Uit een studie van de litteratuur over chemotherapie met sulfanilamidederivaten blijkt, dat de gevoeligheid van shigellae voor de preparaten nog weinig is nagegaan. Dit feit was aanleiding, om langs verschillende wijze te trachten meer inzicht in de werkzaamheid der chemotherapeutica van de sulfanilamidereeks ten opzichte van bacillaire dysenterie te verkrijgen. ... Zie: Samenvattin

Lopes Cardozo, Paul

University of Groningen

   University of GroningenChemotherapie bij bacillaire dysenterieLopes Cardozo, PaulIMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite fromit. Please check the document version below.Document VersionPublisher's PDF, also known as Version of recordPublication date:1940Link to publication in University of Groningen/UMCG research databaseCitation for published version (APA):Lopes Cardozo, P. (1940). Chemotherapie bij bacillaire dysenterie. Groningen: N.V. Erven B. Van DerKamp.CopyrightOther than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of theauthor(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons).Take-down policyIf you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediatelyand investigate your claim.Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons thenumber of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum.Download date: 12-11-2019SAMENVATTING. Uit een studie van de litteratuur over chernotherapie [net sulfanilarnidederivaten blijkt. dat de gevoeligheid van shigellae voor deze preparaten nog weinig is nagegaan. Dit feit was aanleiding. am langs verschillende wijze te trachten meer in::icht in (1;: y:erkzaamheid cler chcmotherapeutica van d~ sulfanilamidereeks ten opzichte van bacillaire dyscnteric tc verkrijgen. Uit proeven in vitro was met zekerheid vast te stellen. dat dysenteriebacillen in vitro inderdaad gevoelig zijn voor sulfanilamide (dat bij on::e proefopsteIling voornamelijk bacteriostatisch werkt) en in het bijzonder voor sulfapyridine en sulfaaoethylthia:ol. Deze laatste preparaten \\'erken onge­veer even sterk bactericied. Pepton blijkt de werking van het sulfapyridine te belemmeren. evenals een suspensie dood­gekookte shigellae. Bij 4° C is een werking van het chemothera­peuticum op shigellae niet aantoonbaar. Dextrose remt bactericide werking van het chemotherapeuticum niet, doch versterkt deze juist een weinig. Ook versch bloed versterkt de bactericidie door sulfapyri­dine. De bactericidie van versch bloed bliikt. evenals die door sulfapyridir:e. door pepton te worden verminderd. Toevoegen van physiologisch zout blijkt de bactericidie door sulfapyridine iets te versterken. hoewel veel minder dan in Mellon's phenomeen der potentiatie bij haemolytische strep­tococcen. Bii cen \'ergeIiiking van Ringer's vloeisto£ en physiologische zoutoplossing is slechts weinig verschil te constateeren. Het