betrokken waardoor hij of zij ook op de 
hoogte is van wat er in de begeleiding gebeurt en 
ondersteuning kan bieden.
De behandeling bestaat uit cognitieve therapie, 
hierdoor wordt de deelnemer meer bewust van 
hoe gedachten door kunnen werken op het gevoel. 
Tijdens de behandeling leert de deelnemer meer 
grip te krijgen op gedachten die negatieve gevoel 
oproepen, bijvoorbeeld schuldgevoelens die vaak 
onterecht zijn maar toch je blijven bezighouden. 
Daarnaast voert de deelnemer huiswerkop-
drachten uit die bestaan uit schrijfopdrachten en 
mindfulness-oefeningen, hierdoor wordt zijn of 
haar eigen veerkracht versterkt waardoor moeili-
jke situaties beter het hoofd kan worden geboden.
Het is niet de bedoeling dat klachten gaan toene-
men door de behandeling. Soms leidt de behan-
deling wel tot meer bewustwording van bepaalde 
klachten of patronen, waardoor het wel even extra 
moeilijk kan zijn. De therapeut kan je hier juist goed 
in begeleiden en technieken aanreiken waardoor 
je hier weer grip op krijgt. Hier heb je niet alleen 
tijdens de behandeling profijt van maar ook daarna. 
De behandeling geeft je immers handreikingen om 
zelf met je klachten aan de slag te gaan.
3
Waarom neem je als therapeut deel 
aan het onderzoek ‘Leven met Ver-
missing’?
Wat maakt de behandeling ‘Leven 
met Vermissing’ uniek?
Sommige achterblijvers geven aan 
dat ze niet deel willen nemen aan 
de behandeling omdat zij bang zijn 
dat hierdoor de klachten juist toe-
nemen. Wat zou jij hen willen aan-
raden?
Mijn ervaringen met het begeleiden van achter-
blijvers zijn positief, in de zin van dat mensen het 
prettig vinden hun verhaal te kunnen doen en de 
impact van de vermissing op hun leven kunnen 
bespreken. Samen bekijk je hoe mensen meer grip 
kunnen krijgen op hun klachten en kunnen omgaan 
met de impact van de vermissing. Het resultaat 
is vaak dat achterblijvers een betere balans (her)
vinden in hun leven ondanks de vaak nog steeds 
heftige omstandigheden.
Wat zijn je ervaringen tot nu toe 
met het begeleiden van 
achterblijvers van vermisten?
Wilt u ook deelnemen aan de behandeling? Kijk hieronder op de kaart 
van Nederland waar bij u in de buurt de behandeling ‘Leven met Vermiss-
ing’ wordt aangeboden. Voor aanmelding of meer informatie over de 
behandeling, neem contact op met Lonneke Lenferink (050-3639189 of 
l.i.m.lenferink@rug.nl)
4
    Amsterdam
    Utrecht
    Groningen
    Leeuwarden
    Zwolle
    Rotterdam
    Nijmegen
    Maastricht
    Weesp
    Schiedam
    Houten
    Eindhoven
    Zuidhorn
    Haarlem
    Alkmaar
    Leidschendam
    Deventer
    Goes
Interviews met achterblijvers – aanvullend onderzoek ‘Leven met vermissing’
De interviewstudie van ‘Leven met Vermissing’ richt zich op partners, ouders, kinderen, broers of zussen van 
mensen die langer dan drie maanden zijn vermist en die relatief weinig emotionele problemen ondervinden. 
Het doel van het dit onderzoek is om bij deze achterblijvers in kaart te brengen welke factoren bijdragen aan het 
beter leren omgaan met een vermissing. Dit wordt gedaan in de vorm van een eenmalig interview. Deze maand 
zullen de eerste interviews worden afgenomen, waarbij wij in juli 2015 de eerste resultaten verwachten. De 
interviews worden uitgevoerd door Melanie Lemmers (verbonden aan de Rijksuniversiteit Groningen).
Status Vermist door Inger de Vries
Status Vermist zet zich in voor achterblijvers wie 
praktisch in de knoop komen na de vermissing van 
hun partner, broer/zus of zoon/dochter. Zoals u 
helaas weet komen er bij een vermissing niet al-
leen emotionele zorgen kijken maar ook praktische 
zorgen. Ik heb dit zelf gezien tijdens de vermissing 
van mijn vader Henry de Vries. Toen zijn loon na een 
maand was stopgezet werd mijn stiefmoeder verant-
woordelijk voor het doorbetalen van de hypotheek, 
verzekeringen e.d. Zelf liep ik ook tegen proble-
men aan met bijvoorbeeld het aanvragen van mijn 
studiefinanciering. Niet alle instellingen en instanties 
begrepen wat er bedoeld werd met het woord ver-
mist en niet alle instellingen en instanties zijn zomaar 
bereid om rekening te houden met de situatie.
5
Status Vermist wil dat er een status komt voor ver-
miste personen. Naast leven en overleden kunnen 
personen dan ook geregistreerd staan als vermist. 
Dankzij een dergelijke status moeten instellingen en 
organisaties dan wel rekening houden met uw situ-
atie en u een passende oplossing bieden. Daarnaast 
willen we dat er een uitkering komt voor gezin-
nen die dat het hardste nodig hebben. Tenslotte 
krijgen weduwnaars in sommige gevallen ook een 
nabestaanden uitkering of weduwe pensioen.
Staat u achter dit voorstel? Dan kunt u de petitie 
tekenen: http://petities.nl/petitie/officiele-status-
voor-vermisten
Ook hebben wij een facebookpagina waar wij U 
up-to- date houden over de petitie en waar U de 
mogelijkheid heeft om de petitie te delen: http://
www.facebook.com/statusvermist 
Meer informatie of wilt u contact opnemen? Mail 
dan naar: Inger.devries@student.hu.nl 
Namens de Vereniging Achter-
blijvers na Vermissing bent u 
van harte uitgenodigd voor de 
17e Nationale Dag van de 
Vermisten op vrijdag 5 juni 
2015 in Utrecht. De Dag heeft 
dit jaar als thema: Het verhaal 
gaat verder.
De Nationale Dag van de Vermisten is in 1999 
ontstaan op initiatief van de Vereniging Achterbli-
jvers na Vermissing (VAV). De Dag is zowel bedoeld 
als herdenkingsdag voor achterblijvers van ver-
miste personen, alsook om aandacht te vestigen op 
de problematiek rondom vermissing.
De Dag bestaat uit een ochtend waarin ontmoet-
ing centraal staat en een middaggedeelte met 
herdenking bij ons monument. Let op: dit jaar is 
de locatie van het ochtendgedeelte gewijzigd. Het 
is bij Restaurant Sens, Mariaplaats 24 te Utrecht, 
op loopafstand van het station en het monument. 
Vanaf 10.30 uur bent u daar welkom voor het 
ochtendprogramma.
De jaarlijkse herdenking van vermisten wordt 
voorafgegaan door een Stille Tocht van Sens naar 
het ‘Pauze Teken’ – het monument voor ver-
miste personen in het Moreelsepark te Utrecht. 
Bij het monument vindt een bloemlegging plaats 
en luisteren we samen naar het opnoemen van de 
namen van vermisten. Tevens wordt u in de gelegen-
heid gesteld om een persoonlijk woord of gedicht 
voor te dragen. Zoals altijd wordt de Dag gezamen-
lijk afgesloten met een drankje, ditmaal dus bij Sens.
Wilt u de 17e Dag van de Vermisten bijwonen? U 
kunt zich aanmelden via het aanmeldingsformulier 
op de website van de Vereniging Achterblijvers 
na Vermissing (www.devav.nl). Hier staat ook 
informatie over het programma van deze dag. U 
kunt ook contact opnemen met Adriaan van den 
Boom, penningmeester VAV (0416-696520 of 
vdbooma@hetnet.nl).
Uitnodiging 17e Nationale Dag van de Vermisten
Slachtofferhulp Nederland
Slachtofferhulp Nederland is het centrale punt in 
Nederland waar achterblijvers en andere betrok-
kenen (na melding bij de politie) terecht kunnen 
voor informatie, tips, emotionele, praktische en 
juridische hulp. U kunt bij Slachtofferhulp Nederland 
terecht voor informatie over alles rond vermissin-
gen. Als er specialistische hulp gewenst is verwijzen 
zij u door voor passende hulp. De organisatie is niet 
betrokken bij de opsporing.
6
Emotionele ondersteuning, praktische hulp en 
juridisch advies
De vermissing van een dierbare kan spanning, 
verdriet en onrust oproepen bij u of uw omgeving. 
De medewerkers van Slachtofferhulp Nederland 
luisteren naar uw verhaal, denken met u mee en 
ondersteunen u daar waar mogelijk. Daarnaast 
vervullen zij een brugfunctie tussen achterblijvers 
en betrokken organisaties zoals de politie. Ook kun-
nen de medewerkers u helpen bij het regelen van 
allerlei praktische zaken, bijvoorbeeld formulieren 
die moeten worden ingevuld. En tot slot kunnen de 
medewerkers van Slachtofferhulp u adviseren in 
de juridische zaken die betrekking hebben op een 
vermissing en verwijzen zij u waar nodig door naar 
andere dienstverleners.
www.slachtofferhulp.nl/vermissing
Het boek ‘Schuld’ aanbevolen door 
Nathasja Hartog 
In het boek Schuld vertelt Monique Plaizier (moed-
er van 4) haar verhaal omtrent de vermissing van 
haar man. Het gehele boek wordt getekend door 
de worstelingen die zij doormaakt; de gevoelens 
van onbegrip betreffende buitenstaanders, de 
onmacht omtrent de vermissing, de pijn doordat ze 
haar familie steeds verder in de put ziet zakken. 
In het boek zijn verschillende situaties te lezen die 
voor vele achterblijvers erg herkenbaar zullen zijn, 
maar ook voor mensen die geen vermissing hebben 
meegemaakt kan dit boek veel betekenen. Iedere 
achterblijver heeft moeite met zijn/haar emoties 
en gedachten; ‘Ben ik wel normaal dat ik dit voel? 
Of hoor ik iets anders te voelen?’. Dit soort vragen 
schieten vaak door het hoofd van een achterblijver 
en in veel gevallen helpen buitenstaanders niet mee 
aan een verbetering van deze verwarring. Dit boek 
kan achterblijvers helpen door hen te laten zien 
dat zij niet de enige zijn die een worsteling/strijd 
doormaken. 
Schuld is te bestellen via deze link: https://www.
mijnbestseller.nl/shop/index.php/catalog/product/
view/id/101392/s/schuld-46068-www-mijnbestsell-
er-nl/
DNA-databank – Irma Schijf (Opera-
tioneel Expert Front Office, Landelijke 
Eenheid van de Nationale Politie)
De Nationale Politie richt zich op de +/- jaarlijks 40.000 
personen die als vermist worden opgegeven. Bijna al 
deze vermiste personen keren na betrekkelijk korte tijd 
weer terug, maar een kleine groep blijft weg. Soms bli-
jft onduidelijk wat er met iemand is gebeurd. Binnen de 
Nationale Politie zijn specialisten werkzaam, die kun-
nen helpen in onderzoeken naar vermiste personen. 
Daarnaast heeft de politie een DNA Databank vermiste 
personen die sinds 2007 bestaat en beheert wordt 
door het NFI. En sinds 2010 is het verplicht geworden 
om DNA af te nemen van niet-geïdentificeerde stof-
felijk overschotten (of lichaamsdelen) voordat deze 
worden begraven. Deze verplichte DNA-afname geldt 
ook voor vermiste personen die langer dan drie weken 
vermist zijn. Deze DNA-profielen worden opgeslagen 
in deze DNA-databank waarin ze vergeleken worden 
met elkaar. In de DNA Databank vermiste personen 
kunnen ook DNA profielen opgenomen worden van 
familieleden van de vermiste. Deze profielen worden 
op verwantschap vergeleken met de DNA profielen 
van de niet-geïdentificeerde stoffelijke overschotten 
(of lichaamsdelen). Om DNA op te laten nemen in deze 
DNA databank, kunt u een afspraak maken met de spe-
cialist vermiste personen of de forensische opsporing 
uit uw woongebied door te bellen naar 0900-8844.
7Vragen of opmerkingen?
l.i.m.lenferink@rug.nl
Contact
Grote Kruisstraat 2/1 
9712 TS Groningen
(050) 363 9189
info@levenmetvermissing.nl@
@
Oproep voor deelname aan het 
onderzoek ‘Leven met Vermissing’
Aanmelden voor deelname aan het vragenlijstonderzoek of deelname aan de behandeling is 
mogelijk tot 1 mei 2016. Aanmelden kan via de website www.levenmetvermissing.nl. Mocht u 
in de gelegenheid zijn om mensen in uw omgeving te wijzen op het onderzoek, zouden wij dat 
zeer op prijs stellen. Een partner of familieleden, zoals ouders, volwassen kinderen, broers 
en zussen, opa’s en oma’s en ooms en tantes van iemand die langer dan drie maanden vermist 
is komen in aanmerking voor deelname aan het onderzoek, maar bijvoorbeeld ook stief- of 
adoptiefamilieleden, vrienden of collega’s. Indien geïnteresseerden geen behoefte hebben aan 
deelname aan een psychologische behandeling, kunnen zij ook alleen een vragenlijst invullen. 


