زمینه و هدف: القاء سرطان پوست در موش های صحرایی نژاد SD ایجاد تومورهایی را می نماید که از نظر فیزیولوژیکی و شیمیایی شباهت های زیادی با تومورهای پوستی در انسان دارد. لذا این مطالعه با هدف تعیین ناهنجاری های عددی و ساختاری در مجموعه کروموزوم های موش های صحرایی مبتلا به سرطان پوست و بررسی مناطق متناظر آن ها در کروموزوم های انسانی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی mg 5/2 ماده ی کارسینوژنیکDMBA (7,12-Dimethylbenzαanthracene) به طریق زیر جلـــدی به موش صحرایی نژاد اسپراگ داولی (SD) تزریق شد. سپس تومورهای ایجاد شده در گروه های مورد آزمایش با روش های هیستوپاتولوژی، ایمنوهیستوشیمی و کشت سلول مورد بررسی قرار گرفتند. با استفاده از سلول های حاصل از کشت سلولی به تهیه کروموزوم های متافازی اقدام و نواربندی گیمسا انجام گردید. با کمک پایگاه های اطلاعاتی، ژن های ساکن در نواحی تغییر یافته شناسایی گردید و همچنین جهت تعمیم نقش احتمالی آنها به انسان از روش مقایسه ی ژنومیک استفاده شد. یافته ها: تغییرات کروموزومی غیر اتفاقی و متداول در بین حداقل 15 سلول متافازی شامل: افزایش عددی کروموزوم‌های شماره 8، 9، 10، 18 و کاهش عددی در کروموزوم‌های شماره 4، 6، 12، 16 و همچنین تغییرات ساختاری از جمله حذف در کروموزوم‌های شماره 1، 4، 5، 6، 17 ثبت گردید. همینطور کروموزوم های مارکر در مدل های کروموزومی دیپلوئیدی و تریپلویدی، مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به تغییرات ساختاری ویژه مشاهده شده در کروموزوم های متافازی و با در نظر گیری بررسی مقالات مختلف، پیش بینی می گردد ژن های SRD5A2،,BCAM SIRT2، AKT2، MLANA، RHOB، CANX و TERT در بروز سرطان پوست دخالت داشته باشند. همچنین پیشنهاد می گردد که ناهنجاری های ساختاری کروموزومی گزارش شده در این پژوهش که محل استقرار احتمالی ژن های دخیل در این سرطان می باشند مورد کنکاش بیشتری واقع گردد تا ژن های کاندید بیشتری برای بررسی دقیق تر مشخص گردد
