باتوجه به اثرات و عوارض چشمی ناشی از نگاه به خورشید گرفتگی در یک مطالعه آینده نگر برآن شدیم تا افرادی را که متعاقب نگاه مستقیم یا غیر مستقیم به پدیده خورشید گرفتگی دچار عوارض چشمی شده اند را در سطح شهرکرد مورد معاینه و پیگیری قرار دهیم. 155 نفر با ناراحتی چشمی که در اثر نگاه به کسوف ایجاد شده بود به مطب ها و کلینیک ویژه چشم پزشکی مراجعه کرده و پس از معاینات لازم علائم بیمار در پرسشنامه مخصوصی ثبت و در فواصل زمانی یک هفته، یک ماه، سه ماه و شش ماه بعد مجددا بیماران معاینه گردیدند. 80 افراد مراجعه کننده در سن بین 20 تا 45 سالگی بوده و 55 نفر آنها بدون استفاده از فیلترهای حفاظتی به کسوف نگاه کرده بودند. بیشترین شکایات بیماران سوزش، خارش، آبریزش، فتوفوبی، تاری دید و سردرد بود. کاهش بینایی در 30 نفر، اسکوتوم بینایی در 10 نفر و متامورفوپسی در 5 نفر مشاهده شد. در هفته دوم در اکثر مراجعین علایم ابتدایی بطور کامل برطرف شده و تنها در 5 چشم کاهش حدت بینایی به میزان 2 تا 4 خط اسنلن موجود بود. 5 بیمار فوق تماما بدون استفاده از فیلتر و به مدت طولانی تقریبا کل مدت کسوف را مشاهده کرده بودند. در ماه سوم کاهش بینایی فوق همراه با سوختگی ملایم ماکولا در رتین در 5 چشم ذکر شده باقی بود ولی در فلوئورسئین آنژیوگرافی نکته غیر طبیعی مشاهده نشد. پس از شش ماه در 4 چشم حدت بینایی به 20/30 برگشته و در یک چشم دید 20/40 بود