NARCIS 

Nieuwsbrief "Leven met Vermissing": Mei 2015

ARTS repository - University of Groningen

   University of GroningenNieuwsbrief "Leven met Vermissing"Lenferink, LonnekeIMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite fromit. Please check the document version below.Publication date:2016Link to publication in University of Groningen/UMCG research databaseCitation for published version (APA):Lenferink, L. (2016). Nieuwsbrief "Leven met Vermissing": Mei 2016. University of Groningen.CopyrightOther than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of theauthor(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons).The publication may also be distributed here under the terms of Article 25fa of the Dutch Copyright Act, indicated by the “Taverne” license.More information can be found on the University of Groningen website: https://www.rug.nl/library/open-access/self-archiving-pure/taverne-amendment.Take-down policyIf you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediatelyand investigate your claim.Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons thenumber of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum.Download date: 09-09-2023Leven met vermissingNieuwsbriefDeze nieuwsbrief wordt u aangeboden namens de medewerkers van het onderzoek ‘Leven met Vermissing’ van de Rijksuniversiteit Groningen en de Universiteit Utrecht. Deelnemers, samenwerkingspartners en overige geïnteresseerden ontvangen de nieuwsbrief.In deze nieuwsbrief wordt u op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen van het onderzoek ‘Leven met Vermissing’ en wordt u geïnformeerd over nieuwe ontwikkelingen op het gebied van ondersteuning van achterblijvers van vermisten. De voorlopige onderzoeksresultaten die worden gepresenteerd in deze nieuwsbrief zijn uitspraken op groepsniveau. Er worden geen uitspraken gedaan over individuele deelnemers aan het onderzoek.Indien u in de toekomst geen nieuwsbrief wenst te ontvangen, kunt u zich afmelden door een e-mail te sturen naar l.i.m.lenferink@rug of door telefonisch contact op te nemen met Lonneke Lenferink (050-3639189).Medewerkers van het onderzoekMw. Drs. Lonneke LenferinkDhr. prof. dr. Paul Boelen (Universiteit Utrecht en Arq psychotrauma expertgroep)Mw. Dr. Ineke Wessel (Rijksuniversiteit Groningen)Dhr. prof. dr. Jos de Keijser(Rijksuniversiteit Groningen)1Voortgang van het onderzoekIn april 2014 is het onderzoek ‘Leven met Vermissing’ van start gegaan. Het onderzoek bestaat uit twee delen. Deel 1 heeft als doel het in kaart brengen van de emotionele gevolgen van de vermissing van een dierbare. Deelname bestaat uit het invullen van een vragenlijst. Op dit moment hebben 134 achterblijvers van langdurige vermisten een vragenlijst ingevuld.Deel 2 van het onderzoek bestaat uit het evalueren van de effecten van een psychologische behandeling voor achterblijvers van vermisten. Een behandeling is ontwikkeld die is toegespitst 2Voorlopige resultaten van het onderzoekVoorlopige resultaten van het vragenlijstonderzoekZoals eerder aangegeven hebben 134 achterblijvers van wie een dierbare minstens drie maanden is vermist een vragenlijst ingevuld. De meeste deelnemers zijn vrouw (66.4%). De gemiddeld leeftijd van deelnemers is 57.8 jaar. De vermiste dierbare is in de meeste gevallen een kind (30.6%) of een broer of zus (23.1%). De dierbare is gemiddeld 15.5 jaar geleden opgegeven als vermist. De meeste deelnemers (32.8%) vermoeden dat hun dierbare vermist is geraakt door een criminele daad (slachtoffer van een moord of ontvoering). Een kwart (24.6%) vermoedt dat hun dierbare vrijwillig is verdwenen (bijvoorbeeld vanwege financiële problemen). Nog een kwart (24.6%) vermoedt dat hun dierbare door een ongeluk vermist is geraakt. De overige deelnemers hebben geen eenduidig vermoeden over de mogelijke reden van de vermissing. Meer dan de helft (61.2%) van de deelnemers is ervan overtuigd dat hun vermiste dierbare is overleden, 20.1% twijfelt daarover en 18.6% is ervan overtuigd dat hun dierbare nog in leven is.op de problematiek waar achterblijvers mogelijk mee kampen. Het effect van de behandeling wordt wetenschappelijk geëvalueerd. Er wordt onderzocht of deelname aan de behandeling leidt tot afname van klachten. Aan de hand van antwoorden op vragenlijsten en interviews wordt het verloop van klachten en het effect van de behandeling vastgesteld. Geïnteresseerden kunnen zich nog aanmelden voor deelname aan de behandeling tot 1 juli 2016. Mocht u interesse hebben in deelname aan de behandeling dan kunt u contact opnemen met Lonneke Lenferink. Op de website www.levenmetvermissing.nl kunt u meer informatie lezen over de behandeling.Een deel van de vragenlijst bestaat uit vragen over somberheidsgevoelens, rouwklachten en posttraumatische stressklachten. Doordat deze vragen afkomstig zijn uit internationale vragenlijsten die in eerder onderzoek veelvuldig zijn gebruikt, kunnen de antwoorden op de vragen met elkaar worden vergeleken. Hierdoor is het mogelijk om voorzichtige uitspraken te doen over de ernst van de klachten. Met betrekking tot somberheid wijzen de antwoorden op de vragenlijst uit dat 35.1% van de deelnemers, ten tijde van het invullen van de vragenlijst, mogelijk matige tot ernstige somberheidsgevoelens ervaren. Op basis van de antwoorden op de vragen over rouwklachten is bij 46.6% van de deelnemers een indicatie dat de rouwverwerking verstoord kan zijn. De antwoorden op de posttraumatische stressklachtenlijst wijzen uit dat 23.1% mogelijk lijdt aan klachten die overeenkomen met een posttraumatische stressstoornis.3De antwoorden op de vragen over somberheidsgevoelens, rouwklachten en posttraumatische stressklachten hebben we in verband gebracht met de antwoorden op de vragen over achtergrondgegevens van de deelnemers, zoals bijvoorbeeld het geslacht, tijdsduur van de vermissing, soort vermissing en vermoeden over het lot van de dierbare. We beogen hiermee onder andere de volgende onderzoeksvragen te beantwoorden: “Ervaren vrouwelijke of mannelijke achterblijvers meer klachten?”, of “Nemen klachten na verloop van tijd af?”, of “Is de ernst van de klachten afhankelijk van het soort vermissing?” en “In hoeverre is de ernst van de klachten afhankelijk van het vermoeden over het lot van de dierbare?”De voorlopige resultaten wijzen uit dat een mogelijk verband bestaat tussen tijdsduur van de vermissing en de ernst van klachten. Naarmate de vermissing voortduurt nemen klachten over het algemeen af. Ook is er sprake van een mogelijk verband tussen het type verwantschapsrelatie en het klachtenniveau. Over het algemeen ervaren achterblijvers van wie een partner, ouder, kind of broer of zus is vermist meer klachten dan achterblijvers van wie een overig familielid, vriend(in) of andersoortige dierbare is vermist. Achterblijvers die vermoeden dat hun dierbare nog in leven is ervaren meer klachten dan achterblijvers die vermoeden dat hun dierbare is overleden. Het klachtenniveau verschilde niet tussen mannen en vrouwen en achterblijvers met een verschillend opleidingsniveau. Ook waren geen verschillen te zien in de ernst van klachten tussen achterblijvers die vermoeden dat hun dierbare vermist is geraakt door een criminele daad, vrijwillig is verdwenen, door een ongeluk vermist is geraakt of geen eenduidig vermoeden hebben over de reden van de vermissing.Voorlopige resultaten van de behandelingOp dit moment hebben 20 achterblijvers zich aangemeld voor deelname aan de behandeling. Nog niet alle behandelingen zijn afgerond. Eén van de manieren waarop we de effecten van therapie vaststellen is door het afnemen van een interview voorafgaand en na afloop van de behandeling. Voorafgaand aan de behandeling wordt de aard en omvang van de klachten vastgesteld door middel van een reeks vragen. Dezelfde vragen worden binnen circa één week na de behandeling opnieuw gesteld. Door de antwoorden op de vragen voorafgaand en na afloop van de behandeling met elkaar te vergelijken, kunnen we bepalen of de ernst van de klachten zijn afgenomen. Op basis van de eerste afgeronde behandelingen kunnen we concluderen dat bij alle deelnemers (met uitzondering van één deelnemer), het klachtenniveau grotendeels is gedaald tot een niveau waarbij we kunnen spreken van ‘remissie’, oftewel herstel. Voorafgaand, tijdens, één week na afloop, 12 weken en 24 weken na afloop van de behandeling vullen de deelnemers een vragenlijst in. Zodra deze gegevens compleet zijn, zal worden gestart met het analyseren van de vragenlijstgegevens.Indien u interesse heeft in hoe de behandeling is ontwikkeld en wordt geëvalueerd, kunt u een Engelstalig artikel lezen dat op 1 april is verschenen. Het artikel, geschreven door de medewerkers van Leven met Vermissing, kunt u online lezen door gebruik te maken van de volgende link: http://pilotfeasibilitystudies.biomedcentral.com/articles/10.1186/s40814-016-0055-1Het artikel kan ook per post naar u worden toegestuurd door contact op te nemen met Lonneke Lenferink.Alle deelnemers willen we nogmaals hartelijk bedanken voor hun deelname.4Onderzoeksprojecten in ontwikkelingOp dit moment zijn verschillende deelonderzoeken gestart. Zoals vermeld in de vorige nieuwsbrief is een onderzoek uitgevoerd bij achterblijvers die relatief weinig klachten ondervinden. Bij 23 achterblijvers is een interview afgenomen met als doel in kaart te brengen welke factoren bijdragen aan het beter leren omgaan met een vermissing. De resultaten van dit onderzoek worden momenteel verwerkt.     Een ander onderzoeksproject is gestart in samenwerking met onderzoekers uit Pakistan en medewerkers van Missing People in Groot-Brittannië. De achterblijvers die op de eerste vragenlijst hebben aangegeven eventueel interesse te hebben in deelname aan een vervolgonderzoek Media en vermissingVelen van u hebben mogelijk ervaring met de media naar aanleiding van de vermissing van uw dierbare. Sommigen hebben goede ervaringen met de media, maar helaas hebben velen ook slechte ervaringen met de media. Ook als onderzoekers ontvangen wij zo nu en dan uitnodigingen van journalisten voor deelname aan interviews en/of t.v.-programma’s. Veelal worden wij gevraagd of wij de journalisten kunnen doorverwijzen naar achterblijvers. Steevast antwoorden wij dat contactgegevens van achterblijvers niet worden uitgewisseld met mensen buiten het onderzoeksteam, vanwege bescherming van de privacy.       Als onderzoekers vinden wij het echter belangrijk dat de problematiek van achterblijvers wordt onderkend. De media kunnen hier een belangrijke bijdrage aan leveren. Mocht u als achterblijver interesse hebben in het vertellen van uw verhaal aan de media, dan kunt u uw contactgegevens doorgeven aan Lonneke Lenferink. Zodoende kunnen journalisten in de toekomst worden doorverwezen naar achterblijvers die hebben aangegeven benaderd te mogen worden door journalisten. Nogmaals willen we benadrukken dat wij als onderzoekers nooit, zonder uw toestemming, contactgegevens uitwisselen met journalisten of andere personen die niet tot het onderzoeksteam behoren.hebben een uitnodiging hiervoor ontvangen. Het doel van deze studie is om overeenkomsten en verschillen in het omgaan met de vermissing van een dierbare in verschillende culturen in kaart te brengen. De onderzoeksgegevens van ruim 200 Pakistaanse achterblijvers zullen in dit onderzoek worden vergeleken met de onderzoeksgegevens van achterblijvers uit Nederland, Vlaanderen en Groot-Brittannië. Op dit moment zijn wij nog bezig met het verzamelen van voldoende onderzoeksgegevens. Mocht u eerder hebben aangegeven geen interesse te hebben in deelname aan het vervolgonderzoek, maar bent u van gedachten veranderd, neem dan contact op met Lonneke Lenferink.5De vermiste personen een gezicht gevenDe resultaten van het onderzoek worden gepresenteerd o.a. op wetenschappelijke congressen en uiteindelijk in een proefschrift ter verkrijging van een doctoraat door Lonneke Lenferink. In onze wetenschappelijke benadering van achterblijvers proberen wij op een zo integer en adequaat mogelijke wijze uitspraken te doen op groepsniveau. Als gevolg kan het persoonlijke verhaal van de achterblijvers minder op de voorgrond staan. De getallen die worden gepresenteerd op congressen en in het uiteindelijke proefschrift willen we een gezicht geven. Een manier die ons aanspreekt is een grafische weergave van foto’s van de vermiste dierbaren, als het ware een fotocollage ter ere van de vermiste personen en hun naasten. De foto’s van de vermiste dierbaren willen we bijvoorbeeld afdrukken in het proefschrift en/of weergeven op de eerste pagina van een diapresentatie tijdens wetenschappelijke bijeenkomsten, zoals congressen. Zie het voorbeeld hiernaast van hoe een fotocollage er uit kan zien.Graag willen we de deelnemers van het onderzoek vragen of zij een kopie van een foto van hun vermiste dierbare beschikbaar willen stellen voor gebruik tijdens presentaties op wetenschappelijke bijeenkomsten en mogelijk ter gebruik van illustraties in het proefschrift waarin de resultaten van het onderzoek worden gepresenteerd. Mocht u bereid zijn een foto toe te willen sturen, dan mag u bijlage 1 van deze nieuwsbrief invullen en retourneren.Sinds de herfst van 2014 ben ik vrijwilliger bij de Vereniging Achterblijvers na Vermissing (VAV) voor telefonische bijstand voor achterblijvers. Tijdens deze gesprekken kwam regelmatig de behoefte aan lotgenotencontact naar voren. Dat was voor mij de aanleiding om een maandelijkse Huiskamergroep voor Achterblijvers na een Vermissing op te richten. Als achterblijver van een vermiste dierbare heb je met omstandigheden en emoties te maken, die met geen enkele andere situatie te vergelijken zijn. In de informele sfeer van de Huiskamergroep kunnen al die gevoelens ruimte krijgen. Het gaat dan vooral over vragen zoals:‘Hoe ga je om met de onmacht?’  ‘Hoe ga je om met onbegrip van je omgeving?’  ‘Hoe ga je om met je verdriet?’  ‘Hoe ga je om met je verlangen naar hem/haar?’ ‘Hoe pak je de draad van je leven weer op en creëer jij ruimte voor jezelf?’ Als lotgenoten ben je elkaars klankbord. De herkenning is vaak groot, wat helpt om het isolement te doorbreken waar je als achterblijver ongemerkt in terecht komt. Het uiten van gevoelens en het delen van ervaringen wordt als steun en troost ervaren en geeft iets van opluchting. Kortom, in de Huiskamergroep kunnen lotgenoten op verhaal komen, hun ervaring en wijsheid met elkaar delen, en “even bij tanken”. Patricia Wittebroodt is integratief therapeut (AIHP België) met certificaten in Acceptance and Commitment Therapy (ACT), Systeemtherapie, Gecompliceerde Rouw en sinds 15 jaar vertrouwd met mindfulness- en meditatietechnieken. Patricia is jarenlang achterblijver geweest van een vrijwillig verdwenen dierbare.Huiskamergroep voor Achterblijvers na een Vermissing Slachtofferhulp Nederland door Franck Wagemakers (Beleidsmedewerker Slachtofferhulp Nederland)Sinds januari 2014 ondersteunt Slachtofferhulp Nederland achterblijvers na vermissing met informatie, emotionele, praktische en juridische hulp. Op de webpagina https://www.slachtofferhulp.nl/vermissing/Delicten/Vermissing/ is nu ook een digitale brochure met informatie en tips voor achterblijvers gepubliceerd. Daarnaast vervult Slachtofferhulp Nederland voor de doelgroep achterblijvers een rol als belangenbehartiger. Achterblijvers van langdurig vermiste personen ondervinden, naast de emotionele impact, met regelmaat grote problemen op financieel, juridisch en praktisch gebied. Het aanwijzen van een bewindvoerder door de kantonrechter is een goede stap om deze problemen aan te pakken. (Meer informatie over afwezigheidsbewind is te lezen via https://www.rijksoverheid.nl/documenten/brochures/2015/10/30/bewind-bij-vermissing-van-een-persoon-afwezigheidsbewind.) Aankondiging Dag van de VermistenOp vrijdag 3 juni 2016 vindt de achttiende Dag van de Vermisten plaats in Utrecht, georganiseerd door de VAV. U kunt zich voor de dag opgeven door een mail te sturen naar info@devav.nl, onder vermelding van ‘opgave Dag van de Vermisten’. Op de website van de VAV kunt u meer informatie lezen over het programma.6Maar ook de bewindvoerder kan de problemen niet oplossen wanneer instanties en bedrijven voor vermiste personen dezelfde regels hanteren als voor niet-vermiste personen. Om die reden is Slachtofferhulp Nederland in overleg met het Verbond van Verzekeraars, Zorginstituut Nederland, de Nederlandse Vereniging van Banken, de Pensioenfederatie, het Nederlands Genootschap van Burgemeesters, de Nederlandse Vereniging van Gemeenten en de Belastingdienst. Het Verbond van Verzekeraars beschikte al over een protocol voor achterblijvers. De andere instanties hebben zonder uitzondering positief gereageerd op het verzoek van Slachtofferhulp Nederland om op achterblijvers toegesneden werkwijzen te ontwikkelen. Bij een deel van de instanties krijgt dat de vorm van een protocol, bij een deel de vorm van een contactpersoon voor Slachtofferhulp Nederland die actie kan ondernemen wanneer achterblijvers tegen problemen aanlopen.7Vragen of opmerkingen?l.i.m.lenferink@rug.nlContactGrote Kruisstraat 2/1 9712 TS Groningen(050) 363 9189info@levenmetvermissing.nl@@

