Farasyn, D.

Open Marine Archive

KONINKLIJK BEZOEK AAN HET AMERIKAANS ESKADER VOOR OOSTENDE 
door Daniël FARASYN (+) 
Het zomerseizoen 1868 werd niet ingezet met de toen traditionele "Ommeganck" en Zeewijding, 
maar wel met het statiebezoek dat onze vorsten kwamen brengen aan het Amerikaans eskader dat 
onder het bevel van Admiraal Farragut in de rede vóór Oostende lag. 
Het eskader bestond uit het admiraalschip "Franklin" en het fregatschip "Ticonderaga". Na een 
bezoek aan Antwerpen waren beide schepen vóór Oostende komen liggen op zondagnamiddag 21 
juni . Met een salvo van 21 kanonschoten bracht de "Franklin" de gebruikelijke groet die 
beantwoord werd door evenveel kanonschoten afgevuurd door de 3e artillerie batterij, toen te 
Oostende gelegerd. 
Voor de meeste Oostendenaars is Admiraal Farragut zeker wel volslagen onbekend. In de 19e eeuw 
echter, maakte hij als topfiguur van de U.S. Navy furore. Geboren in de buurt van Knoxville, 
Tennessee op 5 juli 1801, voelde David G. Farragut zich van jongsaf aan tot de zee aangetrokken. 
Hij nam actief deel aan de uitroeiing van kapers- en zeeroversbasissen die, genesteld in de talloze 
eilanden van de Antillen, de zuid- en oostkust van de U. S. A. nog onveilig maakten. Wanneer de 
Amerikaanse burgeroorlog in de lente van 1861 uitbrak, ontving hij het bevel over de vloot die 
belast was met de blokade van de havens van de zuidelijke staten. Deze blokkade was zo efficiënt 
dat alle uitvoer van katoen uit het zuiden en alle invoer van wapens, munitie en mondvoorraad 
onmogelijk werd gemaakt. Meer nog, door zijn legendarisch geworden durf en stoutmoedigheid 
wist hij New Orleans in april 1862 tot overgave te dwingen en de belangrijke basis Mobile Bay in 
augustus 1864 in te nemen. De actie van Farragut droeg niet weinig bij tot de uiteindelijke zege van 
het Noorden. Omwille van zijn grote verdiensten werd hij op 21 december 1864 benoemd tot de 
eerste vice-admiraal van de U.S. Navy en op 25 juli 1866 tot admiraal bevorderd. 
Tijdens de jaren 1867 en 1868 bracht de admiraal een bezoek aan de voornaamste West-Europese 
havens. Alle vorsten van de Europese Maritieme staten hielden eraan persoonlijk kennis te maken 
met deze beroemd geworden U.S. Admiraal. Leopold II, die zoveel belang stelde in maritieme 
aangelegenheden, zou zeker hierop geen uitzondering maken. 
Het statiebezoek was vastgesteld op maandag 22 juni 1868. Op deze dag vertrok de koninklijke 
trein te 8u. uit het Brussels noordstation. Alle ministers, uitgezonderd minister Frère Orban, de 
voorzitters van de Kamer en de Senaat, heel wat leden van het koninklijk hof en het diplomatiek 
korps, waaronder de gezant van de U. S. A. de heer Sanford en zijn echtgenote, hadden in de trein 
plaatsgenomen. In het station te Laken stapten onze vorsten in. 
De trein, aangevoerd door de inspecteur-generaal van de spoorwegen, de heer Cabry, reed om 10 
uur het station van Oostende binnen. 
Het Vorstenpaar en de talrijke genodigden werden opgewacht en begroet door de 
hoogwaardigheidsbekleders van de stad. Vooraleer in de statiewagens plaats te nemen die het hoge 
gezelschap naar de haven zou brengen, hield Leopold II eraan het detachement van het 7` 
linieregiment, dat op het stationsplein was opgesteld, te schouwen. 
Aan de "barcadère" (achter het huidige zeestation) gingen onze vorsten met de genodigden en het 
stadsmagistraat, aan boord van de Belgische pakketboot "Louise-Marie". Onmiddellijk vaarde de 
pakketboot, onder het bevel van kapitein Petit en kapitein-luitenant Hoed, de havengeul uit onder 
artillerie salvo's, Braban9onne en luide toejuichingen van de menigte die op de kaai en op het 
smalle westerhoofd samengepakt stond. Gunstig weer was het zeker niet. Er stond een harde 
2006 - 124 
westelijke wind die het schip tot rollen bracht. Donkere dreigende wolken schoven schichtig 
voorbij. Weldra viel een zware regenbui, zo dicht dat de mensen vanop de dijk de Amerikaanse 
schepen niet meer konden zien die op 2,5 mijl voor anker lagen. Rond 11u.15 kwam de Belgische 
pakketboot in de buurt van het admiraalschip Franklin. Bij het naderen van de "Louise-Marie" 
haalde de "Franklin" de admiraalvlag neer en trok de Belgische driekleur op onder het afvuren van 
meerdere salvo's. Tevergeefs trachtte de "Louise-Marie" tot tweemaal toe in dit helse weer bij de 
Franklin aan te leggen. Admiraal Farragut liet daarop de nodige boten neerstrijken die, bemand door 
14 roeiers en 1 officier, de Belgische gasten vanop de "Louise-Marie" gingen afhalen. Niet zonder 
enige aarzeling stapten ons vorstenpaar en de genodigden, onder de gutsende regen, over in deze 
kleine sloepen die hen naar de "Franklin" brachten. De vorsten werden er opgewacht door Admiraal 
Farragut en zijn staf. Na de uitvoering van de nationale volksliederen en na hartelijke begroeting 
ving het bezoek van het oorlogsschip aan. Koning Leopold II had vooral interesse voor de 
technische uitbouw en de moderne bewapening van het fregatschip dat uitgerust was met 39 
kanonnen, een stoommachine bezat die 1900 pk ontwikkelde, 4 stoomketels en 30 vuurhaarden 
telde. De bemanning bestond uit 700 manschappen en 60 officieren waaronder 3 geneesheren. 
Verder waren er nog 70 marinesoldaten aan boord onder het bevel van 2 officieren. 
Koningin Maria-Hendrika van haar kant had meer oog voor menselijke relaties en bezocht het 
logies van officieren en manschappen en de modern uitgeruste ziekenzaal. 
Rond 13u. draaide de wind gelukkig naar het noorden, verminderde in kracht en dreef de laatste 
regenwolken traag voor zich uit. Bij een heerlijk zonnig weer werd dan in de rijkversierde, maar 
voor de zo talrijk opgekomen gasten eerder te kleine salons van de Franklin een banket opgediend. 
Na de maaltijd brachten de genodigden nog een bezoek aan de "Ticondéraga". 
Het mooi namiddagweer had heel wat mensen ertoe aangezet de Amerikaanse schepen van wat 
naderbij te gaan bezichtigen. Men kon, mits betaling van 5 fr. per persoon aan boord gaan van 2 
staatspakketboten voor dit merkwaardig zeetochtje. Ofwel, eenvoudiger, ook minder comfortabel en 
minder kostelijk, plaats nemen op visserssloepen die de haven uitzeilden om rond de Amerikaanse 
schepen te gaan cirkelen. 
Ook de Oostendse muziekvereniging Euterpe ging aan boord van de sleepboot om enkele 
Brabarwonnes en stapliederen in volle zee ten beste te geven. 
Om 16u. namen ons vorstenpaar en de Belgische genodigden afscheid van Admiraal Farragut. 21 
kanonschoten en een daverende BrabanQonne begeleidden de afvaart van de "Louise-Marie", die 
omgeven door talrijke schepen naar de haven stoomde. Ruim 1/2u. later gingen de gasten aan wal. 
Onze vorsten begaven zich niet naar het Koninklijk paleis in de Langestraat, maar vertrokken nog 
dezelfde dag met de koninklijke trein te 17u. uit Oostende om te Laken aan te komen om 19u. 
Dit statiebezoek gebracht door onze vorsten aan het Amerikaans eskader werd door Francois Musin 
in een kleurrijk tafereel vastgelegd. Dit schilderij was bestemd om de salons te versieren van de 
nieuwe kursaal die precies 10 jaar later, nl. op 22 juni 1878 door Leopold II werd ingehuldigd. 
Later werd het doek naar het stadsmuseum overgebracht waar het met zoveel andere waardevolle 
schilderijen in de brand, veroorzaakt door het Duits bombardement tijdens de tragische meidagen 
van 1940, verloren ging. 
2006 - 125 


Koninklijk bezoek aan het Amerikaans eskader voor Oostende

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

Open Marine Archive