Zdigitalizowano i udostępniono w ramach projektu pn. Rozbudowa otwartych zasobów naukowych Repozytorium Uniwersytetu w Białymstoku, dofinansowanego z programu „Społeczna odpowiedzialność nauki” Ministra Edukacji i Nauki na podstawie umowy SONB/SP/512497/2021W niniejszym opracowaniu skoncentrowano się na zakazie reformationis in peius stanowiącym conditio sine qua non prawa do odwoływania się od orzeczeń w sprawach karnych, również wyroków zapadających w trybach konsensualnych. W związku z tym analizie poddano rozwiązanie przyjęte w 2003 r. w przepisie art. 434 § 3 oraz art. 443 kpk., które budziło zasadnicze kontrowersje w zakresie konstytucyjnej gwarancji do instancyjnej kontroli wyroku skazującego, zawartej przede wszystkim w art. 176 § 1 Konstytucji RP, a tak że w zakresie konstytucyjnego prawa oskarżonego do obrony, zawartego w art. 42 ust. 3 Konstytucji RP. Wskazano argumentację „za i przeciw” zaproponowanej przez polskiego ustawodawcę regulacji. Odwołano się zarówno do orzecznictwa polskiego Sądu Najwyższego, Trybunał u Konstytucyjnego, jak i EKPCz w Strasburgu. Zaprezentowano też badania ankietowe, przeprowadzone przez Katedr ę Postępowania Karnego UwB obrazujące funkcjonowanie tej regulacji w praktyce procesowej. Analiza wyników badań zwróciła uwagę na polaryzację poglądów ankietowanych sędziów i brak jednolitego stanowiska w badanym zakresie. Omówiono równie ż nowelizację przepisów art. 434 § 3 kpk. oraz art. 443 kpk. z 2010 r., a także dokonano oceny przygotowywanej przez Komisję Kodyfikacyjną Prawa Karnego nowelizacji procesu karnego w zakresie objętym przedmiotowymi rozważaniamiDepartament of Criminal Procedure of the Faculty of Law, University in Białystok (Poland)14216
