Razvojem novih materijala na osnovi polimera, s određenim mehaničkim i tribološkim svojstvima,
dolazi do postupnog smanjenja primjene materijala na osnovi metala. Značajan razvoj dogodio se u
području kompozitnih materijala, koji se često primjenjuju u svim granama industrije. Predmet rada
je usporedba triboloških svojstava kompozitnih materijala s tradicionalnim metalnim materijalima u
funkciji kliznog ležaja.
Kompozitni ležajni materijali pripadaju skupini nelinearno elastičnih materijala, kod kojih krivulja
opterećenja i rasterećenja u dijagramu naprezanje – deformacija nije polinom prvog stupnja. Strukturu
kompozitnih materijala čine matrica kao što je npr. matrica od PTFE-a (politetrafloretilen) ili
poliestera te ojačalo, koje povezano čine kompozit. Kompleksnost strukture kompozitnih materijala
zahtjevno je opisati matematičkim modelima što otežava proračun predviđenog radnog vijeka u
funkciji vremena i opterećenja.
S ciljem postizanja točnijih vrijednosti predviđenog radnog vijeka kompozitnih ležajnih materijala
potrebno je provesti eksperimentalno istraživanje. Rezultate eksperimentalnog mjerenja moguće je
usporediti s vrijednostima dobivenim proračunom ili MKE (metoda konačnih elemenata) analizom.
U okviru doktorskog rada provest će se istraživanje operetivosti kompozitnih ležajnih materijala
