W książce znalazło się 18 artykułów opublikowanych już we wcześniejszych
latach w różnych periodykach naukowych i popularnonaukowych oraz
jeden jeszcze niewydany. Poświęcone one są łęczyckiemu konwentowi dominiańskiemu
oraz bibliotekom klasztornym Braci Kaznodziejów istniejącym
na terenie przedrozbiorowej archidiecezji gnieźnieńskiej i ówczenych województw:
łęczyckiego, rawskiego i sieradzkiego: w Gidlach, Łęczycy, Łowiczu,
Piotrkowie Trybunalskim i Sieradzu. Obecnie jest to obszar Polski Centralnej.
Książka składa się z dwóch części. Pierwsza zatytułowana Konwent Braci
Kaznodziejów w Łęczycy, zawiera artykuły przedstawiające historię łęczyckiego
konwentu, kościoła i klasztoru, jego uposażenie, prozopografię, bibliotekę
i szkoły przy nim działające. W drugiej natomiast znajdują się prace
poświęcone bibliotekom klasztornym dominikanów w Łęczycy, Łowiczu,
Piotrkowie Trybunalskim i Sieradzu w XVI–XVIII w. i ich zbiorom oraz kolekcji
szesnastowiecznych i siedemnastowiecznych starych druków na początku
XX w. w bibliotece klasztornej w Gidlach
