زمینه و هدف: منابع آب سطحی اغلب حاوی ناخالصی های محلول و معلق متعددی می باشند. ذرات ریزتر که اصطلاحاً کلوئید نامیده می شوند، تنها پس از عملیات انعقاد و لخته سازی قابل حذف می باشند. هدف از این مطالعه بررسی کارآیی فرآیند تلفیقی انعقاد پیشرفته و فیلتراسیون مستقیم برای حذف رنگ و کدورت از آب های سطحی و همچنین یافتن راه حل مناسبی جهت حذف آلاینده ها از این آب ها بود. روش بررسی: این مطالعه به صورت تجربی در مقیاس پایلوت و با ظرفیت 144 لیتر بر ساعت انجام گرفت. 2 فاکتور رنگ و کدورت در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. تالاب چغاخور واقع در 65 کیلومتری شهرکرد به عنوان محل نمونه برداری انتخاب و نمونه ها برداشت شد. جهت سنجش رنگ و کدورت از دستگاه اسپکتروفتومتر مدل DR2000 استفاده شد. روش جمع آوری داده ها بر اساس آزمایشات تاگوچی به دست آمد و داده ها با استفاده از نرم افزار Minitab آنالیز شدند. در این پژوهش تأثیر pH، دوز منعقد کننده کلروفریک (FeCl3) و دبی ورودی به سیستم بر حذف رنگ و کدورت مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که در شرایط بهینه میزان حذف رنگ حدوداً 96 بوده و از 140 واحد TCU در نمونه خام به 3/5 واحد TCU رسید. کدورت اولیه با میزان حذف بیش از 95 از NTU 320 به NTU 4/1 رسید. شرایط بهینه برای حذف رنگ و کدورت در 2/6=pH، دوز کلروفریک40 میلی گرم بر لیتر و دبی 95 لیتر بر ساعت اتفاق افتاد. بر اساس تحلیل اثر عوامل مورد بررسی، pH بیشترین اثر را بر راندمان حذف آلاینده ها داشته و به ترتیب غلظت ماده منعقد کننده و دبی در رتبه های بعدی قرار داشتند. نتیجه گیری: طبق نتایج به دست آمده، فرآیند تلفیقی انعقاد پیشرفته با فیلتراسیون مستقیم می تواند بازدهی حذف رنگ و کدورت را در تصفیه خانه آب بهبود دهد
