زمینه و هدف: واریکوسل به اتساع و پیچش غیر طبیعی وریدهای اسپرماتیک در بیضه اطلاق می شود و از جمله شایع ترین علت قابل درمان در مردان نابارور می باشد. در افراد مبتلا به واریکوسل عملکرد بیضه به طور پیشرونده آسیب می بیند، اما مکانیسم های دقیق درگیر در شروع و توسعه اختلال در بیضه این افراد، کاملاً شناخته شده نیستند، لذا هدف این مطالعه مروری آن است که مکانیسم های پاتو فیزیولوژی شناخته شده در بروز واریکوسل مورد بررسی قرار گیرد. روش بررسی: مقالات جستجو شده در پایگاه های اطلاعاتی مختلف مانند Science Direct، PubMed و Scopus و پایگاه های مرتبط با مقالات ISI در بین سال های 2015-1983 بررسی شد. یافته ها: واریکوسل در اغلب موارد با اسپرماتوژنز غیر طبیعی، افزایش دمای بیضه و استرس اکسیداتیو ارتباط دارد. این شرایط باعث کاهش کیفیت مایع منی و باروری می گردد. نتیجه گیری: عمل جراحی واریکوسلکتومی میکروسرجیکال به دلیل ایجاد عوارض کم تر و همچنین میزان عود کم تر نسبت به سایر روش ها، رویکرد پیشنهادی اغلب ارولوژیست ها است
