مقدمه: تنشهای روانی جزء اجتناب ناپذیری از حرفه پرستاری بوده که میتواند پیامدهای
مهمی را همانند نارضایتی پرســتاران و افت کیفیت مراقبت بهدنبال داشــته باشند. در این
میان توانمندی روانشناختی پرستاران از طریق افزایش کارایی، انگیزه شغلی و بروز رفتارهای
خالقانه در آنها خواهد توانست نقش مهمی در کاهش تنشهای روانی آنها در محیطهای
درمانی داشته باشد.
هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین توانمندی روان شناختی و تنشهای روانی در
پرستاران بیمارستانهای آموزشی شهرکرد انجام شده است.
مــواد و روشها: مطالعه حاضر پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده که بر روی 200 نفر از پرســتاران
بیمارستانهای آیت الله کاشانی و هاجر شهرکرد در بهمن ماه )1392 )انجام شده است. پرستاران به
روش نمونهگیری سهمیهای انتخاب شدند. دادهها با استفاده از پرسشنامههای توانمندی روان شناختی
اسپریتزر )1995 ,Spreitzer )و تنش روانی اوسیپو )2001,Osipow )که دارای پایایی محاسبه شده
به روش آلفای کرونباخ )90/0 )بودند؛ جمعآوری و توســط نرم افــزار Spss16 و آزمونهای آماری
توصیفی و تحلیلی)تی تست، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون( مورد تجزیه و تحلیل قرار
گرفتند.
یافتهها: نتایج حاکی از آن اســت که فقط بعد »معنــیداری کار« از میان ابعاد مختلف
توانمندی روان شناختی با تنش روانی رابطهی معنیداری داشته است)05/0>P .)میانگین
نمرهی توانمندی روان شــناختی و تنش روانی در پرستاران نیز در حد متوسط به باالبوده
است.
نتیجهگیری: با توجه به اهمیت بعد »معنیداری کار« از میان ابعاد مختلف توانمندی روان
شــناختی میتوان گفت که ارتقاء احساس ارزشمند بودن در پرستاران و همچنین در نظر
گرفتن راهکارهایی برای افزایش این احساس میتواند در کاهش تنش های شغلی در آنان و
اثر بخشی بیشتر آنان در سیستمهای بهداشتی نقش مهمی داشته باشد