Nieuwsbrief "Leven met Vermissing":Mei 2016

  
 University of Groningen
Nieuwsbrief "Leven met Vermissing"
Lenferink, Lonneke
IMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite from
it. Please check the document version below.
Publication date:
2016
Link to publication in University of Groningen/UMCG research database
Citation for published version (APA):
Lenferink, L. (2016). Nieuwsbrief "Leven met Vermissing": Mei 2016. University of Groningen.
Copyright
Other than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of the
author(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons).
Take-down policy
If you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediately
and investigate your claim.
Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons the
number of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum.
Download date: 11-02-2018
Leven met vermissing
Nieuwsbrief
Deze nieuwsbrief wordt u aangeboden namens de medewerkers 
van het onderzoek ‘Leven met Vermissing’ van de Rijksuniversiteit 
Groningen en de Universiteit Utrecht. Deelnemers, 
samenwerkingspartners en overige geïnteresseerden ontvangen 
de nieuwsbrief.
In deze nieuwsbrief wordt u op de hoogte gehouden van de 
ontwikkelingen van het onderzoek ‘Leven met Vermissing’ 
en wordt u geïnformeerd over nieuwe ontwikkelingen op het 
gebied van ondersteuning van achterblijvers van vermisten. De 
voorlopige onderzoeksresultaten die worden gepresenteerd in 
deze nieuwsbrief zijn uitspraken op groepsniveau. Er worden 
geen uitspraken gedaan over individuele deelnemers aan het 
onderzoek.
Indien u in de toekomst geen nieuwsbrief wenst te ontvangen, 
kunt u zich afmelden door een e-mail te sturen naar 
l.i.m.lenferink@rug of door telefonisch contact op te nemen met 
Lonneke Lenferink (050-3639189).
Medewerkers van het onderzoek
Mw. Drs. Lonneke 
Lenferink
Dhr. prof. dr. Paul Boelen 
(Universiteit Utrecht en Arq 
psychotrauma expertgroep)
Mw. Dr. Ineke Wessel 
(Rijksuniversiteit Groningen)
Dhr. prof. dr. Jos de Keijser
(Rijksuniversiteit Groningen)
1
Voortgang van het onderzoek
In april 2014 is het onderzoek ‘Leven met 
Vermissing’ van start gegaan. Het onderzoek 
bestaat uit twee delen. Deel 1 heeft als doel het 
in kaart brengen van de emotionele gevolgen 
van de vermissing van een dierbare. Deelname 
bestaat uit het invullen van een vragenlijst. Op dit 
moment hebben 134 achterblijvers van langdurige 
vermisten een vragenlijst ingevuld.
Deel 2 van het onderzoek bestaat uit het 
evalueren van de effecten van een psychologische 
behandeling voor achterblijvers van vermisten. 
Een behandeling is ontwikkeld die is toegespitst 
2
Voorlopige resultaten van het 
onderzoek
Voorlopige resultaten van het 
vragenlijstonderzoek
Zoals eerder aangegeven hebben 134 achterblijvers 
van wie een dierbare minstens drie maanden 
is vermist een vragenlijst ingevuld. De meeste 
deelnemers zijn vrouw (66.4%). De gemiddeld 
leeftijd van deelnemers is 57.8 jaar. De vermiste 
dierbare is in de meeste gevallen een kind (30.6%) 
of een broer of zus (23.1%). De dierbare is 
gemiddeld 15.5 jaar geleden opgegeven als vermist. 
De meeste deelnemers (32.8%) vermoeden dat 
hun dierbare vermist is geraakt door een criminele 
daad (slachtoffer van een moord of ontvoering). 
Een kwart (24.6%) vermoedt dat hun dierbare 
vrijwillig is verdwenen (bijvoorbeeld vanwege 
financiële problemen). Nog een kwart (24.6%) 
vermoedt dat hun dierbare door een ongeluk 
vermist is geraakt. De overige deelnemers hebben 
geen eenduidig vermoeden over de mogelijke 
reden van de vermissing. Meer dan de helft 
(61.2%) van de deelnemers is ervan overtuigd dat 
hun vermiste dierbare is overleden, 20.1% twijfelt 
daarover en 18.6% is ervan overtuigd dat hun 
dierbare nog in leven is.
op de problematiek waar achterblijvers mogelijk 
mee kampen. Het effect van de behandeling 
wordt wetenschappelijk geëvalueerd. Er wordt 
onderzocht of deelname aan de behandeling 
leidt tot afname van klachten. Aan de hand 
van antwoorden op vragenlijsten en interviews 
wordt het verloop van klachten en het effect van 
de behandeling vastgesteld. Geïnteresseerden 
kunnen zich nog aanmelden voor deelname aan 
de behandeling tot 1 juli 2016. Mocht u interesse 
hebben in deelname aan de behandeling dan kunt 
u contact opnemen met Lonneke Lenferink. Op de 
website www.levenmetvermissing.nl kunt u meer 
informatie lezen over de behandeling.
Een deel van de vragenlijst bestaat uit vragen 
over somberheidsgevoelens, rouwklachten 
en posttraumatische stressklachten. Doordat 
deze vragen afkomstig zijn uit internationale 
vragenlijsten die in eerder onderzoek veelvuldig 
zijn gebruikt, kunnen de antwoorden op de vragen 
met elkaar worden vergeleken. Hierdoor is het 
mogelijk om voorzichtige uitspraken te doen 
over de ernst van de klachten. Met betrekking 
tot somberheid wijzen de antwoorden op de 
vragenlijst uit dat 35.1% van de deelnemers, ten 
tijde van het invullen van de vragenlijst, mogelijk 
matige tot ernstige somberheidsgevoelens 
ervaren. Op basis van de antwoorden op de vragen 
over rouwklachten is bij 46.6% van de deelnemers 
een indicatie dat de rouwverwerking verstoord 
kan zijn. De antwoorden op de posttraumatische 
stressklachtenlijst wijzen uit dat 23.1% mogelijk 
lijdt aan klachten die overeenkomen met een 
posttraumatische stressstoornis.
3De antwoorden op de vragen over 
somberheidsgevoelens, rouwklachten en 
posttraumatische stressklachten hebben we 
in verband gebracht met de antwoorden op 
de vragen over achtergrondgegevens van de 
deelnemers, zoals bijvoorbeeld het geslacht, 
tijdsduur van de vermissing, soort vermissing 
en vermoeden over het lot van de dierbare. 
We beogen hiermee onder andere de volgende 
onderzoeksvragen te beantwoorden: “Ervaren 
vrouwelijke of mannelijke achterblijvers meer 
klachten?”, of “Nemen klachten na verloop van tijd 
af?”, of “Is de ernst van de klachten afhankelijk van 
het soort vermissing?” en “In hoeverre is de ernst 
van de klachten afhankelijk van het vermoeden 
over het lot van de dierbare?”
De voorlopige resultaten wijzen uit dat een 
mogelijk verband bestaat tussen tijdsduur van de 
vermissing en de ernst van klachten. Naarmate de 
vermissing voortduurt nemen klachten over het 
algemeen af. Ook is er sprake van een mogelijk 
verband tussen het type verwantschapsrelatie en 
het klachtenniveau. Over het algemeen ervaren 
achterblijvers van wie een partner, ouder, kind 
of broer of zus is vermist meer klachten dan 
achterblijvers van wie een overig familielid, 
vriend(in) of andersoortige dierbare is vermist. 
Achterblijvers die vermoeden dat hun dierbare 
nog in leven is ervaren meer klachten dan 
achterblijvers die vermoeden dat hun dierbare 
is overleden. Het klachtenniveau verschilde niet 
tussen mannen en vrouwen en achterblijvers met 
een verschillend opleidingsniveau. Ook waren geen 
verschillen te zien in de ernst van klachten tussen 
achterblijvers die vermoeden dat hun dierbare 
vermist is geraakt door een criminele daad, 
vrijwillig is verdwenen, door een ongeluk vermist is 
geraakt of geen eenduidig vermoeden hebben over 
de reden van de vermissing.
Voorlopige resultaten van de behandeling
Op dit moment hebben 20 achterblijvers zich 
aangemeld voor deelname aan de behandeling. 
Nog niet alle behandelingen zijn afgerond. Eén van 
de manieren waarop we de effecten van therapie 
vaststellen is door het afnemen van een interview 
voorafgaand en na afloop van de behandeling. 
Voorafgaand aan de behandeling wordt de aard en 
omvang van de klachten vastgesteld door middel 
van een reeks vragen. Dezelfde vragen worden 
binnen circa één week na de behandeling opnieuw 
gesteld. Door de antwoorden op de vragen 
voorafgaand en na afloop van de behandeling 
met elkaar te vergelijken, kunnen we bepalen 
of de ernst van de klachten zijn afgenomen. Op 
basis van de eerste afgeronde behandelingen 
kunnen we concluderen dat bij alle deelnemers 
(met uitzondering van één deelnemer), het 
klachtenniveau grotendeels is gedaald tot een 
niveau waarbij we kunnen spreken van ‘remissie’, 
oftewel herstel. Voorafgaand, tijdens, één week 
na afloop, 12 weken en 24 weken na afloop 
van de behandeling vullen de deelnemers een 
vragenlijst in. Zodra deze gegevens compleet zijn, 
zal worden gestart met het analyseren van de 
vragenlijstgegevens.
Indien u interesse heeft in hoe de behandeling 
is ontwikkeld en wordt geëvalueerd, kunt u 
een Engelstalig artikel lezen dat op 1 april is 
verschenen. Het artikel, geschreven door de 
medewerkers van Leven met Vermissing, kunt 
u online lezen door gebruik te maken van de 
volgende link: http://pilotfeasibilitystudies.
biomedcentral.com/articles/10.1186/s40814-016-
0055-1
Het artikel kan ook per post naar u worden 
toegestuurd door contact op te nemen met 
Lonneke Lenferink.
Alle deelnemers willen we 
nogmaals hartelijk bedanken voor 
hun deelname.
4Onderzoeksprojecten in 
ontwikkeling
Op dit moment zijn verschillende deelonderzoeken 
gestart. Zoals vermeld in de vorige nieuwsbrief 
is een onderzoek uitgevoerd bij achterblijvers 
die relatief weinig klachten ondervinden. Bij 23 
achterblijvers is een interview afgenomen met als 
doel in kaart te brengen welke factoren bijdragen 
aan het beter leren omgaan met een vermissing. 
De resultaten van dit onderzoek worden 
momenteel verwerkt.     
Een ander onderzoeksproject is gestart in 
samenwerking met onderzoekers uit Pakistan 
en medewerkers van Missing People in Groot-
Brittannië. De achterblijvers die op de eerste 
vragenlijst hebben aangegeven eventueel interesse 
te hebben in deelname aan een vervolgonderzoek 
Media en vermissing
Velen van u hebben mogelijk ervaring met de media naar aanleiding van de vermissing van uw dierbare. 
Sommigen hebben goede ervaringen met de media, maar helaas hebben velen ook slechte ervaringen 
met de media. Ook als onderzoekers ontvangen wij zo nu en dan uitnodigingen van journalisten voor 
deelname aan interviews en/of t.v.-programma’s. Veelal worden wij gevraagd of wij de journalisten kunnen 
doorverwijzen naar achterblijvers. Steevast antwoorden wij dat contactgegevens van achterblijvers niet 
worden uitgewisseld met mensen buiten het onderzoeksteam, vanwege bescherming van de privacy.       
Als onderzoekers vinden wij het echter belangrijk dat de problematiek van achterblijvers wordt onderkend. 
De media kunnen hier een belangrijke bijdrage aan leveren. Mocht u als achterblijver interesse hebben 
in het vertellen van uw verhaal aan de media, dan kunt u uw contactgegevens doorgeven aan Lonneke 
Lenferink. Zodoende kunnen journalisten in de toekomst worden doorverwezen naar achterblijvers die 
hebben aangegeven benaderd te mogen worden door journalisten. Nogmaals willen we benadrukken dat wij 
als onderzoekers nooit, zonder uw toestemming, contactgegevens uitwisselen met journalisten of andere 
personen die niet tot het onderzoeksteam behoren.
hebben een uitnodiging hiervoor ontvangen. Het 
doel van deze studie is om overeenkomsten en 
verschillen in het omgaan met de vermissing van 
een dierbare in verschillende culturen in kaart te 
brengen. De onderzoeksgegevens van ruim 200 
Pakistaanse achterblijvers zullen in dit onderzoek 
worden vergeleken met de onderzoeksgegevens 
van achterblijvers uit Nederland, Vlaanderen 
en Groot-Brittannië. Op dit moment zijn wij 
nog bezig met het verzamelen van voldoende 
onderzoeksgegevens. Mocht u eerder hebben 
aangegeven geen interesse te hebben in deelname 
aan het vervolgonderzoek, maar bent u van 
gedachten veranderd, neem dan contact op met 
Lonneke Lenferink.
5De vermiste personen een gezicht geven
De resultaten van het onderzoek worden gepresenteerd 
o.a. op wetenschappelijke congressen en uiteindelijk 
in een proefschrift ter verkrijging van een doctoraat 
door Lonneke Lenferink. In onze wetenschappelijke 
benadering van achterblijvers proberen wij op een 
zo integer en adequaat mogelijke wijze uitspraken te 
doen op groepsniveau. Als gevolg kan het persoonlijke 
verhaal van de achterblijvers minder op de voorgrond 
staan. De getallen die worden gepresenteerd op 
congressen en in het uiteindelijke proefschrift willen 
we een gezicht geven. Een manier die ons aanspreekt 
is een grafische weergave van foto’s van de vermiste dierbaren, als het ware een fotocollage ter ere van de 
vermiste personen en hun naasten. De foto’s van de vermiste dierbaren willen we bijvoorbeeld afdrukken 
in het proefschrift en/of weergeven op de eerste pagina van een diapresentatie tijdens wetenschappelijke 
bijeenkomsten, zoals congressen. Zie het voorbeeld hiernaast van hoe een fotocollage er uit kan zien.
Graag willen we de deelnemers van het onderzoek vragen of zij een kopie van een foto van hun vermiste 
dierbare beschikbaar willen stellen voor gebruik tijdens presentaties op wetenschappelijke bijeenkomsten 
en mogelijk ter gebruik van illustraties in het proefschrift waarin de resultaten van het onderzoek worden 
gepresenteerd. Mocht u bereid zijn een foto toe te willen sturen, dan mag u bijlage 1 van deze nieuwsbrief 
invullen en retourneren.
Sinds de herfst van 2014 ben 
ik vrijwilliger bij de Vereniging 
Achterblijvers na Vermissing 
(VAV) voor telefonische 
bijstand voor achterblijvers. 
Tijdens deze gesprekken kwam 
regelmatig de behoefte aan lotgenotencontact 
naar voren. Dat was voor mij de aanleiding 
om een maandelijkse Huiskamergroep voor 
Achterblijvers na een Vermissing op te richten. Als 
achterblijver van een vermiste dierbare heb je met 
omstandigheden en emoties te maken, die met 
geen enkele andere situatie te vergelijken zijn. In 
de informele sfeer van de Huiskamergroep kunnen 
al die gevoelens ruimte krijgen. Het gaat dan 
vooral over vragen zoals:
‘Hoe ga je om met de onmacht?’  
‘Hoe ga je om met onbegrip van je omgeving?’  
‘Hoe ga je om met je verdriet?’  
‘Hoe ga je om met je verlangen naar hem/haar?’ 
‘Hoe pak je de draad van je leven weer op en 
creëer jij ruimte voor jezelf?’ 
Als lotgenoten ben je elkaars klankbord. De 
herkenning is vaak groot, wat helpt om het 
isolement te doorbreken waar je als achterblijver 
ongemerkt in terecht komt. Het uiten van 
gevoelens en het delen van ervaringen wordt 
als steun en troost ervaren en geeft iets van 
opluchting. Kortom, in de Huiskamergroep kunnen 
lotgenoten op verhaal komen, hun ervaring en 
wijsheid met elkaar delen, en “even bij tanken”. 
Patricia Wittebroodt is integratief therapeut 
(AIHP België) met certificaten in Acceptance and 
Commitment Therapy (ACT), Systeemtherapie, 
Gecompliceerde Rouw en sinds 15 jaar vertrouwd 
met mindfulness- en meditatietechnieken. Patricia 
is jarenlang achterblijver geweest van een vrijwillig 
verdwenen dierbare.
Huiskamergroep voor Achterblijvers na een Vermissing 
Slachtofferhulp Nederland 
door Franck Wagemakers 
(Beleidsmedewerker Slachtofferhulp 
Nederland)
Sinds januari 2014 ondersteunt Slachtofferhulp 
Nederland achterblijvers na vermissing met 
informatie, emotionele, praktische en juridische 
hulp. Op de webpagina https://www.slachtofferhulp.
nl/vermissing/Delicten/Vermissing/ is nu ook een 
digitale brochure met informatie en tips voor 
achterblijvers gepubliceerd. 
Daarnaast vervult Slachtofferhulp Nederland 
voor de doelgroep achterblijvers een rol als 
belangenbehartiger. Achterblijvers van langdurig 
vermiste personen ondervinden, naast de 
emotionele impact, met regelmaat grote 
problemen op financieel, juridisch en praktisch 
gebied. Het aanwijzen van een bewindvoerder 
door de kantonrechter is een goede stap om deze 
problemen aan te pakken. (Meer informatie over 
afwezigheidsbewind is te lezen via https://www.
rijksoverheid.nl/documenten/brochures/2015/10/30/
bewind-bij-vermissing-van-een-persoon-
afwezigheidsbewind.) 
Aankondiging Dag van de Vermisten
Op vrijdag 3 juni 2016 vindt de achttiende Dag van de Vermisten plaats in Utrecht, 
georganiseerd door de VAV. U kunt zich voor de dag opgeven door een mail te sturen 
naar info@devav.nl, onder vermelding van ‘opgave Dag van de Vermisten’. Op de 
website van de VAV kunt u meer informatie lezen over het programma.
6
Maar ook de bewindvoerder kan de problemen 
niet oplossen wanneer instanties en bedrijven 
voor vermiste personen dezelfde regels hanteren 
als voor niet-vermiste personen. Om die reden 
is Slachtofferhulp Nederland in overleg met 
het Verbond van Verzekeraars, Zorginstituut 
Nederland, de Nederlandse Vereniging van 
Banken, de Pensioenfederatie, het Nederlands 
Genootschap van Burgemeesters, de Nederlandse 
Vereniging van Gemeenten en de Belastingdienst. 
Het Verbond van Verzekeraars beschikte al over 
een protocol voor achterblijvers. De andere 
instanties hebben zonder uitzondering positief 
gereageerd op het verzoek van Slachtofferhulp 
Nederland om op achterblijvers toegesneden 
werkwijzen te ontwikkelen. Bij een deel van de 
instanties krijgt dat de vorm van een protocol, 
bij een deel de vorm van een contactpersoon 
voor Slachtofferhulp Nederland die actie kan 
ondernemen wanneer achterblijvers tegen 
problemen aanlopen.
7Vragen of opmerkingen?
l.i.m.lenferink@rug.nl
Contact
Grote Kruisstraat 2/1 
9712 TS Groningen
(050) 363 9189
info@levenmetvermissing.nl
@
@


