مقدمه: همکاري بین بخشی/ بین سازمانی زمانی محقق می شود که دو یا تعداد بیشتري از ذینفعان، تجارب و منابع خود را به اشتراك بگذارند تا بتوانند مشکل یا گروهی از مشکلات را که هیچ یک به تنهایی قادر به حل آنها نبوده اند، به کمک یکدیگر برطرف کنند. در طول 20 سال گذشته، هموویژلانس به یک بخش مهم و جدایی ناپذیر از طب انتقال خون تبدیل شده است. برنامه‌های بین‌المللی نشان داده‌اند که هموویژلانس می‌تواند اطلاعات ارزشمندی در زمینه‌ی بروز عوارض جانبی مربوط به انتقال خون فراهم نماید و به عنوان یک راهنما و یک مقدمه در طرح های مربوط به افزایش ایمنی فرآیند انتقال خون نفش ایفا نماید. بررسی‌ها نشان می دهد که هموویژلانس با بکارگیري ابتکارات مدیریتی در استفاده مطلوب از خون به یک حوزه‌ی کلیدي در سازمان انتقال خون تبدیل خواهد شد
مروري بر مطالعات: عدم توافق در زمینه ضرورت پیاده سازی هموويژلانس، عدم برقراری ارتباط به دلیل تفاوت در زبان حرفه اي، تفاوت در فرآیندهای درون بیمارستان ها و سازمان انتقال خون، اشکال در جلب اعتماد مسولین بیمارستان ها، عدم انسجام گروه همکار در بیمارستان ها، محفوظ نماندن اتونومی گروه همکار در بیمارستان ها و اشکال در برقراري ارتباط به واسطه زیاد بودن فاصله مکانی از جمله علل اینرسی در زمینه پیاده سازي هموویژلانس در بیمارستان ها می باشد. صراحت در مورد اهداف و مقاصد، پذیرش و توجه به استقلال بیمارستان ها در عین ملزم بودن آنان به پیاده سازی این طرح، صرف زمان لازم برای ایجاد تفاهم متقابل، تقسیم عادلانه بار کاري، تبیین سطوح مختلف تعهد از سوی سازمان انتقال خون و مسولین بیمارستان‌ها، تملک مساوی بر همکاري، پذیرش روند تکامل همکاری طی زمان و تقویت مستمر آن، پیشگیري از ”تقسیم همکاري به خودي“ ”و “غیر خودي، ارتباط مستقیم و پی در پی میان سازمان انتقال خون و بیمارستان ها و افزایش حس اعتماد و اداره ماهرانه تنش ها از جمله راهکارها برای دستیابی به یک ارتباط بین بخشی موثر در پیاده سازی هموویژلانس می باشد
نتیجه‌گیری: سازمان انتقال خون ایران مسئولیت کلی پیاده‌سازی هموویژلانس در ایران را به عهده دارد. اما باید به خاطر سپرد، پیاده‌سازی این طرح بدون همکاری بخش‌های درگیر همچون بانک های خون بیمارستان و از همه مهمتر پزشکان و پرستاران درگیر این فرآیند غیر ممکن خواهد بود
کلید واژه: همکاري، بین بخشی، هموویژلان
