Kesici, A. Yakup

Topkaraoğlu, Nadir

English

DSpace@FSM Vakif University

İZMİR, TİRE, YAVUKLUOĞLU (YOĞURTLUOĞLU) KÜLLİYESİ Nadir TOPKARAOGLU-A.Yakup K E S l C l TjTjİİj ülliye, Tire llçesi'nin batı ucunda, Turan Mahallesi, Beyler Deresi mevkiinde yeralmaktadır.^- ^ i Külliye; cami, medrese, aşevi, rasathane, hamamdan oluşmaktadır. Yapılarda kitabe olmaması ve vakfiyesinin bulunamaması nedeni ile, hangi tarihte inşa edildikleri bilinememektedir. Özellikle, camiinin du­var örgüsü dikkate alındığında. Külliyeye dahil yapılar XV.yüzyılın ilk yarısında inşa edilmiştir. Banisi Yogurt-luoglu veya Yavukluoglu Mehmet Beydir.^' 4, 5, 6, 7 Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivinde bulunan, 8 /1 nolu esas defterin 3141 sırasında kayıtlı olan ve ha­tip tayini ile ilgili şahsiyet kaydında; "Tire'de Göli Mahallesi'r^de kain Yoğurtçuoğlu Cami Şerifi Vakfın­dan" Cami, Vakıflar Umum Müdürlüğü Muamelat Müdürlüğünün 25.5.1936 gün ve 3788 sayılı müzekkere­si ile zaptedildigi kayıtlıdır. Bu kayıttan camiinin 1936 yılında Vakıflar Genel Müdürlüğüne devrinin yapıldığı, Göli Mahallesi'nde bulunduğu ve Yoğurtçuoğlu Camii olarak bilindiği anlaşılmaktadır.^ Evliya Çelebi, Seya­hatnamesinde; külliyeden kurşunlu imaret olarak bahsetmektedir.^ 1. Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivi, 8 /1 Nolu Esas Defterin, 3141 sırasında kayıtlı şahsiyet kaydı. "Tire'de Göli Mahallesi'nde kain Yoğurtçuoğlu Camii Şerifi Vakfı" 2. A.Munis ARMAĞAN, Belgelerle Beylikler Devrinde Tire, izmir 1983, s.43, Şeri Sicil kayıtlarında külliyenin adı, Beylik döneminde Yeniceköy (Makabir) Osmanlı döneminde Şeyhler (Şeyhköy) ve Turan olarak geçmektedir. 3. Fait TOKLUOĞLU, Tire, Tire, 1964, S 18 Külliyenin inşa tarihi, M. 1442 olarak verilmiştir. 4. Aydın SAYILI, "Rasathane Konusu ile ilgili Olarak Tire'de Kısa Bir Araştırma", Belleten, C XII , Ocak, 1948, Yıl 47, S 684. Külliyenin inşa tarzına göre XV. yüzyılda Yavukluoğlu Mehmet Paşa veya Yoğurtçuoğlu Ali Paşa tarafından inşa edildiği belir­tilmiştir. İlçenin yaşlıları, eskiden camiinin kıble tarafında yer alan taş sandukalı mezarın baş taşında, Yavukluoğlu Mehmet Pa şa'nm adının geçtiğini söylemişlerdir. Bugün bu mezar yok olmuştur. İlçede yaşamış olan ve İçelli Hoca diye bilinen zat ise, Külliyeye dahil medresenin vakfiyesinde Yoğurtçuoğlu Ali Paşa ismine rastladığını belirtmiştir. Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivi'nde bahsi geçen vakfiyenin kaydı bulunmamaktadır. 5. A.Munis ARMAĞAN, a.e S.3 Sultan II . Beyazıt devrinde Şeyhülislam olan Molla Arap (Alaaddin Ali Arabi) Fatih Sultan Mehmet tarafından Tire'ye sürgün gönderilmiştir. Molla Arap bu sürgün yıllarda Cüneyt Bey ovasında yer alan ve halen metruk durumda olan küüUiyesini inşa et­tirmiştir. Bu külliye plan açısından Yavukluoğlu Külliyesi'ne benzemektedir, Molla Arap, Sultan H. Beyazıt 1491 de tahta geçti­ğinden, bu tarihten sonra Şeyhü'l-islâm olduğu dikkate alınarak ve bu külliyeye dahil camide almaşık duvar örgüsü kullanılmadı­ğı gözönünde bulundurularak, Yavukluoğlu Külliyesi Molla Arap Külliyesi'nden önce inşa edilmiştir. Bu nedenle, Yavukluoğlu Külliyesi XV. yüzyıl yapısıdır. 