Dissertations of the University of Groningen

   University of GroningenNieuwsbrief "Leven met Vermissing"Lenferink, LonnekeIMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite fromit. Please check the document version below.Publication date:2015Link to publication in University of Groningen/UMCG research databaseCitation for published version (APA):Lenferink, L. (2015). Nieuwsbrief "Leven met Vermissing": Mei 2015. University of Groningen.CopyrightOther than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of theauthor(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons).The publication may also be distributed here under the terms of Article 25fa of the Dutch Copyright Act, indicated by the “Taverne” license.More information can be found on the University of Groningen website: https://www.rug.nl/library/open-access/self-archiving-pure/taverne-amendment.Take-down policyIf you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediatelyand investigate your claim.Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons thenumber of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum.Download date: 09-09-2023Leven met vermissingNieuwsbriefDeze nieuwsbrief wordt u aangeboden namens de medewerkers van het onderzoek ‘Leven met Vermissing’ van de Rijksuniversiteit Groningen en de Universiteit Utrecht. Deelnemers, samenwerking-spartners en overige geïnteresseerden ontvangen de nieuwsbrief.In deze nieuwsbrief wordt u op de hoogte gehouden van de ontwik-kelingen van het onderzoek ‘Leven met Vermissing’ en wordt u geïnformeerd over nieuwe ontwikkelen op het gebied van onder-steuning van achterblijvers van vermisten. De voorlopige onder-zoeksresultaten die worden gepresenteerd in deze nieuwsbrief zijn uitspraken op groepsniveau. Er zullen geen uitspraken worden gedaan over individuen.Indien u in de toekomst geen nieuwsbrief wenst te ontvangen, kunt u zich afmelden door een e-mail te sturen naar l.i.m.lenferink@rug.nl of door telefonisch contact op te nemen met Lonneke Lenferink (050-3639189).Medewerkers van het onderzoekMw. Drs. Lonneke LenferinkDhr. prof. dr. Paul Boelen (Universiteit Utrecht)Mw. Dr. Ineke Wessel (Rijksuniversiteit Groningen)Dhr. prof. dr. Jos de Keijser (Rijksuniversiteit Groningen)1Doel van het onderzoek ‘Leven met Vermissing’Het onderzoek bestaat uit twee delen. Deel 1 heeft als doel het in kaart brengen van emotionele gevol-gen van vermissing. Het is van belang om hierover inzichten te verwerven zodat o.a. specialistische hulp hierop afgestemd kan worden. Eenieder van wie een dierbare drie maanden of langer is vermist kan deelnemen aan dit onderzoek. Achterblijvers van wie de dierbare geruime tijd vermist is of achterblijvers die relatief weinig klachten ervaren worden ook uitgenodigd om deel te nemen aan dit onderzoek, zodat een meer compleet beeld geschetst kan worden van de verscheidenheid aan emotionele gevolgen van vermissen van een dierbare. Deelname bestaat uit het invullen van een vragenlijst.2Voortgang van het onderzoekIn april 2014 is het onderzoek ‘Leven met Vermiss-ing’ van start gegaan. Via verschillende samen-werkingspartners zijn achterblijvers geïnformeerd over het onderzoek en uitgenodigd hieraan deel te nemen. De Vereniging Achterblijvers na Vermissing en AVROTROS Vermist hebben informatiebrieven verstuurd naar leden die bij hen geregistreerd staan. Medewerkers van Slachtofferhulp Nederland en het Landelijk Bureau Vermiste Personen hebben achterblijvers geïnformeerd over het onderzoek. Via media-aandacht is er aandacht gegenereerd voor het onderzoek en alle mensen die zich hebben aangemeld voor het onderzoek zijn gevraagd om andere familieleden en vrienden te attenderen op het onderzoek. Op dit moment heeft dat geresulteerd in 129 aan-meldingen voor het vragenlijstonderzoek. In totaal hebben 100 achterblijvers een vragenlijst ingevuld. Uit de eerste resultaten blijkt dat de deelnemers zeer divers zijn.  De gemiddelde leeftijd van de deelnemer is 60 jaar, ¾ is vrouw en is gemiddeld tot hoog opgeleid. Circa een kwart van de deelne-mers heeft een zoon of dochter die vermist is en een kwart heeft een broer of zus die vermist is. Eén op de zes deelnemers heeft een partner die is Deel 2 van het onderzoek bestaat uit het evalueren van de effecten van een behandeling voor achterbli-jvers van vermisten. Een netwerk van psychologen is opgezet die getraind zijn in het behandelen van achterblijvers. Het netwerk bestaat uit ervaren psychologen, verspreid door Nederland. Het effect van de behandeling wordt wetenschappelijk geëval-ueerd. Er wordt onderzocht of deelname aan de be-handeling leidt tot afname van klachten en toename van welbevinden. Aan de hand van antwoorden op vragenlijsten wordt het verloop van klachten en het effect van de behandeling vastgesteld.Het onderzoek maakt deel uit van een promotiet-raject en resulteert in een proefschrift. Het onder-zoek wordt gefinancierd door het Fonds Slachtof-ferhulp, Stichting Stimuleringsfonds Rouw en de Rijksuniversiteit Groningen.vermist. De overige deelnemers zijn kleinkinderen, grootouders, adoptieouders, ooms of tantes, vrienden of overige verwanten van een vermiste. Gemiddeld duur van de vermissing is 17 jaar, waar-bij dit varieert tussen minder dat 1 jaar vermist tot ruim 70 jaar geleden dat er voor het laatst contact is geweest met de vermiste dierbare. Circa de helft van de vermiste dierbaren zijn vermist geraakt in het buitenland. Een derde van de deelnemers heeft het vermoeden dat de dierbare vermist is geraakt door het toedoen van een ander (bijvoorbeeld meegenomen door een ander of het slachtoffer geworden van geweld/misdrijf). Een kwart van de deelnemers heeft het vermoeden dat hun dierbare slachtoffer is geworden van een ongeluk (bijvoor-beeld een ongeluk op zee) en een kwart van de deelnemers heeft het vermoeden dat hun dierbare vrijwillig is verdwenen. De helft van de deelnemers ervaart dusdanige emotionele problemen dat zij in aanmerking zouden kunnen komen voor deelname aan de psychologische behandeling ‘Leven met Vermissing’. Vooralsnog heeft 1 op de 5 van deze deelnemers aangegeven daadwerkelijk te willen deelnemen aan de behandeling. Alle deelnemers willen we nog-maals hartelijk bedanken voor hun deelname.Interview met therapeute Ursula Hendriks-van den Bos. Ursula is één van de therapeuten die is getraind om achterblijvers van langdurige ver-misten te begeleiden tijdens de behandeling ‘Leven met Vermissing’. Ursula Hendriks-van den Bos (Gz-psycholoog, Cognitief gedragstherapeut VGCt, Supervisor VGCt, psycholoog NIP en Praktijkhouder).Werkzaam bij eigen praktijk ‘Psychocare’ in Houten (regio midden-Nederland)Ik maak als therapeut deel uit van het landelijk netwerk traumatisch verlies. Vanuit dit netwerk ben ik gevraagd om mee te werken aan het onder-zoek ‘Leven met vermissing’. Ik vind het persoonlijk zeer van belang dat er meer bekend wordt over de gevolgen van vermissing op achterblijvers en nog belangrijker om achterblijvers op een effectieve manier te kunnen ondersteunen in deze zeer moe-ilijke situatie. Binnen het onderzoek “Leven met vermissing” wordt gewerkt met een groep ervaren én nog belangrijker enthousiaste collega’s. Dat is ook een belangrijke reden om deel te nemen.De behandeling van “Leven met Vermissing” is uniek omdat in een relatief korte tijd enkele mani-eren van omgaan met de gevolgen van vermissing aan bod komen. Achterblijvers kunnen uitgebreid hun verhaal doen, de partner of een ander bel-angrijk familielid wordt in de tweede sessie bij de begeleiding betrokken waardoor hij of zij ook op de hoogte is van wat er in de begeleiding gebeurt en ondersteuning kan bieden.De behandeling bestaat uit cognitieve therapie, hierdoor wordt de deelnemer meer bewust van hoe gedachten door kunnen werken op het gevoel. Tijdens de behandeling leert de deelnemer meer grip te krijgen op gedachten die negatieve gevoel oproepen, bijvoorbeeld schuldgevoelens die vaak onterecht zijn maar toch je blijven bezighouden. Daarnaast voert de deelnemer huiswerkop-drachten uit die bestaan uit schrijfopdrachten en mindfulness-oefeningen, hierdoor wordt zijn of haar eigen veerkracht versterkt waardoor moeili-jke situaties beter het hoofd kan worden geboden.Het is niet de bedoeling dat klachten gaan toene-men door de behandeling. Soms leidt de behan-deling wel tot meer bewustwording van bepaalde klachten of patronen, waardoor het wel even extra moeilijk kan zijn. De therapeut kan je hier juist goed in begeleiden en technieken aanreiken waardoor je hier weer grip op krijgt. Hier heb je niet alleen tijdens de behandeling profijt van maar ook daarna. De behandeling geeft je immers handreikingen om zelf met je klachten aan de slag te gaan.3Waarom neem je als therapeut deel aan het onderzoek ‘Leven met Ver-missing’?Wat maakt de behandeling ‘Leven met Vermissing’ uniek?Sommige achterblijvers geven aan dat ze niet deel willen nemen aan de behandeling omdat zij bang zijn dat hierdoor de klachten juist toe-nemen. Wat zou jij hen willen aan-raden?Mijn ervaringen met het begeleiden van achter-blijvers zijn positief, in de zin van dat mensen het prettig vinden hun verhaal te kunnen doen en de impact van de vermissing op hun leven kunnen bespreken. Samen bekijk je hoe mensen meer grip kunnen krijgen op hun klachten en kunnen omgaan met de impact van de vermissing. Het resultaat is vaak dat achterblijvers een betere balans (her)vinden in hun leven ondanks de vaak nog steeds heftige omstandigheden.Wat zijn je ervaringen tot nu toe met het begeleiden van achterblijvers van vermisten?Wilt u ook deelnemen aan de behandeling? Kijk hieronder op de kaart van Nederland waar bij u in de buurt de behandeling ‘Leven met Vermiss-ing’ wordt aangeboden. Voor aanmelding of meer informatie over de behandeling, neem contact op met Lonneke Lenferink (050-3639189 of l.i.m.lenferink@rug.nl)4    Amsterdam    Utrecht    Groningen    Leeuwarden    Zwolle    Rotterdam    Nijmegen    Maastricht    Weesp    Schiedam    Houten    Eindhoven    Zuidhorn    Haarlem    Alkmaar    Leidschendam    Deventer    GoesInterviews met achterblijvers – aanvullend onderzoek ‘Leven met vermissing’De interviewstudie van ‘Leven met Vermissing’ richt zich op partners, ouders, kinderen, broers of zussen van mensen die langer dan drie maanden zijn vermist en die relatief weinig emotionele problemen ondervinden. Het doel van het dit onderzoek is om bij deze achterblijvers in kaart te brengen welke factoren bijdragen aan het beter leren omgaan met een vermissing. Dit wordt gedaan in de vorm van een eenmalig interview. Deze maand zullen de eerste interviews worden afgenomen, waarbij wij in juli 2015 de eerste resultaten verwachten. De interviews worden uitgevoerd door Melanie Lemmers (verbonden aan de Rijksuniversiteit Groningen).Status Vermist door Inger de VriesStatus Vermist zet zich in voor achterblijvers wie praktisch in de knoop komen na de vermissing van hun partner, broer/zus of zoon/dochter. Zoals u helaas weet komen er bij een vermissing niet al-leen emotionele zorgen kijken maar ook praktische zorgen. Ik heb dit zelf gezien tijdens de vermissing van mijn vader Henry de Vries. Toen zijn loon na een maand was stopgezet werd mijn stiefmoeder verant-woordelijk voor het doorbetalen van de hypotheek, verzekeringen e.d. Zelf liep ik ook tegen proble-men aan met bijvoorbeeld het aanvragen van mijn studiefinanciering. Niet alle instellingen en instanties begrepen wat er bedoeld werd met het woord ver-mist en niet alle instellingen en instanties zijn zomaar bereid om rekening te houden met de situatie.5Status Vermist wil dat er een status komt voor ver-miste personen. Naast leven en overleden kunnen personen dan ook geregistreerd staan als vermist. Dankzij een dergelijke status moeten instellingen en organisaties dan wel rekening houden met uw situ-atie en u een passende oplossing bieden. Daarnaast willen we dat er een uitkering komt voor gezin-nen die dat het hardste nodig hebben. Tenslotte krijgen weduwnaars in sommige gevallen ook een nabestaanden uitkering of weduwe pensioen.Staat u achter dit voorstel? Dan kunt u de petitie tekenen: http://petities.nl/petitie/officiele-status-voor-vermistenOok hebben wij een facebookpagina waar wij U up-to- date houden over de petitie en waar U de mogelijkheid heeft om de petitie te delen: http://www.facebook.com/statusvermist Meer informatie of wilt u contact opnemen? Mail dan naar: Inger.devries@student.hu.nl Namens de Vereniging Achter-blijvers na Vermissing bent u van harte uitgenodigd voor de 17e Nationale Dag van de Vermisten op vrijdag 5 juni 2015 in Utrecht. De Dag heeft dit jaar als thema: Het verhaal gaat verder.De Nationale Dag van de Vermisten is in 1999 ontstaan op initiatief van de Vereniging Achterbli-jvers na Vermissing (VAV). De Dag is zowel bedoeld als herdenkingsdag voor achterblijvers van ver-miste personen, alsook om aandacht te vestigen op de problematiek rondom vermissing.De Dag bestaat uit een ochtend waarin ontmoet-ing centraal staat en een middaggedeelte met herdenking bij ons monument. Let op: dit jaar is de locatie van het ochtendgedeelte gewijzigd. Het is bij Restaurant Sens, Mariaplaats 24 te Utrecht, op loopafstand van het station en het monument. Vanaf 10.30 uur bent u daar welkom voor het ochtendprogramma.De jaarlijkse herdenking van vermisten wordt voorafgegaan door een Stille Tocht van Sens naar het ‘Pauze Teken’ – het monument voor ver-miste personen in het Moreelsepark te Utrecht. Bij het monument vindt een bloemlegging plaats en luisteren we samen naar het opnoemen van de namen van vermisten. Tevens wordt u in de gelegen-heid gesteld om een persoonlijk woord of gedicht voor te dragen. Zoals altijd wordt de Dag gezamen-lijk afgesloten met een drankje, ditmaal dus bij Sens.Wilt u de 17e Dag van de Vermisten bijwonen? U kunt zich aanmelden via het aanmeldingsformulier op de website van de Vereniging Achterblijvers na Vermissing (www.devav.nl). Hier staat ook informatie over het programma van deze dag. U kunt ook contact opnemen met Adriaan van den Boom, penningmeester VAV (0416-696520 of vdbooma@hetnet.nl).Uitnodiging 17e Nationale Dag van de VermistenSlachtofferhulp NederlandSlachtofferhulp Nederland is het centrale punt in Nederland waar achterblijvers en andere betrok-kenen (na melding bij de politie) terecht kunnen voor informatie, tips, emotionele, praktische en juridische hulp. U kunt bij Slachtofferhulp Nederland terecht voor informatie over alles rond vermissin-gen. Als er specialistische hulp gewenst is verwijzen zij u door voor passende hulp. De organisatie is niet betrokken bij de opsporing.6Emotionele ondersteuning, praktische hulp en juridisch adviesDe vermissing van een dierbare kan spanning, verdriet en onrust oproepen bij u of uw omgeving. De medewerkers van Slachtofferhulp Nederland luisteren naar uw verhaal, denken met u mee en ondersteunen u daar waar mogelijk. Daarnaast vervullen zij een brugfunctie tussen achterblijvers en betrokken organisaties zoals de politie. Ook kun-nen de medewerkers u helpen bij het regelen van allerlei praktische zaken, bijvoorbeeld formulieren die moeten worden ingevuld. En tot slot kunnen de medewerkers van Slachtofferhulp u adviseren in de juridische zaken die betrekking hebben op een vermissing en verwijzen zij u waar nodig door naar andere dienstverleners.www.slachtofferhulp.nl/vermissingHet boek ‘Schuld’ aanbevolen door Nathasja Hartog In het boek Schuld vertelt Monique Plaizier (moed-er van 4) haar verhaal omtrent de vermissing van haar man. Het gehele boek wordt getekend door de worstelingen die zij doormaakt; de gevoelens van onbegrip betreffende buitenstaanders, de onmacht omtrent de vermissing, de pijn doordat ze haar familie steeds verder in de put ziet zakken. In het boek zijn verschillende situaties te lezen die voor vele achterblijvers erg herkenbaar zullen zijn, maar ook voor mensen die geen vermissing hebben meegemaakt kan dit boek veel betekenen. Iedere achterblijver heeft moeite met zijn/haar emoties en gedachten; ‘Ben ik wel normaal dat ik dit voel? Of hoor ik iets anders te voelen?’. Dit soort vragen schieten vaak door het hoofd van een achterblijver en in veel gevallen helpen buitenstaanders niet mee aan een verbetering van deze verwarring. Dit boek kan achterblijvers helpen door hen te laten zien dat zij niet de enige zijn die een worsteling/strijd doormaken. Schuld is te bestellen via deze link: https://www.mijnbestseller.nl/shop/index.php/catalog/product/view/id/101392/s/schuld-46068-www-mijnbestsell-er-nl/DNA-databank – Irma Schijf (Opera-tioneel Expert Front Office, Landelijke Eenheid van de Nationale Politie)De Nationale Politie richt zich op de +/- jaarlijks 40.000 personen die als vermist worden opgegeven. Bijna al deze vermiste personen keren na betrekkelijk korte tijd weer terug, maar een kleine groep blijft weg. Soms bli-jft onduidelijk wat er met iemand is gebeurd. Binnen de Nationale Politie zijn specialisten werkzaam, die kun-nen helpen in onderzoeken naar vermiste personen. Daarnaast heeft de politie een DNA Databank vermiste personen die sinds 2007 bestaat en beheert wordt door het NFI. En sinds 2010 is het verplicht geworden om DNA af te nemen van niet-geïdentificeerde stof-felijk overschotten (of lichaamsdelen) voordat deze worden begraven. Deze verplichte DNA-afname geldt ook voor vermiste personen die langer dan drie weken vermist zijn. Deze DNA-profielen worden opgeslagen in deze DNA-databank waarin ze vergeleken worden met elkaar. In de DNA Databank vermiste personen kunnen ook DNA profielen opgenomen worden van familieleden van de vermiste. Deze profielen worden op verwantschap vergeleken met de DNA profielen van de niet-geïdentificeerde stoffelijke overschotten (of lichaamsdelen). Om DNA op te laten nemen in deze DNA databank, kunt u een afspraak maken met de spe-cialist vermiste personen of de forensische opsporing uit uw woongebied door te bellen naar 0900-8844.7Vragen of opmerkingen?l.i.m.lenferink@rug.nlContactGrote Kruisstraat 2/1 9712 TS Groningen(050) 363 9189info@levenmetvermissing.nl@@Oproep voor deelname aan het onderzoek ‘Leven met Vermissing’Aanmelden voor deelname aan het vragenlijstonderzoek of deelname aan de behandeling is mogelijk tot 1 mei 2016. Aanmelden kan via de website www.levenmetvermissing.nl. Mocht u in de gelegenheid zijn om mensen in uw omgeving te wijzen op het onderzoek, zouden wij dat zeer op prijs stellen. Een partner of familieleden, zoals ouders, volwassen kinderen, broers en zussen, opa’s en oma’s en ooms en tantes van iemand die langer dan drie maanden vermist is komen in aanmerking voor deelname aan het onderzoek, maar bijvoorbeeld ook stief- of adoptiefamilieleden, vrienden of collega’s. Indien geïnteresseerden geen behoefte hebben aan deelname aan een psychologische behandeling, kunnen zij ook alleen een vragenlijst invullen. 

