Doelgroepindeling aanbesteding reïntegratie : de relatie tussen persoonskenmerken, kosten en effectiviteit van reïntegratietrajecten

Abstract

Door inzicht vooraf in de vraag voor wie inkoop van bepaalde activiteiten effectief blijkt, kunnen reïntegratie-inspanningen beter gericht worden op mensen voor wie deze inspanningen renderen. De beperkte middelen hoeven dan niet noodzakelijkerwijs voor de gehele populatie ingezet te worden. Het indelen van cliënten in doelgroepen met homogene a priori arbeidsmarktkansen of reïntegratiekansen heeft een aantal voordelen, zoals een efficiënte allocatie van cliënten, meer mogelijkheden voor maatwerk, lagere kosten en minder kans op afroming. Homogene groepen cliënten kunnen worden samengesteld op basis van objectieve kenmerken. Lagere a priori arbeidsmarktkansen hangen bij werklozen samen met een hogere leeftijd en een allochtone achtergrond, met name een Turkse of Marokkaanse. Een relatief hoge a priori arbeidsmarktkans is te vinden bij werklozen afkomstig uit de zakelijke dienstverlening, landbouw, visserij of bouwnijverheid, met een tijdelijk dienstverband en bij seizoenswerklozen. Arbeidsgehandicapten met relatief lage a priori arbeidsmarktkansen zijn ouderen, vrouwen, woonachtig in de noordelijke provincies en met psychische gezondheidsproblemen (passagecliënten)