6. A.Munis ARMAĞAN, a.e S.5 ilçenin doğu ucunda camisi bulunan ve medresesi yıkılmış olan Kazganoğlu Mehmet Bey XV. yüzyılda yaşamış ve Şeri siciller -de dutluk vakıflarına rastlanılmıştır. İlçe halkının rivayetlerine göre Kazganoğlu Mehmet Bey ile Yoğurtçuoğlu Mehmet Bey birbirleri ile sürtüşüyor, bu sürtüşme sonunda, Yoğurtçuoğlu Mehmet Bey'i Kazganoğlu Mehmet Bey iöldürtüyor. Bu durum Yoğurtçuoğlu Mehmet Beyin XV. yüz­yılda yaşadığını göstermektedir. 7. İndARSLANOĞLU, Tire'de Camiler ve Ü ç Mescit, Ankara, 1978, S 5 1 . Külliyenin XV. yüzı^l iBpıIanndan oldıgunu belirti-. 8. Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivi, a.k., Bu şahsiyet kaydında, caminin adı Yoğurtçuoğlu Camii olarak geçmektedir. 9. Evliya ÇELEBt, Seyahatname, Anadolu, Suriye, Hicaz, 1671-1672, c. IX, 1935, s . l64, Evliya Çelebi Scyahatnamesi'nde Yoğurtzade Camii'nin kurşunlu imaretlerden olduğunu belirtmektedir. 431 Külliyeye dahil yapılar; dikdörtgen bir avlunun etrafında yeralmaktadır. Avlunun; güneyinde cami, do­ğu ve batısında medrese odaları, medrese doğu kanadının kuzey ucunda aşevi (imaret), kuzeyde medrese batı kanadına bir duvarla bağlanan rasathane bulunmaktadır. Hamam ise rasathanenin hemen gerisinde yer aldı­ğı, yapılan araştırma kazısı neticesinde ortaya çıkarılmıştır. Günümüzde hamamın temelleri kalmıştır.(Şekil:l) Külliyenin avlusuna dogu, batı ve kuzeyde yer alan kapılardan girilmektedir. Dogu ve batıda yer alan kapıların önünde bulunan beşik tonoz örtülü eyvanlar yıkılmıştır. Kuzeyde rasathanenin yanındaki duvarda bulunan üçüncü kapı sonradan örülerek kapatılmıştır. Ayrıca doğu cephedeki giriş kapısının güneyine bitişik ve bugün sadece temelleri kalmış bir oda bulunur. CAMİİ: Camii'nin harim kısmı tek kubbeli, önünde bulunan son cemaat yeri ise beş kubbelidir. Son cemaat yeri, avlu zemin kotundan oldukça yukarda kaldığından, buraya üç taş basamakla çıkılmaktadır. Revak şeklin­deki son cemaat yeri caminin doğu ve batı duvarlarından dışa taşkındır. Köşelerde kare ayaklar, ortada dört sütun yer alır. Bunlar birbirine ve cami duvarına tuğladan sivri kemerlerle bağlanmıştır. Kemerlerin aralarına ahşap gergiler atılmıştır. Mekanın üzerini örten beş kubbeden ortadaki diğerlerinden daha yüksek tutulmuş­tur. Ortadaki yüksek kubbeye geçiş tromplarla, diğerlerine geçiş pandantiflerle sağlanmıştır. Kubbeler tuğla ile örülmüştür. Kemerleri taşıyan sütunlar mermerdendir. Başlıkları devşirmedir. Köşelerdeki ayaklar moloz taş ve tuğladan almaşık düzende örülmüştür (Şekil:2) (Resim:l, 2). Son cemaat yerinde iki adet mihrabiye, batıda minareye çıkış kapısı yer alır. Son cemaat yerine alt kıs­mında iki pencere ile kapısı üzerinde fil gözü pencere açılmaktadır. