Welke modi van vervoer gebruiken mensen met dementie?

Abstract

Dementie is een risicofactor voor onveilig rijgedrag. Het lijkt daarom logisch dat mensen met dementie niet autorijden, en vroeger was dit ook zo vastgelegd in de wet. Onderzoek wijst echter uit dat niet alle mensen met dementie onveilig rijden en dat er een grote groep mensen met dementie is die nog meerdere jaren kan blijven rijden nadat de diagnose gesteld is. Naar aanleiding van dergelijk onderzoek, is de wet inmiddels aangepast en mogen mensen met lichte dementie blijven autorijden als ze geslaagd zijn voor een rijtest bij het CBR. Een deel van de patiënten slaagt echter niet voor deze rijtest en zij verliezen hun rijbewijs. Vooral voor deze groep mensen is het een relevante vraag hoe ze mobiel kunnen blijven zonder zelf auto te rijden. Er zijn veel alternatieve vervoerswijzen, zoals fietsen en lopen, het openbaar vervoer gebruiken, een taxi nemen, een langzaam gemotoriseerd vervoersmiddel besturen, enzovoort. Dit betekent echter niet dat al deze vervoerswijzen ook gebruikt worden door deze mensen. Het huidige onderzoek betreft een groep mensen met dementie die zijn onderzocht op hun geschiktheid om auto te rijden. Dit is onderzocht met een uitgebreide methode, inclusief een rijtest van het CBR. Na dit onderzoek zijn de deelnemers geadviseerd om al of niet te blijven autorijden. Enkele maanden later is aan alle deelnemers gevraagd welke modi van vervoer ze op dat moment gebruikten. In de presentatie zal behandeld worden welke vervoerswijzen gebruikt worden door mensen met dementie die zelf autorijden en door mensen met dementie die niet meer zelf autorijden. Een voorbeeld van een logisch resultaat is dat mensen met dementie die zelf autorijden minder gebruik maken van taxi’s dan mensen met dementie die niet meer zelf autorijden, maar er zijn meer verschillen in de modi van vervoer tussen de autorijders en niet-autorijders met dementie. Een kwestie van (psycho)logisch nadenken? Voor iedereen, ook voor mensen met dementie, is mobiliteit erg belangrijk om te kunnen participeren in de samenleving. Voor mensen met dementie is mobiliteit echter minder vanzelfsprekend, omdat niet alleen autorijden maar ook het gebruik van andere vervoerswijzen lastiger kan worden. De resultaten van dit onderzoek geven een belangrijk basis voor diverse discussievragen. Bijvoorbeeld, hoe mobiel zijn mensen met dementie? Hebben ze hulp nodig bij het kiezen voor verschillende modi van vervoer? Kunnen we ze mobieler maken, en (hoe) kan dit op een veilige manier