Architektura, czas i restauracja w kulturze francuskiej początku XIX w.: rozważania na temat Przechadzek po Rzymie Stendhala i Katedry Marii Panny w Paryżu W. Hugo
Mimo że trudno jest mówić o cechach wspólnych tych, jakże różnych w założeniach
literackich, książek, to jednak w obydwu odnajdujemy ważne uwagi na temat architektury, czasu,
przeszłości i restauracji.
Przede wszystkim architektura. Jest ona „wielką książką”, w której zapisuje się historia
ludzkości. Hugo i Stendhal, mając świadomość życia w czasach dekadenckich, patrzą w przeszłość
z podziwem i poszanowaniem. Rzucają hasło o zachowanie tego co pozostało, krytykując
jednocześnie współczesne przedsięwzięcia urbanistyczne.
Innym tematem, wyłaniającym się z lektury tych dwóch powieści jest czas i jego oddziaływanie
na architekturę. Czas potraktowany jest tutaj w dwóch aspektach: jako czynnik niszczący budowle
i jako czynnik pokrywający te budowle cenną patyną.
Te dwie refleksje, o architekturze i o czasie, prowadzą obu pisarzy do rozważań na temat
restauracji, która w owym czasie stanowiła przedmiot wielu dysput.Zadanie pt. „Digitalizacja i udostępnienie w Cyfrowym Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego kolekcji czasopism naukowych wydawanych przez Uniwersytet Łódzki” nr 885/P-DUN/2014 dofinansowane zostało ze środków MNiSW w ramach działalności upowszechniającej nauk