زمینه و هدف: سیاه‌زخم (آنتراکس) یک بیماری مشترک بین انسان و دام است. عامل ایجاد کننده بیماری باکتری باسیلوس آنتراسیس می‌باشد که آنتی‌ژن حفاظت‌کننده (PA) و ناحیه یک فاکتور کشنده (LFD1) ایمونوژن‌های قوی این باکتری بوده و همواره به عنوان کاندیدای واکسن علیه باسیلوس آنتراسیس در نظر گرفته شده‌اند. هدف این مطالعه تولید آنتی‌ژن ناحیه یک فاکتور کشنده(LFD1) در باکتری Escherichia coli می‌باشد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی ژن LFD1 از پلاسمید pXO1 شناسایی و با واکنش PCR تکثیر شد. با جایگاه‌های آنزیمی BamH I و Xho Iدر وکتور (pGEM-T easy) همسانه‌سازی شد و بعد از جداسازی به وکتور بیانی pET28a(+) زیرهمسانه‌سازی گردید. این وکتور به باکتری E. coli-BL21 (DE3) تراریخت (ترانسفورم) شد. بیان ژن LFD1 تحت القای ایزوپروپیل-β -ِD -I-گالاکتوپیرانوزید (IPTG) انجام و پروتئین مورد نظر بیان شد. یافته‌ها: ژن ناحیه یک فاکتور کشنده (LFD1) کلون شده در وکتور بیانی pET28a(+) به وسیله‌ی توالی یابی، PCR و هضم به وسیله آنزیم‌های با اثر محدود تأیید گردید. همچنین پروتئین نوترکیب تولید شده به وسیله سدیم دودسیل سولفات پلی آکریل آمید ژل (SDS-PAGE) و لکه‌گذاری وسترن تایید گردید. نتیجه‌گیری: با توجه به ایمونوژن بودن پروتئین LFD1، پروتئین نوترکیب تولید شده در این تحقیق را می‌توان به‌صورت مجزا یا ترکیبی با یاورها و یا انتقال دهنده‌ها در طراحی واکسن برای بیماری سیاه‌زخم استفاده نمود