   University of GroningenNieuwsbrief "Leven met Vermissing"Lenferink, LonnekeIMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite fromit. Please check the document version below.Publication date:2015Link to publication in University of Groningen/UMCG research databaseCitation for published version (APA):Lenferink, L. (2015). Nieuwsbrief "Leven met Vermissing": Mei 2015. University of Groningen.CopyrightOther than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of theauthor(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons).The publication may also be distributed here under the terms of Article 25fa of the Dutch Copyright Act, indicated by the “Taverne” license.More information can be found on the University of Groningen website: https://www.rug.nl/library/open-access/self-archiving-pure/taverne-amendment.Take-down policyIf you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediatelyand investigate your claim.Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons thenumber of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum.Download date: 13-02-2023Leven met vermissingNieuwsbriefDeze nieuwsbrief wordt u aangeboden namens de medewerkers van het onderzoek ‘Leven met Vermissing’ van de Rijksuniversiteit Groningen en de Universiteit Utrecht. Deelnemers, samenwerking-spartners en overige geïnteresseerden ontvangen de nieuwsbrief.In deze nieuwsbrief wordt u op de hoogte gehouden van de ontwik-kelingen van het onderzoek ‘Leven met Vermissing’ en wordt u geïnformeerd over nieuwe ontwikkelen op het gebied van onder-steuning van achterblijvers van vermisten. De voorlopige onder-zoeksresultaten die worden gepresenteerd in deze nieuwsbrief zijn uitspraken op groepsniveau. Er zullen geen uitspraken worden gedaan over individuen.Indien u in de toekomst geen nieuwsbrief wenst te ontvangen, kunt u zich afmelden door een e-mail te sturen naar l.i.m.lenferink@rug.nl of door telefonisch contact op te nemen met Lonneke Lenferink (050-3639189).Medewerkers van het onderzoekMw. Drs. Lonneke LenferinkDhr. prof. dr. Paul Boelen (Universiteit Utrecht)Mw. Dr. Ineke Wessel (Rijksuniversiteit Groningen)Dhr. prof. dr. Jos de Keijser (Rijksuniversiteit Groningen)1Doel van het onderzoek ‘Leven met Vermissing’Het onderzoek bestaat uit twee delen. Deel 1 heeft als doel het in kaart brengen van emotionele gevol-gen van vermissing. Het is van belang om hierover inzichten te verwerven zodat o.a. specialistische hulp hierop afgestemd kan worden. Eenieder van wie een dierbare drie maanden of langer is vermist kan deelnemen aan dit onderzoek. Achterblijvers van wie de dierbare geruime tijd vermist is of achterblijvers die relatief weinig klachten ervaren worden ook uitgenodigd om deel te nemen aan dit onderzoek, zodat een meer compleet beeld geschetst kan worden van de verscheidenheid aan emotionele gevolgen van vermissen van een dierbare. Deelname bestaat uit het invullen van een vragenlijst.2Voortgang van het onderzoekIn april 2014 is het onderzoek ‘Leven met Vermiss-ing’ van start gegaan. Via verschillende samen-werkingspartners zijn achterblijvers geïnformeerd over het onderzoek en uitgenodigd hieraan deel te nemen. De Vereniging Achterblijvers na Vermissing en AVROTROS Vermist hebben informatiebrieven verstuurd naar leden die bij hen geregistreerd staan. Medewerkers van Slachtofferhulp Nederland en het Landelijk Bureau Vermiste Personen hebben achterblijvers geïnformeerd over het onderzoek. Via media-aandacht is er aandacht gegenereerd voor het onderzoek en alle mensen die zich hebben aangemeld voor het onderzoek zijn gevraagd om andere familieleden en vrienden te attenderen op het onderzoek. Op dit moment heeft dat geresulteerd in 129 aan-meldingen voor het vragenlijstonderzoek. In totaal hebben 100 achterblijvers een vragenlijst ingevuld. Uit de eerste resultaten blijkt dat de deelnemers zeer divers zijn.  De gemiddelde leeftijd van de deelnemer is 60 jaar, ¾ is vrouw en is gemiddeld tot hoog opgeleid. Circa een kwart van de deelne-mers heeft een zoon of dochter die vermist is en een kwart heeft een broer of zus die vermist is. Eén op de zes deelnemers heeft een partner die is Deel 2 van het onderzoek bestaat uit het evalueren van de effecten van een behandeling voor achterbli-jvers van vermisten. Een netwerk van psychologen is opgezet die getraind zijn in het behandelen van achterblijvers. Het netwerk bestaat uit ervaren psychologen, verspreid door Nederland. Het effect van de behandeling wordt wetenschappelijk geëval-ueerd. Er wordt onderzocht of deelname aan de be-handeling leidt tot afname van klachten en toename van welbevinden. Aan de hand van antwoorden op vragenlijsten wordt het verloop van klachten en het effect van de behandeling vastgesteld.Het onderzoek maakt deel uit van een promotiet-raject en resulteert in een proefschrift. Het onder-zoek wordt gefinancierd door het Fonds Slachtof-ferhulp, Stichting Stimuleringsfonds Rouw en de Rijksuniversiteit Groningen.vermist. De overige deelnemers zijn kleinkinderen, grootouders, adoptieouders, ooms of tantes, vrienden of overige verwanten van een vermiste. Gemiddeld duur van de vermissing is 17 jaar, waar-bij dit varieert tussen minder dat 1 jaar vermist tot ruim 70 jaar geleden dat er voor het laatst contact is geweest met de vermiste dierbare. Circa de helft van de vermiste dierbaren zijn vermist geraakt in het buitenland. Een derde van de deelnemers heeft het vermoeden dat de dierbare vermist is geraakt door het toedoen van een ander (bijvoorbeeld meegenomen door een ander of het slachtoffer geworden van geweld/misdrijf). Een kwart van de deelnemers heeft het vermoeden dat hun dierbare slachtoffer is geworden van een ongeluk (bijvoor-beeld een ongeluk op zee) en een kwart van de deelnemers heeft het vermoeden dat hun dierbare vrijwillig is verdwenen. De helft van de deelnemers ervaart dusdanige emotionele problemen dat zij in aanmerking zouden kunnen komen voor deelname aan de psychologische behandeling ‘Leven met Vermissing’. Vooralsnog heeft 1 op de 5 van deze deelnemers aangegeven daadwerkelijk te willen deelnemen aan de behandeling. Alle deelnemers willen we nog-maals hartelijk bedanken voor hun deelname.Interview met therapeute Ursula Hendriks-van den Bos. Ursula is één van de therapeuten die is getraind om achterblijvers van langdurige ver-misten te begeleiden tijdens de behandeling ‘Leven met Vermissing’. Ursula Hendriks-van den Bos (Gz-psycholoog, Cognitief gedragstherapeut VGCt, Supervisor VGCt, psycholoog NIP en Praktijkhouder).Werkzaam bij eigen praktijk ‘Psychocare’ in Houten (regio midden-Nederland)Ik maak als therapeut deel uit van het landelijk netwerk traumatisch verlies. Vanuit dit netwerk ben ik gevraagd om mee te werken aan het onder-zoek ‘Leven met vermissing’. Ik vind het persoonlijk zeer van belang dat er meer bekend wordt over de gevolgen van vermissing op achterblijvers en nog belangrijker om achterblijvers op een effectieve manier te kunnen ondersteunen in deze zeer moe-ilijke situatie. Binnen het onderzoek “Leven met vermissing” wordt gewerkt met een groep ervaren én nog belangrijker enthousiaste collega’s. Dat is ook een belangrijke reden om deel te nemen.De behandeling van “Leven met Vermissing” is uniek omdat in een relatief korte tijd enkele mani-eren van omgaan met de gevolgen van vermissing aan bod komen. Achterblijvers kunnen uitgebreid hun verhaal doen, de partner of een ander bel-angrijk familielid wordt in de tweede sessie bij de begeleiding betrokken waardoor hij of zij ook op de hoogte is van wat er in de begeleiding gebeurt en ondersteuning kan bieden.De behandeling bestaat uit cognitieve therapie, hierdoor wordt de deelnemer meer bewust van hoe gedachten door kunnen werken op het gevoel. Tijdens de behandeling leert de deelnemer meer grip te krijgen op gedachten die negatieve gevoel oproepen, bijvoorbeeld schuldgevoelens die vaak onterecht zijn maar toch je blijven bezighouden. Daarnaast voert de deelnemer huiswerkop-drachten uit die bestaan uit schrijfopdrachten en mindfulness-oefeningen, hierdoor wordt zijn of haar eigen veerkracht versterkt waardoor moeili-jke situaties beter het hoofd kan worden geboden.Het is niet de bedoeling dat klachten gaan toene-men door de behandeling. Soms leidt de behan-deling wel tot meer bewustwording van bepaalde klachten of patronen, waardoor het wel even extra moeilijk kan zijn. De therapeut kan je hier juist goed in begeleiden en technieken aanreiken waardoor je hier weer grip op krijgt. Hier heb je niet alleen tijdens de behandeling profijt van maar ook daarna. De behandeling geeft je immers handreikingen om zelf met je klachten aan de slag te gaan.3Waarom neem je als therapeut deel aan het onderzoek ‘Leven met Ver-missing’?Wat maakt de behandeling ‘Leven met Vermissing’ uniek?Sommige achterblijvers geven aan dat ze niet deel willen nemen aan de behandeling omdat zij bang zijn dat hierdoor de klachten juist toe-nemen. Wat zou jij hen willen aan-raden?Mijn ervaringen met het begeleiden van achter-blijvers zijn positief, in de zin van dat mensen het prettig vinden hun verhaal te kunnen doen en de impact van de vermissing op hun leven kunnen bespreken. Samen bekijk je hoe mensen meer grip kunnen krijgen op hun klachten en kunnen omgaan met de impact van de vermissing. Het resultaat is vaak dat achterblijvers een betere balans (her)vinden in hun leven ondanks de vaak nog steeds heftige omstandigheden.Wat zijn je ervaringen tot nu toe met het begeleiden van achterblijvers van vermisten?Wilt u ook deelnemen aan de behandeling? Kijk hieronder op de kaart van Nederland waar bij u in de buurt de behandeling ‘Leven met Vermiss-ing’ wordt aangeboden. Voor aanmelding of meer informatie over de behandeling, neem contact op met Lonneke Lenferink (050-3639189 of l.i.m.lenferink@rug.nl)4    Amsterdam    Utrecht    Groningen    Leeuwarden    Zwolle    Rotterdam    Nijmegen    Maastricht    Weesp    Schiedam    Houten    Eindhoven    Zuidhorn    Haarlem    Alkmaar    Leidschendam    Deventer    GoesInterviews met achterblijvers – aanvullend onderzoek ‘Leven met vermissing’De interviewstudie van ‘Leven met Vermissing’ richt zich op partners, ouders, kinderen, broers of zussen van mensen die langer dan drie maanden zijn vermist en die relatief weinig emotionele problemen ondervinden. Het doel van het dit onderzoek is om bij deze achterblijvers in kaart te brengen welke factoren bijdragen aan het beter leren omgaan met een vermissing. Dit wordt gedaan in de vorm van een eenmalig interview. Deze maand zullen de eerste interviews worden afgenomen, waarbij wij in juli 2015 de eerste resultaten verwachten. De interviews worden uitgevoerd door Melanie Lemmers (verbonden aan de Rijksuniversiteit Groningen).Status Vermist door Inger de VriesStatus Vermist zet zich in voor achterblijvers wie praktisch in de knoop komen na de vermissing van hun partner, broer/zus of zoon/dochter. Zoals u helaas weet komen er bij een vermissing niet al-leen emotionele zorgen kijken maar ook praktische zorgen. Ik heb dit zelf gezien tijdens de vermissing van mijn vader Henry de Vries. Toen zijn loon na een maand was stopgezet werd mijn stiefmoeder verant-woordelijk voor het doorbetalen van de hypotheek, verzekeringen e.d. Zelf liep ik ook tegen proble-men aan met bijvoorbeeld het aanvragen van mijn studiefinanciering. Niet alle instellingen en instanties begrepen wat er bedoeld werd met het woord ver-mist en niet alle instellingen en instanties zijn zomaar bereid om rekening te houden met de situatie.5Status Vermist wil dat er een status komt voor ver-miste personen. Naast leven en overleden kunnen personen dan ook geregistreerd staan als vermist. Dankzij een dergelijke status moeten instellingen en organisaties dan wel rekening houden met uw situ-atie en u een passende oplossing bieden. Daarnaast willen we dat er een uitkering komt voor gezin-nen die dat het hardste nodig hebben. Tenslotte krijgen weduwnaars in sommige gevallen ook een nabestaanden uitkering of weduwe pensioen.Staat u achter dit voorstel? Dan kunt u de petitie tekenen: http://petities.nl/petitie/officiele-status-voor-vermistenOok hebben wij een facebookpagina waar wij U up-to- date houden over de petitie en waar U de mogelijkheid heeft om de petitie te delen: http://www.facebook.com/statusvermist Meer informatie of wilt u contact opnemen? Mail dan naar: Inger.devries@student.hu.nl Namens de Vereniging Achter-blijvers na Vermissing bent u van harte uitgenodigd voor de 17e Nationale Dag van de Vermisten op vrijdag 5 juni 2015 in Utrecht. De Dag heeft dit jaar als thema: Het verhaal gaat verder.De Nationale Dag van de Vermisten is in 1999 ontstaan op initiatief van de Vereniging Achterbli-jvers na Vermissing (VAV). De Dag is zowel bedoeld als herdenkingsdag voor achterblijvers van ver-miste personen, alsook om aandacht te vestigen op de problematiek rondom vermissing.De Dag bestaat uit een ochtend waarin ontmoet-ing centraal staat en een middaggedeelte met herdenking bij ons monument. Let op: dit jaar is de locatie van het ochtendgedeelte gewijzigd. Het is bij Restaurant Sens, Mariaplaats 24 te Utrecht, op loopafstand van het station en het monument. Vanaf 10.30 uur bent u daar welkom voor het ochtendprogramma.De jaarlijkse herdenking van vermisten wordt voorafgegaan door een Stille Tocht van Sens naar het ‘Pauze Teken’ – het monument voor ver-miste personen in het Moreelsepark te Utrecht. Bij het monument vindt een bloemlegging plaats en luisteren we samen naar het opnoemen van de namen van vermisten. Tevens wordt u in de gelegen-heid gesteld om een persoonlijk woord of gedicht voor te dragen. Zoals altijd wordt de Dag gezamen-lijk afgesloten met een drankje, ditmaal dus bij Sens.Wilt u de 17e Dag van de Vermisten bijwonen? U kunt zich aanmelden via het aanmeldingsformulier op de website van de Vereniging Achterblijvers na Vermissing (www.devav.nl). Hier staat ook informatie over het programma van deze dag. U kunt ook contact opnemen met Adriaan van den Boom, penningmeester VAV (0416-696520 of vdbooma@hetnet.nl).Uitnodiging 17e Nationale Dag van de VermistenSlachtofferhulp NederlandSlachtofferhulp Nederland is het centrale punt in Nederland waar achterblijvers en andere betrok-kenen (na melding bij de politie) terecht kunnen voor informatie, tips, emotionele, praktische en juridische hulp. U kunt bij Slachtofferhulp Nederland terecht voor informatie over alles rond vermissin-gen. Als er specialistische hulp gewenst is verwijzen zij u door voor passende hulp. De organisatie is niet betrokken bij de opsporing.6Emotionele ondersteuning, praktische hulp en juridisch adviesDe vermissing van een dierbare kan spanning, verdriet en onrust oproepen bij u of uw omgeving. De medewerkers van Slachtofferhulp Nederland luisteren naar uw verhaal, denken met u mee en ondersteunen u daar waar mogelijk. Daarnaast vervullen zij een brugfunctie tussen achterblijvers en betrokken organisaties zoals de politie. Ook kun-nen de medewerkers u helpen bij het regelen van allerlei praktische zaken, bijvoorbeeld formulieren die moeten worden ingevuld. En tot slot kunnen de medewerkers van Slachtofferhulp u adviseren in de juridische zaken die betrekking hebben op een vermissing en verwijzen zij u waar nodig door naar andere dienstverleners.www.slachtofferhulp.nl/vermissingHet boek ‘Schuld’ aanbevolen door Nathasja Hartog In het boek Schuld vertelt Monique Plaizier (moed-er van 4) haar verhaal omtrent de vermissing van haar man. Het gehele boek wordt getekend door de worstelingen die zij doormaakt; de gevoelens van onbegrip betreffende buitenstaanders, de onmacht omtrent de vermissing, de pijn doordat ze haar familie steeds verder in de put ziet zakken. In het boek zijn verschillende situaties te lezen die voor vele achterblijvers erg herkenbaar zullen zijn, maar ook voor mensen die geen vermissing hebben meegemaakt kan dit boek veel betekenen. Iedere achterblijver heeft moeite met zijn/haar emoties en gedachten; ‘Ben ik wel normaal dat ik dit voel? Of hoor ik iets anders te voelen?’. Dit soort vragen schieten vaak door het hoofd van een achterblijver en in veel gevallen helpen buitenstaanders niet mee aan een verbetering van deze verwarring. Dit boek kan achterblijvers helpen door hen te laten zien dat zij niet de enige zijn die een worsteling/strijd doormaken. Schuld is te bestellen via deze link: https://www.mijnbestseller.nl/shop/index.php/catalog/product/view/id/101392/s/schuld-46068-www-mijnbestsell-er-nl/DNA-databank – Irma Schijf (Opera-tioneel Expert Front Office, Landelijke Eenheid van de Nationale Politie)De Nationale Politie richt zich op de +/- jaarlijks 40.000 personen die als vermist worden opgegeven. Bijna al deze vermiste personen keren na betrekkelijk korte tijd weer terug, maar een kleine groep blijft weg. Soms bli-jft onduidelijk wat er met iemand is gebeurd. Binnen de Nationale Politie zijn specialisten werkzaam, die kun-nen helpen in onderzoeken naar vermiste personen. Daarnaast heeft de politie een DNA Databank vermiste personen die sinds 2007 bestaat en beheert wordt door het NFI. En sinds 2010 is het verplicht geworden om DNA af te nemen van niet-geïdentificeerde stof-felijk overschotten (of lichaamsdelen) voordat deze worden begraven. Deze verplichte DNA-afname geldt ook voor vermiste personen die langer dan drie weken vermist zijn. Deze DNA-profielen worden opgeslagen in deze DNA-databank waarin ze vergeleken worden met elkaar. In de DNA Databank vermiste personen kunnen ook DNA profielen opgenomen worden van familieleden van de vermiste. Deze profielen worden op verwantschap vergeleken met de DNA profielen van de niet-geïdentificeerde stoffelijke overschotten (of lichaamsdelen). Om DNA op te laten nemen in deze DNA databank, kunt u een afspraak maken met de spe-cialist vermiste personen of de forensische opsporing uit uw woongebied door te bellen naar 0900-8844.7Vragen of opmerkingen?l.i.m.lenferink@rug.nlContactGrote Kruisstraat 2/1 9712 TS Groningen(050) 363 9189info@levenmetvermissing.nl@@Oproep voor deelname aan het onderzoek ‘Leven met Vermissing’Aanmelden voor deelname aan het vragenlijstonderzoek of deelname aan de behandeling is mogelijk tot 1 mei 2016. Aanmelden kan via de website www.levenmetvermissing.nl. Mocht u in de gelegenheid zijn om mensen in uw omgeving te wijzen op het onderzoek, zouden wij dat zeer op prijs stellen. Een partner of familieleden, zoals ouders, volwassen kinderen, broers en zussen, opa’s en oma’s en ooms en tantes van iemand die langer dan drie maanden vermist is komen in aanmerking voor deelname aan het onderzoek, maar bijvoorbeeld ook stief- of adoptiefamilieleden, vrienden of collega’s. Indien geïnteresseerden geen behoefte hebben aan deelname aan een psychologische behandeling, kunnen zij ook alleen een vragenlijst invullen. 