sulfapyridine werkt wellicht iets sterker bij toevoegen van 64 physiologische zoutoplossing, dan bij toevoeging van Ringer's vloeistof. Het sulfapyridine is door ultrafiltratie van de eiwitten van het bloed te scheiden. Het gaat hiermee dus geen verbinding aan. Met curven en foto's zijn eenige der belangrijkste uit­komsten verduidelijkt. In aansluiting aan de proeven in vitro is een experiment in vivo verricht, waarbij het gelukt is een peritonitis door shigellae te veroorzaken. Met chemotherapie waren 9 der 10 proefdieren tot gene­zing te brengen, terwijl 9 van 10 controledieren stierven. Ter controle werden aile gestorven caviae geseceerd. Uit het hartebloed van 3 controledieren en het eene proefdier, dat stie,.£' werden shigella clispar ! Sonne) gekweekt. terwijl boven­dien uit het vocht in peritoneo van iedere doode cavia shigella dispar (Sonne) werd gekweekt. Daar nu zoowel in vitro als in vivo de gevoeligheid der shigellae voor chemotherapie aan te toonen was, zijn ver­yo!gens 8 patienten met dysenterie met chemotherapie be­De behandeling leek een duidelijken invloed te hebben. De temperatuur daalde snel. de diarrhoe was op­va]]end sne! verdwenen en de algemeene toestand herstelde zich eveneens spoedig. Het lijkt evenwel raadzaam het cheE~otherapeuticum slechts korten tijd toe te dienen, wegens de neiging tot leucopenie. die reeds zonder chemotherapie bij de bacillaire dysenterie bekend is. Daar het dysenterisch symptoI'lencomplex bij kinderen 801'15 door salmonellae of ebertheliae wordt \,eroorzaakt, is er nog op te 'vvijzen, dat ook in dit geval een chemotherapie succes kan hebben. Ook hier geldt echter weer de raad met het chemotherapeuticum voorzichtig te zijn, wegens de neiging tot leucopenie. die ook hier aanwezig is. Ook de huisarts kan eventueel het dysenterisch symptomen­complex met sulfapyridine behandelen, Tot slot voigt no{ werking van sulfanilc en enkele andere mel devitaliseerend. Er 0 uit in bacteriostase, weerstand tegen de organisme. Bij sterke waarvan drie grader totale en totale bacter stoffen vormen een ! samengevat worden delen. Hier ligt nog 65 Tot slot voIgt nag een theoretische beschouwing over de werking van sulfanilamidederivaten vergeleken met germanine en enkele andere medicamenten. Al deze stoffen werken zgn. devitaliseerend. Er ontstaat een bacteriodegeneratie. die zich uit in bacteriostase. verminderde toxiciteit en verminderde weerstand tegen de afweermechanismen van het macro~ organisme. Bij sterker werking kan men bactericidie bereiken, waarvan drie graden zijn te onderscheiden, de partieele, sub­totale en totale bactericidie. Germanine, sulfanilamide en andere stoffen vormen een groep antilnfectieuse geneesmiddelen, die samengevat worden tot de zgn. devitaliseerende geneesmid~ delen. Hier ligt nag een heel terrein ter bewerking braak. 

