چکیده: مقدمه: بیماری کاوازاکی، التهاب عروق (Vasculitis) حاد و وسیع در اعضای مختلف بدن می باشد. سن شیوع بیماری کاوازاکی بین 1 تا 5 سالگی است و زمانی که خارج از این محدوده باشد، تشخیص آن دشوار و شانس عوارض بیماری بخصوص عوارض قلبی افزایش می یابد. معرفی بیمار: شیرخوار 9 ماهه ای بود که با علایم مننژیت در بخش اطفال بیمارستان هاجر شهرکرد بستری و پس از دریافت درمان دارویی و بهبود علایم، مجدداً در روز هشتم بستری دچار تب بالا، فارنژیت و اسهال و بی قراری گردید. در معاینه بیمار کنژنکتیویت غیر چرکی دو طرفه، ترک خوردگی لب ها، لنفادنوپاتی و دیگر علایم تیپیک کاوازاکی را نداشته ولی قلب تاکی کارد و سرعت سدیمانتاسیون اریتروسپتی (ESR) بیمار نیز افزایش یافت. کودک با تشخیص بیماری کاوازاکی آتیپیک تحت درمان ایمونوگلوبولین وریدی قرار گرفت، پس از 24 ساعت تب بیمار کاهش و علایم بالینی وی بهبود یافت. ESR بیمار ده روز پس از ترخیص mm/hr10 گزارش گردید. نتیجه گیری: بر اساس این گزارش بالینی در زمان ابتلا به مننژیت باکتریال اگر مجدداً بیمار دچار تب بالا و افزایش ESR گردید باید بیماری کاوازاکی، علاوه بر دیگرعوارض مننژیت مد نظر باشد