   University of GroningenNieuwsbrief "Leven met Vermissing"Lenferink, LonnekeIMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite fromit. Please check the document version below.Publication date:2016Link to publication in University of Groningen/UMCG research databaseCitation for published version (APA):Lenferink, L. (2016). Nieuwsbrief "Leven met Vermissing": Mei 2016. University of Groningen.CopyrightOther than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of theauthor(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons).The publication may also be distributed here under the terms of Article 25fa of the Dutch Copyright Act, indicated by the “Taverne” license.More information can be found on the University of Groningen website: https://www.rug.nl/library/open-access/self-archiving-pure/taverne-amendment.Take-down policyIf you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediatelyand investigate your claim.Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons thenumber of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum.Download date: 13-02-2023Leven met vermissingNieuwsbriefDeze nieuwsbrief wordt u aangeboden namens de medewerkers van het onderzoek ‘Leven met Vermissing’ van de Rijksuniversiteit Groningen en de Universiteit Utrecht. Deelnemers, samenwerkingspartners en overige geïnteresseerden ontvangen de nieuwsbrief.In deze nieuwsbrief wordt u op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen van het onderzoek ‘Leven met Vermissing’ en wordt u geïnformeerd over nieuwe ontwikkelingen op het gebied van ondersteuning van achterblijvers van vermisten. De voorlopige onderzoeksresultaten die worden gepresenteerd in deze nieuwsbrief zijn uitspraken op groepsniveau. Er worden geen uitspraken gedaan over individuele deelnemers aan het onderzoek.Indien u in de toekomst geen nieuwsbrief wenst te ontvangen, kunt u zich afmelden door een e-mail te sturen naar l.i.m.lenferink@rug of door telefonisch contact op te nemen met Lonneke Lenferink (050-3639189).Medewerkers van het onderzoekMw. Drs. Lonneke LenferinkDhr. prof. dr. Paul Boelen (Universiteit Utrecht en Arq psychotrauma expertgroep)Mw. Dr. Ineke Wessel (Rijksuniversiteit Groningen)Dhr. prof. dr. Jos de Keijser(Rijksuniversiteit Groningen)1Voortgang van het onderzoekIn april 2014 is het onderzoek ‘Leven met Vermissing’ van start gegaan. Het onderzoek bestaat uit twee delen. Deel 1 heeft als doel het in kaart brengen van de emotionele gevolgen van de vermissing van een dierbare. Deelname bestaat uit het invullen van een vragenlijst. Op dit moment hebben 134 achterblijvers van langdurige vermisten een vragenlijst ingevuld.Deel 2 van het onderzoek bestaat uit het evalueren van de effecten van een psychologische behandeling voor achterblijvers van vermisten. Een behandeling is ontwikkeld die is toegespitst 2Voorlopige resultaten van het onderzoekVoorlopige resultaten van het vragenlijstonderzoekZoals eerder aangegeven hebben 134 achterblijvers van wie een dierbare minstens drie maanden is vermist een vragenlijst ingevuld. De meeste deelnemers zijn vrouw (66.4%). De gemiddeld leeftijd van deelnemers is 57.8 jaar. De vermiste dierbare is in de meeste gevallen een kind (30.6%) of een broer of zus (23.1%). De dierbare is gemiddeld 15.5 jaar geleden opgegeven als vermist. De meeste deelnemers (32.8%) vermoeden dat hun dierbare vermist is geraakt door een criminele daad (slachtoffer van een moord of ontvoering). Een kwart (24.6%) vermoedt dat hun dierbare vrijwillig is verdwenen (bijvoorbeeld vanwege financiële problemen). Nog een kwart (24.6%) vermoedt dat hun dierbare door een ongeluk vermist is geraakt. De overige deelnemers hebben geen eenduidig vermoeden over de mogelijke reden van de vermissing. Meer dan de helft (61.2%) van de deelnemers is ervan overtuigd dat hun vermiste dierbare is overleden, 20.1% twijfelt daarover en 18.6% is ervan overtuigd dat hun dierbare nog in leven is.op de problematiek waar achterblijvers mogelijk mee kampen. Het effect van de behandeling wordt wetenschappelijk geëvalueerd. Er wordt onderzocht of deelname aan de behandeling leidt tot afname van klachten. Aan de hand van antwoorden op vragenlijsten en interviews wordt het verloop van klachten en het effect van de behandeling vastgesteld. Geïnteresseerden kunnen zich nog aanmelden voor deelname aan de behandeling tot 1 juli 2016. Mocht u interesse hebben in deelname aan de behandeling dan kunt u contact opnemen met Lonneke Lenferink. Op de website www.levenmetvermissing.nl kunt u meer informatie lezen over de behandeling.Een deel van de vragenlijst bestaat uit vragen over somberheidsgevoelens, rouwklachten en posttraumatische stressklachten. Doordat deze vragen afkomstig zijn uit internationale vragenlijsten die in eerder onderzoek veelvuldig zijn gebruikt, kunnen de antwoorden op de vragen met elkaar worden vergeleken. Hierdoor is het mogelijk om voorzichtige uitspraken te doen over de ernst van de klachten. Met betrekking tot somberheid wijzen de antwoorden op de vragenlijst uit dat 35.1% van de deelnemers, ten tijde van het invullen van de vragenlijst, mogelijk matige tot ernstige somberheidsgevoelens ervaren. Op basis van de antwoorden op de vragen over rouwklachten is bij 46.6% van de deelnemers een indicatie dat de rouwverwerking verstoord kan zijn. De antwoorden op de posttraumatische stressklachtenlijst wijzen uit dat 23.1% mogelijk lijdt aan klachten die overeenkomen met een posttraumatische stressstoornis.3De antwoorden op de vragen over somberheidsgevoelens, rouwklachten en posttraumatische stressklachten hebben we in verband gebracht met de antwoorden op de vragen over achtergrondgegevens van de deelnemers, zoals bijvoorbeeld het geslacht, tijdsduur van de vermissing, soort vermissing en vermoeden over het lot van de dierbare. We beogen hiermee onder andere de volgende onderzoeksvragen te beantwoorden: “Ervaren vrouwelijke of mannelijke achterblijvers meer klachten?”, of “Nemen klachten na verloop van tijd af?”, of “Is de ernst van de klachten afhankelijk van het soort vermissing?” en “In hoeverre is de ernst van de klachten afhankelijk van het vermoeden over het lot van de dierbare?”De voorlopige resultaten wijzen uit dat een mogelijk verband bestaat tussen tijdsduur van de vermissing en de ernst van klachten. Naarmate de vermissing voortduurt nemen klachten over het algemeen af. Ook is er sprake van een mogelijk verband tussen het type verwantschapsrelatie en het klachtenniveau. Over het algemeen ervaren achterblijvers van wie een partner, ouder, kind of broer of zus is vermist meer klachten dan achterblijvers van wie een overig familielid, vriend(in) of andersoortige dierbare is vermist. Achterblijvers die vermoeden dat hun dierbare nog in leven is ervaren meer klachten dan achterblijvers die vermoeden dat hun dierbare is overleden. Het klachtenniveau verschilde niet tussen mannen en vrouwen en achterblijvers met een verschillend opleidingsniveau. Ook waren geen verschillen te zien in de ernst van klachten tussen achterblijvers die vermoeden dat hun dierbare vermist is geraakt door een criminele daad, vrijwillig is verdwenen, door een ongeluk vermist is geraakt of geen eenduidig vermoeden hebben over de reden van de vermissing.Voorlopige resultaten van de behandelingOp dit moment hebben 20 achterblijvers zich aangemeld voor deelname aan de behandeling. Nog niet alle behandelingen zijn afgerond. Eén van de manieren waarop we de effecten van therapie vaststellen is door het afnemen van een interview voorafgaand en na afloop van de behandeling. Voorafgaand aan de behandeling wordt de aard en omvang van de klachten vastgesteld door middel van een reeks vragen. Dezelfde vragen worden binnen circa één week na de behandeling opnieuw gesteld. Door de antwoorden op de vragen voorafgaand en na afloop van de behandeling met elkaar te vergelijken, kunnen we bepalen of de ernst van de klachten zijn afgenomen. Op basis van de eerste afgeronde behandelingen kunnen we concluderen dat bij alle deelnemers (met uitzondering van één deelnemer), het klachtenniveau grotendeels is gedaald tot een niveau waarbij we kunnen spreken van ‘remissie’, oftewel herstel. Voorafgaand, tijdens, één week na afloop, 12 weken en 24 weken na afloop van de behandeling vullen de deelnemers een vragenlijst in. Zodra deze gegevens compleet zijn, zal worden gestart met het analyseren van de vragenlijstgegevens.Indien u interesse heeft in hoe de behandeling is ontwikkeld en wordt geëvalueerd, kunt u een Engelstalig artikel lezen dat op 1 april is verschenen. Het artikel, geschreven door de medewerkers van Leven met Vermissing, kunt u online lezen door gebruik te maken van de volgende link: http://pilotfeasibilitystudies.biomedcentral.com/articles/10.1186/s40814-016-0055-1Het artikel kan ook per post naar u worden toegestuurd door contact op te nemen met Lonneke Lenferink.Alle deelnemers willen we nogmaals hartelijk bedanken voor hun deelname.4Onderzoeksprojecten in ontwikkelingOp dit moment zijn verschillende deelonderzoeken gestart. Zoals vermeld in de vorige nieuwsbrief is een onderzoek uitgevoerd bij achterblijvers die relatief weinig klachten ondervinden. Bij 23 achterblijvers is een interview afgenomen met als doel in kaart te brengen welke factoren bijdragen aan het beter leren omgaan met een vermissing. De resultaten van dit onderzoek worden momenteel verwerkt.     Een ander onderzoeksproject is gestart in samenwerking met onderzoekers uit Pakistan en medewerkers van Missing People in Groot-Brittannië. De achterblijvers die op de eerste vragenlijst hebben aangegeven eventueel interesse te hebben in deelname aan een vervolgonderzoek Media en vermissingVelen van u hebben mogelijk ervaring met de media naar aanleiding van de vermissing van uw dierbare. Sommigen hebben goede ervaringen met de media, maar helaas hebben velen ook slechte ervaringen met de media. Ook als onderzoekers ontvangen wij zo nu en dan uitnodigingen van journalisten voor deelname aan interviews en/of t.v.-programma’s. Veelal worden wij gevraagd of wij de journalisten kunnen doorverwijzen naar achterblijvers. Steevast antwoorden wij dat contactgegevens van achterblijvers niet worden uitgewisseld met mensen buiten het onderzoeksteam, vanwege bescherming van de privacy.       Als onderzoekers vinden wij het echter belangrijk dat de problematiek van achterblijvers wordt onderkend. De media kunnen hier een belangrijke bijdrage aan leveren. Mocht u als achterblijver interesse hebben in het vertellen van uw verhaal aan de media, dan kunt u uw contactgegevens doorgeven aan Lonneke Lenferink. Zodoende kunnen journalisten in de toekomst worden doorverwezen naar achterblijvers die hebben aangegeven benaderd te mogen worden door journalisten. Nogmaals willen we benadrukken dat wij als onderzoekers nooit, zonder uw toestemming, contactgegevens uitwisselen met journalisten of andere personen die niet tot het onderzoeksteam behoren.hebben een uitnodiging hiervoor ontvangen. Het doel van deze studie is om overeenkomsten en verschillen in het omgaan met de vermissing van een dierbare in verschillende culturen in kaart te brengen. De onderzoeksgegevens van ruim 200 Pakistaanse achterblijvers zullen in dit onderzoek worden vergeleken met de onderzoeksgegevens van achterblijvers uit Nederland, Vlaanderen en Groot-Brittannië. Op dit moment zijn wij nog bezig met het verzamelen van voldoende onderzoeksgegevens. Mocht u eerder hebben aangegeven geen interesse te hebben in deelname aan het vervolgonderzoek, maar bent u van gedachten veranderd, neem dan contact op met Lonneke Lenferink.5De vermiste personen een gezicht gevenDe resultaten van het onderzoek worden gepresenteerd o.a. op wetenschappelijke congressen en uiteindelijk in een proefschrift ter verkrijging van een doctoraat door Lonneke Lenferink. In onze wetenschappelijke benadering van achterblijvers proberen wij op een zo integer en adequaat mogelijke wijze uitspraken te doen op groepsniveau. Als gevolg kan het persoonlijke verhaal van de achterblijvers minder op de voorgrond staan. De getallen die worden gepresenteerd op congressen en in het uiteindelijke proefschrift willen we een gezicht geven. Een manier die ons aanspreekt is een grafische weergave van foto’s van de vermiste dierbaren, als het ware een fotocollage ter ere van de vermiste personen en hun naasten. De foto’s van de vermiste dierbaren willen we bijvoorbeeld afdrukken in het proefschrift en/of weergeven op de eerste pagina van een diapresentatie tijdens wetenschappelijke bijeenkomsten, zoals congressen. Zie het voorbeeld hiernaast van hoe een fotocollage er uit kan zien.Graag willen we de deelnemers van het onderzoek vragen of zij een kopie van een foto van hun vermiste dierbare beschikbaar willen stellen voor gebruik tijdens presentaties op wetenschappelijke bijeenkomsten en mogelijk ter gebruik van illustraties in het proefschrift waarin de resultaten van het onderzoek worden gepresenteerd. Mocht u bereid zijn een foto toe te willen sturen, dan mag u bijlage 1 van deze nieuwsbrief invullen en retourneren.Sinds de herfst van 2014 ben ik vrijwilliger bij de Vereniging Achterblijvers na Vermissing (VAV) voor telefonische bijstand voor achterblijvers. Tijdens deze gesprekken kwam regelmatig de behoefte aan lotgenotencontact naar voren. Dat was voor mij de aanleiding om een maandelijkse Huiskamergroep voor Achterblijvers na een Vermissing op te richten. Als achterblijver van een vermiste dierbare heb je met omstandigheden en emoties te maken, die met geen enkele andere situatie te vergelijken zijn. In de informele sfeer van de Huiskamergroep kunnen al die gevoelens ruimte krijgen. Het gaat dan vooral over vragen zoals:‘Hoe ga je om met de onmacht?’  ‘Hoe ga je om met onbegrip van je omgeving?’  ‘Hoe ga je om met je verdriet?’  ‘Hoe ga je om met je verlangen naar hem/haar?’ ‘Hoe pak je de draad van je leven weer op en creëer jij ruimte voor jezelf?’ Als lotgenoten ben je elkaars klankbord. De herkenning is vaak groot, wat helpt om het isolement te doorbreken waar je als achterblijver ongemerkt in terecht komt. Het uiten van gevoelens en het delen van ervaringen wordt als steun en troost ervaren en geeft iets van opluchting. Kortom, in de Huiskamergroep kunnen lotgenoten op verhaal komen, hun ervaring en wijsheid met elkaar delen, en “even bij tanken”. Patricia Wittebroodt is integratief therapeut (AIHP België) met certificaten in Acceptance and Commitment Therapy (ACT), Systeemtherapie, Gecompliceerde Rouw en sinds 15 jaar vertrouwd met mindfulness- en meditatietechnieken. Patricia is jarenlang achterblijver geweest van een vrijwillig verdwenen dierbare.Huiskamergroep voor Achterblijvers na een Vermissing Slachtofferhulp Nederland door Franck Wagemakers (Beleidsmedewerker Slachtofferhulp Nederland)Sinds januari 2014 ondersteunt Slachtofferhulp Nederland achterblijvers na vermissing met informatie, emotionele, praktische en juridische hulp. Op de webpagina https://www.slachtofferhulp.nl/vermissing/Delicten/Vermissing/ is nu ook een digitale brochure met informatie en tips voor achterblijvers gepubliceerd. Daarnaast vervult Slachtofferhulp Nederland voor de doelgroep achterblijvers een rol als belangenbehartiger. Achterblijvers van langdurig vermiste personen ondervinden, naast de emotionele impact, met regelmaat grote problemen op financieel, juridisch en praktisch gebied. Het aanwijzen van een bewindvoerder door de kantonrechter is een goede stap om deze problemen aan te pakken. (Meer informatie over afwezigheidsbewind is te lezen via https://www.rijksoverheid.nl/documenten/brochures/2015/10/30/bewind-bij-vermissing-van-een-persoon-afwezigheidsbewind.) Aankondiging Dag van de VermistenOp vrijdag 3 juni 2016 vindt de achttiende Dag van de Vermisten plaats in Utrecht, georganiseerd door de VAV. U kunt zich voor de dag opgeven door een mail te sturen naar info@devav.nl, onder vermelding van ‘opgave Dag van de Vermisten’. Op de website van de VAV kunt u meer informatie lezen over het programma.6Maar ook de bewindvoerder kan de problemen niet oplossen wanneer instanties en bedrijven voor vermiste personen dezelfde regels hanteren als voor niet-vermiste personen. Om die reden is Slachtofferhulp Nederland in overleg met het Verbond van Verzekeraars, Zorginstituut Nederland, de Nederlandse Vereniging van Banken, de Pensioenfederatie, het Nederlands Genootschap van Burgemeesters, de Nederlandse Vereniging van Gemeenten en de Belastingdienst. Het Verbond van Verzekeraars beschikte al over een protocol voor achterblijvers. De andere instanties hebben zonder uitzondering positief gereageerd op het verzoek van Slachtofferhulp Nederland om op achterblijvers toegesneden werkwijzen te ontwikkelen. Bij een deel van de instanties krijgt dat de vorm van een protocol, bij een deel de vorm van een contactpersoon voor Slachtofferhulp Nederland die actie kan ondernemen wanneer achterblijvers tegen problemen aanlopen.7Vragen of opmerkingen?l.i.m.lenferink@rug.nlContactGrote Kruisstraat 2/1 9712 TS Groningen(050) 363 9189info@levenmetvermissing.nl@@