Chemotherapie bij bacillaire dysenterie

ARTS repository - University of Groningen

   University of GroningenChemotherapie bij bacillaire dysenterieLopes Cardozo, PaulIMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite fromit. Please check the document version below.Document VersionPublisher's PDF, also known as Version of recordPublication date:1940Link to publication in University of Groningen/UMCG research databaseCitation for published version (APA):Lopes Cardozo, P. (1940). Chemotherapie bij bacillaire dysenterie. N.V. Erven B. Van Der Kamp.CopyrightOther than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of theauthor(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons).The publication may also be distributed here under the terms of Article 25fa of the Dutch Copyright Act, indicated by the “Taverne” license.More information can be found on the University of Groningen website: https://www.rug.nl/library/open-access/self-archiving-pure/taverne-amendment.Take-down policyIf you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediatelyand investigate your claim.Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons thenumber of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum.Download date: 07-06-2022SAMENVATTING. Uit een studie van de litteratuur over chernotherapie [net sulfanilarnidederivaten blijkt. dat de gevoeligheid van shigellae voor deze preparaten nog weinig is nagegaan. Dit feit was aanleiding. am langs verschillende wijze te trachten meer in::icht in (1;: y:erkzaamheid cler chcmotherapeutica van d~ sulfanilamidereeks ten opzichte van bacillaire dyscnteric tc verkrijgen. Uit proeven in vitro was met zekerheid vast te stellen. dat dysenteriebacillen in vitro inderdaad gevoelig zijn voor sulfanilamide (dat bij on::e proefopsteIling voornamelijk bacteriostatisch werkt) en in het bijzonder voor sulfapyridine en sulfaaoethylthia:ol. Deze laatste preparaten \\'erken onge­veer even sterk bactericied. Pepton blijkt de werking van het sulfapyridine te belemmeren. evenals een suspensie dood­gekookte shigellae. Bij 4° C is een werking van het chemothera­peuticum op shigellae niet aantoonbaar. Dextrose remt bactericide werking van het chemotherapeuticum niet, doch versterkt deze juist een weinig. Ook versch bloed versterkt de bactericidie door sulfapyri­dine. De bactericidie van versch bloed bliikt. evenals die door sulfapyridir:e. door pepton te worden verminderd. Toevoegen van physiologisch zout blijkt de bactericidie door sulfapyridine iets te versterken. hoewel veel minder dan in Mellon's phenomeen der potentiatie bij haemolytische strep­tococcen. Bii cen \'ergeIiiking van Ringer's vloeisto£ en physiologische zoutoplossing is slechts weinig verschil te constateeren. Het sulfapyridine werkt wellicht iets sterker bij toevoegen van 64 physiologische zoutoplossing, dan bij toevoeging van Ringer's vloeistof. Het sulfapyridine is door ultrafiltratie van de eiwitten van het bloed te scheiden. Het gaat hiermee dus geen verbinding aan. Met curven en foto's zijn eenige der belangrijkste uit­komsten verduidelijkt. In aansluiting aan de proeven in vitro is een experiment in vivo verricht, waarbij het gelukt is een peritonitis door shigellae te veroorzaken. Met chemotherapie waren 9 der 10 proefdieren tot gene­zing te brengen, terwijl 9 van 10 controledieren stierven. Ter controle werden aile gestorven caviae geseceerd. Uit het hartebloed van 3 controledieren en het eene proefdier, dat stie,.£' werden shigella clispar ! Sonne) gekweekt. terwijl boven­dien uit het vocht in peritoneo van iedere doode cavia shigella dispar (Sonne) werd gekweekt. Daar nu zoowel in vitro als in vivo de gevoeligheid der shigellae voor chemotherapie aan te toonen was, zijn ver­yo!gens 8 patienten met dysenterie met chemotherapie be­De behandeling leek een duidelijken invloed te hebben. De temperatuur daalde snel. de diarrhoe was op­va]]end sne! verdwenen en de algemeene toestand herstelde zich eveneens spoedig. Het lijkt evenwel raadzaam het cheE~otherapeuticum slechts korten tijd toe te dienen, wegens de neiging tot leucopenie. die reeds zonder chemotherapie bij de bacillaire dysenterie bekend is. Daar het dysenterisch symptoI'lencomplex bij kinderen 801'15 door salmonellae of ebertheliae wordt \,eroorzaakt, is er nog op te 'vvijzen, dat ook in dit geval een chemotherapie succes kan hebben. Ook hier geldt echter weer de raad met het chemotherapeuticum voorzichtig te zijn, wegens de neiging tot leucopenie. die ook hier aanwezig is. Ook de huisarts kan eventueel het dysenterisch symptomen­complex met sulfapyridine behandelen, Tot slot voigt no{ werking van sulfanilc en enkele andere mel devitaliseerend. Er 0 uit in bacteriostase, weerstand tegen de organisme. Bij sterke waarvan drie grader totale en totale bacter stoffen vormen een ! samengevat worden delen. Hier ligt nog 65 Tot slot voIgt nag een theoretische beschouwing over de werking van sulfanilamidederivaten vergeleken met germanine en enkele andere medicamenten. Al deze stoffen werken zgn. devitaliseerend. Er ontstaat een bacteriodegeneratie. die zich uit in bacteriostase. verminderde toxiciteit en verminderde weerstand tegen de afweermechanismen van het macro~ organisme. Bij sterker werking kan men bactericidie bereiken, waarvan drie graden zijn te onderscheiden, de partieele, sub­totale en totale bactericidie. Germanine, sulfanilamide en andere stoffen vormen een groep antilnfectieuse geneesmiddelen, die samengevat worden tot de zgn. devitaliseerende geneesmid~ delen. Hier ligt nag een heel terrein ter bewerking braak. 

Dutch

NARCIS 

University of Groningen Research Database

  
 University of Groningen
Chemotherapie bij bacillaire dysenterie
Lopes Cardozo, Paul
IMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite from
it. Please check the document version below.
Document Version
Publisher's PDF, also known as Version of record
Publication date:
1940
Link to publication in University of Groningen/UMCG research database
Citation for published version (APA):
Lopes Cardozo, P. (1940). Chemotherapie bij bacillaire dysenterie Groningen: N.V. Erven B. Van Der
Kamp
Copyright
Other than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of the
author(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons).
Take-down policy
If you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediately
and investigate your claim.
Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons the
number of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum.
Download date: 10-02-2018
SAMENVATTING. 
Uit een studie van de litteratuur over chernotherapie [net 
sulfanilarnidederivaten blijkt. dat de gevoeligheid van shigellae 
voor deze preparaten nog weinig is nagegaan. Dit feit was 
aanleiding. am langs verschillende wijze te trachten meer 
in::icht in (1;: y:erkzaamheid cler chcmotherapeutica van d~ 
sulfanilamidereeks ten opzichte van bacillaire dyscnteric tc 
verkrijgen. Uit proeven in vitro was met zekerheid vast te 
stellen. dat dysenteriebacillen in vitro inderdaad gevoelig zijn 
voor sulfanilamide (dat bij on::e proefopsteIling voornamelijk 
bacteriostatisch werkt) en in het bijzonder voor sulfapyridine 
en sulfaaoethylthia:ol. Deze laatste preparaten \\'erken onge­
veer even sterk bactericied. Pepton blijkt de werking van het 
sulfapyridine te belemmeren. evenals een suspensie dood­
gekookte shigellae. Bij 4° C is een werking van het chemothera­
peuticum op shigellae niet aantoonbaar. Dextrose remt 
bactericide werking van het chemotherapeuticum niet, doch 
versterkt deze juist een weinig. 
Ook versch bloed versterkt de bactericidie door sulfapyri­
dine. De bactericidie van versch bloed bliikt. evenals die door 
sulfapyridir:e. door pepton te worden verminderd. 
Toevoegen van physiologisch zout blijkt de bactericidie door 
sulfapyridine iets te versterken. hoewel veel minder dan in 
Mellon's phenomeen der potentiatie bij haemolytische strep­
tococcen. 
Bii cen \'ergeIiiking van Ringer's vloeisto£ en physiologische 
zoutoplossing is slechts weinig verschil te constateeren. Het 
sulfapyridine werkt wellicht iets sterker bij toevoegen van 
64 

physiologische zoutoplossing, dan bij toevoeging van Ringer's 
vloeistof. 
Het sulfapyridine is door ultrafiltratie van de eiwitten van het 
bloed te scheiden. Het gaat hiermee dus geen verbinding aan. 
Met curven en foto's zijn eenige der belangrijkste uit­
komsten verduidelijkt. 
In aansluiting aan de proeven in vitro is een experiment 
in vivo verricht, waarbij het gelukt is een peritonitis door 
shigellae te veroorzaken. 
Met chemotherapie waren 9 der 10 proefdieren tot gene­
zing te brengen, terwijl 9 van 10 controledieren stierven. 
Ter controle werden aile gestorven caviae geseceerd. Uit het 
hartebloed van 3 controledieren en het eene proefdier, dat 
stie,.£' werden shigella clispar ! Sonne) gekweekt. terwijl boven­
dien uit het vocht in peritoneo van iedere doode cavia shigella 
dispar (Sonne) werd gekweekt. 
Daar nu zoowel in vitro als in vivo de gevoeligheid der 
shigellae voor chemotherapie aan te toonen was, zijn ver­
yo!gens 8 patienten met dysenterie met chemotherapie be­
De behandeling leek een duidelijken invloed te 
hebben. De temperatuur daalde snel. de diarrhoe was op­
va]]end sne! verdwenen en de algemeene toestand herstelde 
zich eveneens spoedig. Het lijkt evenwel raadzaam het 
cheE~otherapeuticum slechts korten tijd toe te dienen, wegens 
de neiging tot leucopenie. die reeds zonder chemotherapie bij 
de bacillaire dysenterie bekend is. 
Daar het dysenterisch symptoI'lencomplex bij kinderen 
801'15 door salmonellae of ebertheliae wordt \,eroorzaakt, is 
er nog op te 'vvijzen, dat ook in dit geval een chemotherapie 
succes kan hebben. Ook hier geldt echter weer de raad met het 
chemotherapeuticum voorzichtig te zijn, wegens de neiging 
tot leucopenie. die ook hier aanwezig is. 
Ook de huisarts kan eventueel het dysenterisch symptomen­
complex met sulfapyridine behandelen, 
Tot slot voigt no{ 
werking van sulfanilc 
en enkele andere mel 
devitaliseerend. Er 0 
uit in bacteriostase, 
weerstand tegen de 
organisme. Bij sterke 
waarvan drie grader 
totale en totale bacter 
stoffen vormen een ! 
samengevat worden 
delen. Hier ligt nog 
65 

