اضطراب دارای سابقه ای به قدمت حیات انسان است. عمل جراحی، بخصوص جراحی قلب، نوعی تهدید سلامتی است. بیماران کاندید جراحی قلب مستعد نگرانی و اضطراب می باشند، لذا تامین سلامتی و کاهش اضطراب آنان امری واجب و ضروری است. پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی است که بر روی 105 نفر (در دو گروه آزمون و شاهد) از بیماران کاندید جراحی قلب و به منظور بررسی تاثیر آرامسازی بر میزان اضطراب بیماران تحت عمل جراحی قلب بستری در بیمارستان قلب شهید رجایی تهران انجام گرفته است. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه، اسفیگمومانومتر، استتوسکوپ و ترمومتر بود. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (فراوانی مطلق و نسبی) و آمار استنباطی (آزمون آماری X² و T-test) استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد با بکارگیری آرامسازی، میزان اضطراب آشکار و پنهان واحدهای پژوهش در گروه آزمون کاهش معنی داری یافت درحالی که میزان اضطراب آشکار واحدهای پژوهش در گروه شاهد در روز قبل از عمل نسبت به بدو پذیرش افزایش قابل توجهی داشته است. همچنین با بکارگیری آرامسازی در گروه آزمایش مقادیر علایم حیاتی بیماران شامل فشار خون سیستولیک، فشار خون دیاستولیک، نبض، تعداد تنفس و درجه حرارت در روز قبل از عمل نسبت به بدو پذیرش به طور معنی داری کاهش یافت درحالی که در گروه شاهد این مقادیر شامل فشار خون سیستولیک، فشار خون دیاستولیک، نبض، تعداد تنفس و درجه حرارت در روز قبل از عمل نسبت به بدو پذیرش افزایش معنی داری داشته است. همچنین باتوجه به نتایج حاصل از این پژوهش با بکارگیری آرامسازی در گروه آزمون پس از عمل میزان داروی ضد درد کمتری مصرف شده است و تعداد بیمارانی که در این گروه از داروی ضد درد استفاده کرده اند، نسبت به گروه شاهد کمتر بوده است. با عنایت به نتایج حاصله، اهمیت نقش پرستاران در کاستن اضطراب در بیماران تحت عمل جراحی قلب با بکارگیری تدابیر مختلف مشخص می گردد