   University of GroningenNieuwsbrief "Leven met Vermissing"Lenferink, LonnekeIMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite fromit. Please check the document version below.Publication date:2015Link to publication in University of Groningen/UMCG research databaseCitation for published version (APA):Lenferink, L. (2015). Nieuwsbrief "Leven met Vermissing": Mei 2015. University of Groningen.CopyrightOther than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of theauthor(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons).The publication may also be distributed here under the terms of Article 25fa of the Dutch Copyright Act, indicated by the “Taverne” license.More information can be found on the University of Groningen website: https://www.rug.nl/library/open-access/self-archiving-pure/taverne-amendment.Take-down policyIf you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediatelyand investigate your claim.Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons thenumber of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum.Download date: 05-06-2022Leven met vermissingNieuwsbriefDeze nieuwsbrief wordt u aangeboden namens de medewerkers van het onderzoek ‘Leven met Vermissing’ van de Rijksuniversiteit Groningen en de Universiteit Utrecht. Deelnemers, samenwerking-spartners en overige geïnteresseerden ontvangen de nieuwsbrief.In deze nieuwsbrief wordt u op de hoogte gehouden van de ontwik-kelingen van het onderzoek ‘Leven met Vermissing’ en wordt u geïnformeerd over nieuwe ontwikkelen op het gebied van onder-steuning van achterblijvers van vermisten. De voorlopige onder-zoeksresultaten die worden gepresenteerd in deze nieuwsbrief zijn uitspraken op groepsniveau. Er zullen geen uitspraken worden gedaan over individuen.Indien u in de toekomst geen nieuwsbrief wenst te ontvangen, kunt u zich afmelden door een e-mail te sturen naar l.i.m.lenferink@rug.nl of door telefonisch contact op te nemen met Lonneke Lenferink (050-3639189).Medewerkers van het onderzoekMw. Drs. Lonneke LenferinkDhr. prof. dr. Paul Boelen (Universiteit Utrecht)Mw. Dr. Ineke Wessel (Rijksuniversiteit Groningen)Dhr. prof. dr. Jos de Keijser (Rijksuniversiteit Groningen)1Doel van het onderzoek ‘Leven met Vermissing’Het onderzoek bestaat uit twee delen. Deel 1 heeft als doel het in kaart brengen van emotionele gevol-gen van vermissing. Het is van belang om hierover inzichten te verwerven zodat o.a. specialistische hulp hierop afgestemd kan worden. Eenieder van wie een dierbare drie maanden of langer is vermist kan deelnemen aan dit onderzoek. Achterblijvers van wie de dierbare geruime tijd vermist is of achterblijvers die relatief weinig klachten ervaren worden ook uitgenodigd om deel te nemen aan dit onderzoek, zodat een meer compleet beeld geschetst kan worden van de verscheidenheid aan emotionele gevolgen van vermissen van een dierbare. Deelname bestaat uit het invullen van een vragenlijst.2Voortgang van het onderzoekIn april 2014 is het onderzoek ‘Leven met Vermiss-ing’ van start gegaan. Via verschillende samen-werkingspartners zijn achterblijvers geïnformeerd over het onderzoek en uitgenodigd hieraan deel te nemen. De Vereniging Achterblijvers na Vermissing en AVROTROS Vermist hebben informatiebrieven verstuurd naar leden die bij hen geregistreerd staan. Medewerkers van Slachtofferhulp Nederland en het Landelijk Bureau Vermiste Personen hebben achterblijvers geïnformeerd over het onderzoek. Via media-aandacht is er aandacht gegenereerd voor het onderzoek en alle mensen die zich hebben aangemeld voor het onderzoek zijn gevraagd om andere familieleden en vrienden te attenderen op het onderzoek. Op dit moment heeft dat geresulteerd in 129 aan-meldingen voor het vragenlijstonderzoek. In totaal hebben 100 achterblijvers een vragenlijst ingevuld. Uit de eerste resultaten blijkt dat de deelnemers zeer divers zijn.  De gemiddelde leeftijd van de deelnemer is 60 jaar, ¾ is vrouw en is gemiddeld tot hoog opgeleid. Circa een kwart van de deelne-mers heeft een zoon of dochter die vermist is en een kwart heeft een broer of zus die vermist is. Eén op de zes deelnemers heeft een partner die is Deel 2 van het onderzoek bestaat uit het evalueren van de effecten van een behandeling voor achterbli-jvers van vermisten. Een netwerk van psychologen is opgezet die getraind zijn in het behandelen van achterblijvers. Het netwerk bestaat uit ervaren psychologen, verspreid door Nederland. Het effect van de behandeling wordt wetenschappelijk geëval-ueerd. Er wordt onderzocht of deelname aan de be-handeling leidt tot afname van klachten en toename van welbevinden. Aan de hand van antwoorden op vragenlijsten wordt het verloop van klachten en het effect van de behandeling vastgesteld.Het onderzoek maakt deel uit van een promotiet-raject en resulteert in een proefschrift. Het onder-zoek wordt gefinancierd door het Fonds Slachtof-ferhulp, Stichting Stimuleringsfonds Rouw en de Rijksuniversiteit Groningen.vermist. De overige deelnemers zijn kleinkinderen, grootouders, adoptieouders, ooms of tantes, vrienden of overige verwanten van een vermiste. Gemiddeld duur van de vermissing is 17 jaar, waar-bij dit varieert tussen minder dat 1 jaar vermist tot ruim 70 jaar geleden dat er voor het laatst contact is geweest met de vermiste dierbare. Circa de helft van de vermiste dierbaren zijn vermist geraakt in het buitenland. Een derde van de deelnemers heeft het vermoeden dat de dierbare vermist is geraakt door het toedoen van een ander (bijvoorbeeld meegenomen door een ander of het slachtoffer geworden van geweld/misdrijf). Een kwart van de deelnemers heeft het vermoeden dat hun dierbare slachtoffer is geworden van een ongeluk (bijvoor-beeld een ongeluk op zee) en een kwart van de deelnemers heeft het vermoeden dat hun dierbare vrijwillig is verdwenen. De helft van de deelnemers ervaart dusdanige emotionele problemen dat zij in aanmerking zouden kunnen komen voor deelname aan de psychologische behandeling ‘Leven met Vermissing’. Vooralsnog heeft 1 op de 5 van deze deelnemers aangegeven daadwerkelijk te willen deelnemen aan de behandeling. Alle deelnemers willen we nog-maals hartelijk bedanken voor hun deelname.Interview met therapeute Ursula Hendriks-van den Bos. Ursula is één van de therapeuten die is getraind om achterblijvers van langdurige ver-misten te begeleiden tijdens de behandeling ‘Leven met Vermissing’. Ursula Hendriks-van den Bos (Gz-psycholoog, Cognitief gedragstherapeut VGCt, Supervisor VGCt, psycholoog NIP en Praktijkhouder).Werkzaam bij eigen praktijk ‘Psychocare’ in Houten (regio midden-Nederland)Ik maak als therapeut deel uit van het landelijk netwerk traumatisch verlies. Vanuit dit netwerk ben ik gevraagd om mee te werken aan het onder-zoek ‘Leven met vermissing’. Ik vind het persoonlijk zeer van belang dat er meer bekend wordt over de gevolgen van vermissing op achterblijvers en nog belangrijker om achterblijvers op een effectieve manier te kunnen ondersteunen in deze zeer moe-ilijke situatie. Binnen het onderzoek “Leven met vermissing” wordt gewerkt met een groep ervaren én nog belangrijker enthousiaste collega’s. Dat is ook een belangrijke reden om deel te nemen.De behandeling van “Leven met Vermissing” is uniek omdat in een relatief korte tijd enkele mani-eren van omgaan met de gevolgen van vermissing aan bod komen. Achterblijvers kunnen uitgebreid hun verhaal doen, de partner of een ander bel-angrijk familielid wordt in de tweede sessie bij de begeleiding betrokken waardoor hij of zij ook op de hoogte is van wat er in de begeleiding gebeurt en ondersteuning kan bieden.De behandeling bestaat uit cognitieve therapie, hierdoor wordt de deelnemer meer bewust van hoe gedachten door kunnen werken op het gevoel. Tijdens de behandeling leert de deelnemer meer grip te krijgen op gedachten die negatieve gevoel oproepen, bijvoorbeeld schuldgevoelens die vaak onterecht zijn maar toch je blijven bezighouden. Daarnaast voert de deelnemer huiswerkop-drachten uit die bestaan uit schrijfopdrachten en mindfulness-oefeningen, hierdoor wordt zijn of haar eigen veerkracht versterkt waardoor moeili-jke situaties beter het hoofd kan worden geboden.Het is niet de bedoeling dat klachten gaan toene-men door de behandeling. Soms leidt de behan-deling wel tot meer bewustwording van bepaalde klachten of patronen, waardoor het wel even extra moeilijk kan zijn. De therapeut kan je hier juist goed in begeleiden en technieken aanreiken waardoor je hier weer grip op krijgt. Hier heb je niet alleen tijdens de behandeling profijt van maar ook daarna. De behandeling geeft je immers handreikingen om zelf met je klachten aan de slag te gaan.3Waarom neem je als therapeut deel aan het onderzoek ‘Leven met Ver-missing’?Wat maakt de behandeling ‘Leven met Vermissing’ uniek?Sommige achterblijvers geven aan dat ze niet deel willen nemen aan de behandeling omdat zij bang zijn dat hierdoor de klachten juist toe-nemen. Wat zou jij hen willen aan-raden?Mijn ervaringen met het begeleiden van achter-blijvers zijn positief, in de zin van dat mensen het prettig vinden hun verhaal te kunnen doen en de impact van de vermissing op hun leven kunnen bespreken. Samen bekijk je hoe mensen meer grip kunnen krijgen op hun klachten en kunnen omgaan met de impact van de vermissing. Het resultaat is vaak dat achterblijvers een betere balans (her)vinden in hun leven ondanks de vaak nog steeds heftige omstandigheden.Wat zijn je ervaringen tot nu toe met het begeleiden van achterblijvers van vermisten?Wilt u ook deelnemen aan de behandeling? Kijk hieronder op de kaart van Nederland waar bij u in de buurt de behandeling ‘Leven met Vermiss-ing’ wordt aangeboden. Voor aanmelding of meer informatie over de behandeling, neem contact op met Lonneke Lenferink (050-3639189 of l.i.m.lenferink@rug.nl)4    Amsterdam    Utrecht    Groningen    Leeuwarden    Zwolle    Rotterdam    Nijmegen    Maastricht    Weesp    Schiedam    Houten    Eindhoven    Zuidhorn    Haarlem    Alkmaar    Leidschendam    Deventer    GoesInterviews met achterblijvers – aanvullend onderzoek ‘Leven met vermissing’De interviewstudie van ‘Leven met Vermissing’ richt zich op partners, ouders, kinderen, broers of zussen van mensen die langer dan drie maanden zijn vermist en die relatief weinig emotionele problemen ondervinden. Het doel van het dit onderzoek is om bij deze achterblijvers in kaart te brengen welke factoren bijdragen aan het beter leren omgaan met een vermissing. Dit wordt gedaan in de vorm van een eenmalig interview. Deze maand zullen de eerste interviews worden afgenomen, waarbij wij in juli 2015 de eerste resultaten verwachten. De interviews worden uitgevoerd door Melanie Lemmers (verbonden aan de Rijksuniversiteit Groningen).Status Vermist door Inger de VriesStatus Vermist zet zich in voor achterblijvers wie praktisch in de knoop komen na de vermissing van hun partner, broer/zus of zoon/dochter. Zoals u helaas weet komen er bij een vermissing niet al-leen emotionele zorgen kijken maar ook praktische zorgen. Ik heb dit zelf gezien tijdens de vermissing van mijn vader Henry de Vries. Toen zijn loon na een maand was stopgezet werd mijn stiefmoeder verant-woordelijk voor het doorbetalen van de hypotheek, verzekeringen e.d. Zelf liep ik ook tegen proble-men aan met bijvoorbeeld het aanvragen van mijn studiefinanciering. Niet alle instellingen en instanties begrepen wat er bedoeld werd met het woord ver-mist en niet alle instellingen en instanties zijn zomaar bereid om rekening te houden met de situatie.5Status Vermist wil dat er een status komt voor ver-miste personen. Naast leven en overleden kunnen personen dan ook geregistreerd staan als vermist. Dankzij een dergelijke status moeten instellingen en organisaties dan wel rekening houden met uw situ-atie en u een passende oplossing bieden. Daarnaast willen we dat er een uitkering komt voor gezin-nen die dat het hardste nodig hebben. Tenslotte krijgen weduwnaars in sommige gevallen ook een nabestaanden uitkering of weduwe pensioen.Staat u achter dit voorstel? Dan kunt u de petitie tekenen: http://petities.nl/petitie/officiele-status-voor-vermistenOok hebben wij een facebookpagina waar wij U up-to- date houden over de petitie en waar U de mogelijkheid heeft om de petitie te delen: http://www.facebook.com/statusvermist Meer informatie of wilt u contact opnemen? Mail dan naar: Inger.devries@student.hu.nl Namens de Vereniging Achter-blijvers na Vermissing bent u van harte uitgenodigd voor de 17e Nationale Dag van de Vermisten op vrijdag 5 juni 2015 in Utrecht. De Dag heeft dit jaar als thema: Het verhaal gaat verder.De Nationale Dag van de Vermisten is in 1999 ontstaan op initiatief van de Vereniging Achterbli-jvers na Vermissing (VAV). De Dag is zowel bedoeld als herdenkingsdag voor achterblijvers van ver-miste personen, alsook om aandacht te vestigen op de problematiek rondom vermissing.De Dag bestaat uit een ochtend waarin ontmoet-ing centraal staat en een middaggedeelte met herdenking bij ons monument. Let op: dit jaar is de locatie van het ochtendgedeelte gewijzigd. Het is bij Restaurant Sens, Mariaplaats 24 te Utrecht, op loopafstand van het station en het monument. Vanaf 10.30 uur bent u daar welkom voor het ochtendprogramma.De jaarlijkse herdenking van vermisten wordt voorafgegaan door een Stille Tocht van Sens naar het ‘Pauze Teken’ – het monument voor ver-miste personen in het Moreelsepark te Utrecht. Bij het monument vindt een bloemlegging plaats en luisteren we samen naar het opnoemen van de namen van vermisten. Tevens wordt u in de gelegen-heid gesteld om een persoonlijk woord of gedicht voor te dragen. Zoals altijd wordt de Dag gezamen-lijk afgesloten met een drankje, ditmaal dus bij Sens.Wilt u de 17e Dag van de Vermisten bijwonen? U kunt zich aanmelden via het aanmeldingsformulier op de website van de Vereniging Achterblijvers na Vermissing (www.devav.nl). Hier staat ook informatie over het programma van deze dag. U kunt ook contact opnemen met Adriaan van den Boom, penningmeester VAV (0416-696520 of vdbooma@hetnet.nl).Uitnodiging 17e Nationale Dag van de VermistenSlachtofferhulp NederlandSlachtofferhulp Nederland is het centrale punt in Nederland waar achterblijvers en andere betrok-kenen (na melding bij de politie) terecht kunnen voor informatie, tips, emotionele, praktische en juridische hulp. U kunt bij Slachtofferhulp Nederland terecht voor informatie over alles rond vermissin-gen. Als er specialistische hulp gewenst is verwijzen zij u door voor passende hulp. De organisatie is niet betrokken bij de opsporing.6Emotionele ondersteuning, praktische hulp en juridisch adviesDe vermissing van een dierbare kan spanning, verdriet en onrust oproepen bij u of uw omgeving. De medewerkers van Slachtofferhulp Nederland luisteren naar uw verhaal, denken met u mee en ondersteunen u daar waar mogelijk. Daarnaast vervullen zij een brugfunctie tussen achterblijvers en betrokken organisaties zoals de politie. Ook kun-nen de medewerkers u helpen bij het regelen van allerlei praktische zaken, bijvoorbeeld formulieren die moeten worden ingevuld. En tot slot kunnen de medewerkers van Slachtofferhulp u adviseren in de juridische zaken die betrekking hebben op een vermissing en verwijzen zij u waar nodig door naar andere dienstverleners.www.slachtofferhulp.nl/vermissingHet boek ‘Schuld’ aanbevolen door Nathasja Hartog In het boek Schuld vertelt Monique Plaizier (moed-er van 4) haar verhaal omtrent de vermissing van haar man. Het gehele boek wordt getekend door de worstelingen die zij doormaakt; de gevoelens van onbegrip betreffende buitenstaanders, de onmacht omtrent de vermissing, de pijn doordat ze haar familie steeds verder in de put ziet zakken. In het boek zijn verschillende situaties te lezen die voor vele achterblijvers erg herkenbaar zullen zijn, maar ook voor mensen die geen vermissing hebben meegemaakt kan dit boek veel betekenen. Iedere achterblijver heeft moeite met zijn/haar emoties en gedachten; ‘Ben ik wel normaal dat ik dit voel? Of hoor ik iets anders te voelen?’. Dit soort vragen schieten vaak door het hoofd van een achterblijver en in veel gevallen helpen buitenstaanders niet mee aan een verbetering van deze verwarring. Dit boek kan achterblijvers helpen door hen te laten zien dat zij niet de enige zijn die een worsteling/strijd doormaken. Schuld is te bestellen via deze link: https://www.mijnbestseller.nl/shop/index.php/catalog/product/view/id/101392/s/schuld-46068-www-mijnbestsell-er-nl/DNA-databank – Irma Schijf (Opera-tioneel Expert Front Office, Landelijke Eenheid van de Nationale Politie)De Nationale Politie richt zich op de +/- jaarlijks 40.000 personen die als vermist worden opgegeven. Bijna al deze vermiste personen keren na betrekkelijk korte tijd weer terug, maar een kleine groep blijft weg. Soms bli-jft onduidelijk wat er met iemand is gebeurd. Binnen de Nationale Politie zijn specialisten werkzaam, die kun-nen helpen in onderzoeken naar vermiste personen. Daarnaast heeft de politie een DNA Databank vermiste personen die sinds 2007 bestaat en beheert wordt door het NFI. En sinds 2010 is het verplicht geworden om DNA af te nemen van niet-geïdentificeerde stof-felijk overschotten (of lichaamsdelen) voordat deze worden begraven. Deze verplichte DNA-afname geldt ook voor vermiste personen die langer dan drie weken vermist zijn. Deze DNA-profielen worden opgeslagen in deze DNA-databank waarin ze vergeleken worden met elkaar. In de DNA Databank vermiste personen kunnen ook DNA profielen opgenomen worden van familieleden van de vermiste. Deze profielen worden op verwantschap vergeleken met de DNA profielen van de niet-geïdentificeerde stoffelijke overschotten (of lichaamsdelen). Om DNA op te laten nemen in deze DNA databank, kunt u een afspraak maken met de spe-cialist vermiste personen of de forensische opsporing uit uw woongebied door te bellen naar 0900-8844.7Vragen of opmerkingen?l.i.m.lenferink@rug.nlContactGrote Kruisstraat 2/1 9712 TS Groningen(050) 363 9189info@levenmetvermissing.nl@@Oproep voor deelname aan het onderzoek ‘Leven met Vermissing’Aanmelden voor deelname aan het vragenlijstonderzoek of deelname aan de behandeling is mogelijk tot 1 mei 2016. Aanmelden kan via de website www.levenmetvermissing.nl. Mocht u in de gelegenheid zijn om mensen in uw omgeving te wijzen op het onderzoek, zouden wij dat zeer op prijs stellen. Een partner of familieleden, zoals ouders, volwassen kinderen, broers en zussen, opa’s en oma’s en ooms en tantes van iemand die langer dan drie maanden vermist is komen in aanmerking voor deelname aan het onderzoek, maar bijvoorbeeld ook stief- of adoptiefamilieleden, vrienden of collega’s. Indien geïnteresseerden geen behoefte hebben aan deelname aan een psychologische behandeling, kunnen zij ook alleen een vragenlijst invullen. 