Tot slot voIgt nag een theoretische beschouwing over de 
werking van sulfanilamidederivaten vergeleken met germanine 
en enkele andere medicamenten. Al deze stoffen werken zgn. 
devitaliseerend. Er ontstaat een bacteriodegeneratie. die zich 
uit in bacteriostase. verminderde toxiciteit en verminderde 
weerstand tegen de afweermechanismen van het macro~ 
organisme. Bij sterker werking kan men bactericidie bereiken, 
waarvan drie graden zijn te onderscheiden, de partieele, sub­
totale en totale bactericidie. Germanine, sulfanilamide en andere 
stoffen vormen een groep antilnfectieuse geneesmiddelen, die 
samengevat worden tot de zgn. devitaliseerende geneesmid~ 
delen. Hier ligt nag een heel terrein ter bewerking braak. 


   University of GroningenChemotherapie bij bacillaire dysenterieLopes Cardozo, PaulIMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite fromit. Please check the document version below.Document VersionPublisher's PDF, also known as Version of recordPublication date:1940Link to publication in University of Groningen/UMCG research databaseCitation for published version (APA):Lopes Cardozo, P. (1940). Chemotherapie bij bacillaire dysenterie. N.V. Erven B. Van Der Kamp.CopyrightOther than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of theauthor(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons).The publication may also be distributed here under the terms of Article 25fa of the Dutch Copyright Act, indicated by the “Taverne” license.More information can be found on the University of Groningen website: https://www.rug.nl/library/open-access/self-archiving-pure/taverne-amendment.Take-down policyIf you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediatelyand investigate your claim.Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons thenumber of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum.Download date: 16-07-2023SAMENVATTING. Uit een studie van de litteratuur over chernotherapie [net sulfanilarnidederivaten blijkt. dat de gevoeligheid van shigellae voor deze preparaten nog weinig is nagegaan. Dit feit was aanleiding. am langs verschillende wijze te trachten meer in::icht in (1;: y:erkzaamheid cler chcmotherapeutica van d~ sulfanilamidereeks ten opzichte van bacillaire dyscnteric tc verkrijgen. Uit proeven in vitro was met zekerheid vast te stellen. dat dysenteriebacillen in vitro inderdaad gevoelig zijn voor sulfanilamide (dat bij on::e proefopsteIling voornamelijk bacteriostatisch werkt) en in het bijzonder voor sulfapyridine en sulfaaoethylthia:ol. Deze laatste preparaten \\'erken onge­veer even sterk bactericied. Pepton blijkt de werking van het sulfapyridine te belemmeren. evenals een suspensie dood­gekookte shigellae. Bij 4° C is een werking van het chemothera­peuticum op shigellae niet aantoonbaar. Dextrose remt bactericide werking van het chemotherapeuticum niet, doch versterkt deze juist een weinig. Ook versch bloed versterkt de bactericidie door sulfapyri­dine. De bactericidie van versch bloed bliikt. evenals die door sulfapyridir:e. door pepton te worden verminderd. Toevoegen van physiologisch zout blijkt de bactericidie door sulfapyridine iets te versterken. hoewel veel minder dan in Mellon's phenomeen der potentiatie