University of Groningen

   University of GroningenNieuwsbrief "Leven met Vermissing"Lenferink, LonnekeIMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite fromit. Please check the document version below.Publication date:2015Link to publication in University of Groningen/UMCG research databaseCitation for published version (APA):Lenferink, L. (2015). Nieuwsbrief "Leven met Vermissing": Mei 2015. University of Groningen.CopyrightOther than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of theauthor(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons).Take-down policyIf you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediatelyand investigate your claim.Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons thenumber of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum.Download date: 12-11-2019Leven met vermissingNieuwsbriefDeze nieuwsbrief wordt u aangeboden namens de medewerkers van het onderzoek ‘Leven met Vermissing’ van de Rijksuniversiteit Groningen en de Universiteit Utrecht. Deelnemers, samenwerking-spartners en overige geïnteresseerden ontvangen de nieuwsbrief.In deze nieuwsbrief wordt u op de hoogte gehouden van de ontwik-kelingen van het onderzoek ‘Leven met Vermissing’ en wordt u geïnformeerd over nieuwe ontwikkelen op het gebied van onder-steuning van achterblijvers van vermisten. De voorlopige onder-zoeksresultaten die worden gepresenteerd in deze nieuwsbrief zijn uitspraken op groepsniveau. Er zullen geen uitspraken worden gedaan over individuen.Indien u in de toekomst geen nieuwsbrief wenst te ontvangen, kunt u zich afmelden door een e-mail te sturen naar l.i.m.lenferink@rug.nl of door telefonisch contact op te nemen met Lonneke Lenferink (050-3639189).Medewerkers van het onderzoekMw. Drs. Lonneke LenferinkDhr. prof. dr. Paul Boelen (Universiteit Utrecht)Mw. Dr. Ineke Wessel (Rijksuniversiteit Groningen)Dhr. prof. dr. Jos de Keijser (Rijksuniversiteit Groningen)1Doel van het onderzoek ‘Leven met Vermissing’Het onderzoek bestaat uit twee delen. Deel 1 heeft als doel het in kaart brengen van emotionele gevol-gen van vermissing. Het is van belang om hierover inzichten te verwerven zodat o.a. specialistische hulp hierop afgestemd kan worden. Eenieder van wie een dierbare drie maanden of langer is vermist kan deelnemen aan dit onderzoek. Achterblijvers van wie de dierbare geruime tijd vermist is of achterblijvers die relatief weinig klachten ervaren worden ook uitgenodigd om deel te nemen aan dit onderzoek, zodat een meer compleet beeld geschetst kan worden van de verscheidenheid aan emotionele gevolgen van vermissen van een dierbare. Deelname bestaat uit het invullen van een vragenlijst.2Voortgang van het onderzoekIn april 2014 is het onderzoek ‘Leven met Vermiss-ing’ van start gegaan. Via verschillende samen-werkingspartners zijn achterblijvers geïnformeerd over het onderzoek en uitgenodigd hieraan deel te nemen. De Vereniging Achterblijvers na Vermissing en AVROTROS Vermist hebben informatiebrieven verstuurd naar leden die bij hen geregistreerd staan. Medewerkers van Slachtofferhulp Nederland en het Landelijk Bureau Vermiste Personen hebben achterblijvers geïnformeerd over het onderzoek. Via media-aandacht is er aandacht gegenereerd voor het onderzoek en alle mensen die zich hebben aangemeld voor het onderzoek zijn gevraagd om andere familieleden en vrienden te attenderen op het onderzoek. Op dit moment heeft dat geresulteerd in 129 aan-meldingen voor het vragenlijstonderzoek. In totaal hebben 100 achterblijvers een vragenlijst ingevuld. Uit de eerste resultaten blijkt dat de deelnemers zeer divers zijn.  De gemiddelde leeftijd van de deelnemer is 60 jaar, ¾ is vrouw en is gemiddeld tot hoog opgeleid. Circa een kwart van de deelne-mers heeft een zoon of dochter die vermist is en een kwart heeft een broer of zus die vermist is. Eén op de zes deelnemers heeft een partner die is Deel 2 van het onderzoek bestaat uit het evalueren van de effecten van een behandeling voor achterbli-jvers van vermisten. Een netwerk van psychologen is opgezet die getraind zijn in het behandelen van achterblijvers. Het netwerk bestaat uit ervaren psychologen, verspreid door Nederland. Het effect van de behandeling wordt wetenschappelijk geëval-ueerd. Er wordt onderzocht of deelname aan de be-handeling leidt tot afname van klachten en toename van welbevinden. Aan de hand van antwoorden op vragenlijsten wordt het verloop van klachten en het effect van de behandeling vastgesteld.Het onderzoek maakt deel uit van een promotiet-raject en resulteert in een proefschrift. Het onder-zoek wordt gefinancierd door het Fonds Slachtof-ferhulp, Stichting Stimuleringsfonds Rouw en de Rijksuniversiteit Groningen.vermist. De overige deelnemers zijn kleinkinderen, grootouders, adoptieouders, ooms of tantes, vrienden of overige verwanten van een vermiste. Gemiddeld duur van de vermissing is 17 jaar, waar-bij dit varieert tussen minder dat 1 jaar vermist tot ruim 70 jaar geleden dat er voor het laatst contact is geweest met de vermiste dierbare. Circa de helft van de vermiste dierbaren zijn vermist geraakt in het buitenland. Een derde van de deelnemers heeft het vermoeden dat de dierbare vermist is geraakt door het toedoen van een ander (bijvoorbeeld meegenomen door een ander of het slachtoffer geworden van geweld/misdrijf). Een kwart van de deelnemers heeft het vermoeden dat hun dierbare slachtoffer is geworden van een ongeluk (bijvoor-beeld een ongeluk op zee) en een kwart van de deelnemers heeft het vermoeden dat hun dierbare vrijwillig is verdwenen. De helft van de deelnemers ervaart dusdanige emotionele problemen dat zij in aanmerking zouden kunnen komen voor deelname aan de psychologische behandeling ‘Leven met Vermissing’. Vooralsnog heeft 1 op de 5 van deze deelnemers aangegeven daadwerkelijk te willen deelnemen aan de behandeling. Alle deelnemers willen we nog-maals hartelijk bedanken voor hun deelname.Interview met therapeute Ursula Hendriks-van den Bos. Ursula is één van de therapeuten die is getraind om achterblijvers van langdurige ver-misten te begeleiden tijdens de behandeling ‘Leven met Vermissing’. Ursula Hendriks-van den Bos (Gz-psycholoog, Cognitief gedragstherapeut VGCt, Supervisor VGCt, psycholoog NIP en Praktijkhouder).Werkzaam bij eigen praktijk ‘Psychocare’ in Houten (regio midden-Nederland)Ik maak als therapeut deel uit van het landelijk netwerk traumatisch verlies. Vanuit dit netwerk ben ik gevraagd om mee te werken aan het onder-zoek ‘Leven met vermissing’. Ik vind het persoonlijk zeer van belang dat er meer bekend wordt over de gevolgen van vermissing op achterblijvers en nog belangrijker om achterblijvers op een effectieve manier te kunnen ondersteunen in deze zeer moe-ilijke situatie. Binnen het onderzoek “Leven met vermissing” wordt gewerkt met een groep ervaren én nog belangrijker enthousiaste collega’s. Dat is ook een belangrijke reden om deel te nemen.De behandeling van “Leven met Vermissing” is uniek omdat in een relatief korte tijd enkele mani-eren van omgaan met de gevolgen van vermissing aan bod komen. Achterblijvers kunnen uitgebreid hun verhaal doen, de partner of een ander bel-angrijk familielid wordt in de tweede sessie bij de begeleiding betrokken waardoor hij of zij ook op de hoogte is van wat er in de begeleiding gebeurt en ondersteuning kan bieden.De behandeling bestaat uit cognitieve therapie, hierdoor wordt de deelnemer meer bewust van hoe gedachten door kunnen werken op het gevoel. Tijdens de behandeling leert de deelnemer meer grip te krijgen op gedachten die negatieve gevoel oproepen, bijvoorbeeld schuldgevoelens die vaak onterecht zijn maar toch je blijven bezighouden. Daarnaast voert de deelnemer huiswerkop-drachten uit die bestaan uit schrijfopdrachten en mindfulness-oefeningen, hierdoor wordt zijn of haar eigen veerkracht versterkt waardoor moeili-jke situaties beter het hoofd kan worden geboden.Het is niet de bedoeling dat klachten gaan toene-men door de behandeling. Soms leidt de behan-deling wel tot meer bewustwording van bepaalde klachten of patronen, waardoor het wel even extra moeilijk kan zijn. De therapeut kan je hier juist goed in begeleiden en technieken aanreiken waardoor je hier weer grip op krijgt. Hier heb je niet alleen tijdens de behandeling profijt van maar ook daarna. De behandeling geeft je immers handreikingen om zelf met je klachten aan de slag te gaan.3Waarom neem je als therapeut deel aan het onderzoek ‘Leven met Ver-missing’?Wat maakt de behandeling ‘Leven met Vermissing’ uniek?Sommige achterblijvers geven aan dat ze niet deel willen nemen aan de behandeling omdat zij bang zijn dat hierdoor de klachten juist toe-nemen. Wat zou jij hen willen aan-raden?Mijn ervaringen met het begeleiden van achter-blijvers zijn positief, in de zin van dat mensen het prettig vinden hun verhaal te kunnen doen en de impact van de vermissing op hun leven kunnen bespreken. Samen bekijk je hoe mensen meer grip kunnen krijgen op hun klachten en kunnen omgaan met de impact van de vermissing. Het resultaat is vaak dat achterblijvers een betere balans (her)vinden in hun leven ondanks de vaak nog steeds heftige omstandigheden.Wat zijn je ervaringen tot nu toe met het begeleiden van achterblijvers van vermisten?Wilt u ook deelnemen aan de behandeling? Kijk hieronder op de kaart van Nederland waar bij u in de buurt de behandeling ‘Leven met Vermiss-ing’ wordt aangeboden. Voor aanmelding of meer informatie over de behandeling, neem contact op met Lonneke Lenferink (050-3639189 of l.i.m.lenferink@rug.nl)4    Amsterdam    Utrecht    Groningen    Leeuwarden    Zwolle    Rotterdam    Nijmegen    Maastricht    Weesp    Schiedam    Houten    Eindhoven    Zuidhorn    Haarlem    Alkmaar    Leidschendam    Deventer    GoesInterviews met achterblijvers – aanvullend onderzoek ‘Leven met vermissing’De interviewstudie van ‘Leven met Vermissing’ richt zich op partners, ouders, kinderen, broers of zussen van mensen die langer dan drie maanden zijn vermist en die relatief weinig emotionele problemen ondervinden. Het doel van het dit onderzoek is om bij deze achterblijvers in kaart te brengen welke factoren bijdragen aan het beter leren omgaan met een vermissing. Dit wordt gedaan in de vorm van een eenmalig interview. Deze maand zullen de eerste interviews worden afgenomen, waarbij wij in juli 2015 de eerste resultaten verwachten. De interviews worden uitgevoerd door Melanie Lemmers (verbonden aan de Rijksuniversiteit Groningen).Status Vermist door Inger de VriesStatus Vermist zet zich in voor achterblijvers wie praktisch in de knoop komen na de vermissing van hun partner, broer/zus of zoon/dochter. Zoals u helaas weet komen er bij een vermissing niet al-leen emotionele zorgen kijken maar ook praktische zorgen. Ik heb dit zelf gezien tijdens de vermissing van mijn vader Henry de Vries. Toen zijn loon na een maand was stopgezet werd mijn stiefmoeder verant-woordelijk voor het doorbetalen van de hypotheek, verzekeringen e.d. Zelf liep ik ook tegen proble-men aan met bijvoorbeeld het aanvragen van mijn studiefinanciering. Niet alle instellingen en instanties begrepen wat er bedoeld werd met het woord ver-mist en niet alle instellingen en instanties zijn zomaar bereid om rekening te houden met de situatie.5Status Vermist wil dat er een status komt voor ver-miste personen. Naast leven en overleden kunnen personen dan ook geregistreerd staan als vermist. Dankzij een dergelijke status moeten instellingen en organisaties dan wel rekening houden met uw situ-atie en u een passende oplossing bieden. Daarnaast willen we dat er een uitkering komt voor gezin-nen die dat het hardste nodig hebben. Tenslotte krijgen weduwnaars in sommige gevallen ook een nabestaanden uitkering of weduwe pensioen.Staat u achter dit voorstel? Dan kunt u de petitie tekenen: http://petities.nl/petitie/officiele-status-voor-vermistenOok hebben wij een facebookpagina waar wij U up-to- date houden over de petitie en waar U de mogelijkheid heeft om de petitie te delen: http://www.facebook.com/statusvermist Meer informatie of wilt u contact opnemen? Mail dan naar: Inger.devries@student.hu.nl Namens de Vereniging Achter-blijvers na Vermissing bent u van harte uitgenodigd voor de 17e Nationale Dag van de Vermisten op vrijdag 5 juni 2015 in Utrecht. De Dag heeft dit jaar als thema: Het verhaal gaat verder.De Nationale Dag van de Vermisten is in 1999 ontstaan op initiatief van de Vereniging Achterbli-jvers na Vermissing (VAV). De Dag is zowel bedoeld als herdenkingsdag voor achterblijvers van ver-miste personen, alsook om aandacht te vestigen op de problematiek rondom vermissing.De Dag bestaat uit een ochtend waarin ontmoet-ing centraal staat en een middaggedeelte met herdenking bij ons monument. Let op: dit jaar is de locatie van het ochtendgedeelte gewijzigd. Het is bij Restaurant Sens, Mariaplaats 24 te Utrecht, op loopafstand van het station en het monument. Vanaf 10.30 uur bent u daar welkom voor het ochtendprogramma.De jaarlijkse herdenking van vermisten wordt voorafgegaan door een Stille Tocht van Sens naar het ‘Pauze Teken’ – het monument voor ver-miste personen in het Moreelsepark te Utrecht. Bij het monument vindt een bloemlegging plaats en luisteren we samen naar het opnoemen van de namen van vermisten. Tevens wordt u in de gelegen-heid gesteld om een persoonlijk woord of gedicht voor te dragen. Zoals altijd wordt de Dag gezamen-lijk afgesloten met een drankje, ditmaal dus bij Sens.Wilt u de 17e Dag van de Vermisten bijwonen? U kunt zich aanmelden via het aanmeldingsformulier op de website van de Vereniging Achterblijvers na Vermissing (www.devav.nl). Hier staat ook informatie over het programma van deze dag. U kunt ook contact opnemen met Adriaan van den Boom, penningmeester VAV (0416-696520 of vdbooma@hetnet.nl).Uitnodiging 17e Nationale Dag van de VermistenSlachtofferhulp NederlandSlachtofferhulp Nederland is het centrale punt in Nederland waar achterblijvers en andere betrok-kenen (na melding bij de politie) terecht kunnen voor informatie, tips, emotionele, praktische en juridische hulp. U kunt bij Slachtofferhulp Nederland terecht voor informatie over alles rond vermissin-gen. Als er specialistische hulp gewenst is verwijzen zij u door voor passende hulp. De organisatie is niet betrokken bij de opsporing.6Emotionele ondersteuning, praktische hulp en juridisch adviesDe vermissing van een dierbare kan spanning, verdriet en onrust oproepen bij u of uw omgeving. De medewerkers van Slachtofferhulp Nederland luisteren naar uw verhaal, denken met u mee en ondersteunen u daar waar mogelijk. Daarnaast vervullen zij een brugfunctie tussen achterblijvers en betrokken organisaties zoals de politie. Ook kun-nen de medewerkers u helpen bij het regelen van allerlei praktische zaken, bijvoorbeeld formulieren die moeten worden ingevuld. En tot slot kunnen de medewerkers van Slachtofferhulp u adviseren in de juridische zaken die betrekking hebben op een vermissing en verwijzen zij u waar nodig door naar andere dienstverleners.www.slachtofferhulp.nl/vermissingHet boek ‘Schuld’ aanbevolen door Nathasja Hartog In het boek Schuld vertelt Monique Plaizier (moed-er van 4) haar verhaal omtrent de vermissing van haar man. Het gehele boek wordt getekend door de worstelingen die zij doormaakt; de gevoelens van onbegrip betreffende buitenstaanders, de onmacht omtrent de vermissing, de pijn doordat ze haar familie steeds verder in de put ziet zakken. In het boek zijn verschillende situaties te lezen die voor vele achterblijvers erg herkenbaar zullen zijn, maar ook voor mensen die geen vermissing hebben meegemaakt kan dit boek veel betekenen. Iedere achterblijver heeft moeite met zijn/haar emoties en gedachten; ‘Ben ik wel normaal dat ik dit voel? Of hoor ik iets anders te voelen?’. Dit soort vragen schieten vaak door het hoofd van een achterblijver en in veel gevallen helpen buitenstaanders niet mee aan een verbetering van deze verwarring. Dit boek kan achterblijvers helpen door hen te laten zien dat zij niet de enige zijn die een worsteling/strijd doormaken. Schuld is te bestellen via deze link: https://www.mijnbestseller.nl/shop/index.php/catalog/product/view/id/101392/s/schuld-46068-www-mijnbestsell-er-nl/DNA-databank – Irma Schijf (Opera-tioneel Expert Front Office, Landelijke Eenheid van de Nationale Politie)De Nationale Politie richt zich op de +/- jaarlijks 40.000 personen die als vermist worden opgegeven. Bijna al deze vermiste personen keren na betrekkelijk korte tijd weer terug, maar een kleine groep blijft weg. Soms bli-jft onduidelijk wat er met iemand is gebeurd. Binnen de Nationale Politie zijn specialisten werkzaam, die kun-nen helpen in onderzoeken naar vermiste personen. Daarnaast heeft de politie een DNA Databank vermiste personen die sinds 2007 bestaat en beheert wordt door het NFI. En sinds 2010 is het verplicht geworden om DNA af te nemen van niet-geïdentificeerde stof-felijk overschotten (of lichaamsdelen) voordat deze worden begraven. Deze verplichte DNA-afname geldt ook voor vermiste personen die langer dan drie weken vermist zijn. Deze DNA-profielen worden opgeslagen in deze DNA-databank waarin ze vergeleken worden met elkaar. In de DNA Databank vermiste personen kunnen ook DNA profielen opgenomen worden van familieleden van de vermiste. Deze profielen worden op verwantschap vergeleken met de DNA profielen van de niet-geïdentificeerde stoffelijke overschotten (of lichaamsdelen). Om DNA op te laten nemen in deze DNA databank, kunt u een afspraak maken met de spe-cialist vermiste personen of de forensische opsporing uit uw woongebied door te bellen naar 0900-8844.7Vragen of opmerkingen?l.i.m.lenferink@rug.nlContactGrote Kruisstraat 2/1 9712 TS Groningen(050) 363 9189info@levenmetvermissing.nl@@Oproep voor deelname aan het onderzoek ‘Leven met Vermissing’Aanmelden voor deelname aan het vragenlijstonderzoek of deelname aan de behandeling is mogelijk tot 1 mei 2016. Aanmelden kan via de website www.levenmetvermissing.nl. Mocht u in de gelegenheid zijn om mensen in uw omgeving te wijzen op het onderzoek, zouden wij dat zeer op prijs stellen. Een partner of familieleden, zoals ouders, volwassen kinderen, broers en zussen, opa’s en oma’s en ooms en tantes van iemand die langer dan drie maanden vermist is komen in aanmerking voor deelname aan het onderzoek, maar bijvoorbeeld ook stief- of adoptiefamilieleden, vrienden of collega’s. Indien geïnteresseerden geen behoefte hebben aan deelname aan een psychologische behandeling, kunnen zij ook alleen een vragenlijst invullen. 

Nieuwsbrief "Leven met Vermissing":Mei 2015

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

Proceedings - University of Groningen

University of Groningen Research Database

NARCIS

ARTS repository - University of Groningen

University of Groningen Research Database

Dissertations of the University of Groningen

ARTS repository - University of Groningen

ARTS repository - University of Groningen

Dissertations of the University of Groningen

University of Groningen