bij haemolytische strep­tococcen. Bii cen \'ergeIiiking van Ringer's vloeisto£ en physiologische zoutoplossing is slechts weinig verschil te constateeren. Het sulfapyridine werkt wellicht iets sterker bij toevoegen van 64 physiologische zoutoplossing, dan bij toevoeging van Ringer's vloeistof. Het sulfapyridine is door ultrafiltratie van de eiwitten van het bloed te scheiden. Het gaat hiermee dus geen verbinding aan. Met curven en foto's zijn eenige der belangrijkste uit­komsten verduidelijkt. In aansluiting aan de proeven in vitro is een experiment in vivo verricht, waarbij het gelukt is een peritonitis door shigellae te veroorzaken. Met chemotherapie waren 9 der 10 proefdieren tot gene­zing te brengen, terwijl 9 van 10 controledieren stierven. Ter controle werden aile gestorven caviae geseceerd. Uit het hartebloed van 3 controledieren en het eene proefdier, dat stie,.£' werden shigella clispar ! Sonne) gekweekt. terwijl boven­dien uit het vocht in peritoneo van iedere doode cavia shigella dispar (Sonne) werd gekweekt. Daar nu zoowel in vitro als in vivo de gevoeligheid der shigellae voor chemotherapie aan te toonen was, zijn ver­yo!gens 8 patienten met dysenterie met chemotherapie be­De behandeling leek een duidelijken invloed te hebben. De temperatuur daalde snel. de diarrhoe was op­va]]end sne! verdwenen en de algemeene toestand herstelde zich eveneens spoedig. Het lijkt evenwel raadzaam het cheE~otherapeuticum slechts korten tijd toe te dienen, wegens de neiging tot leucopenie. die reeds zonder chemotherapie bij de bacillaire dysenterie bekend is. Daar het dysenterisch symptoI'lencomplex bij kinderen 801'15 door salmonellae of ebertheliae wordt \,eroorzaakt, is er nog op te 'vvijzen, dat ook in dit geval een chemotherapie succes kan hebben. Ook hier geldt echter weer de raad met het chemotherapeuticum voorzichtig te zijn, wegens de neiging tot leucopenie. die ook hier aanwezig is. Ook de huisarts kan eventueel het dysenterisch symptomen­complex met sulfapyridine behandelen, Tot slot voigt no{ werking van sulfanilc en enkele andere mel devitaliseerend. Er 0 uit in bacteriostase, weerstand tegen de organisme. Bij sterke waarvan drie grader totale en totale bacter stoffen vormen een ! samengevat worden delen. Hier ligt nog 65 Tot slot voIgt nag een theoretische beschouwing over de werking van sulfanilamidederivaten vergeleken met germanine en enkele andere medicamenten. Al deze stoffen werken zgn. devitaliseerend. Er ontstaat een bacteriodegeneratie. die zich uit in bacteriostase. verminderde toxiciteit en verminderde weerstand tegen de afweermechanismen van het macro~ organisme. Bij sterker werking kan men bactericidie bereiken, waarvan drie graden zijn te onderscheiden, de partieele, sub­totale en totale bactericidie. Germanine, sulfanilamide en andere stoffen vormen een groep antilnfectieuse geneesmiddelen, die samengevat worden tot de zgn. devitaliseerende geneesmid~ delen. Hier ligt nag een heel terrein ter bewerking braak. 

Chemotherapie bij bacillaire dysenterie

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

University of Groningen

ARTS repository - University of Groningen

NARCIS

University of Groningen Research Database

ARTS repository - University of Groningen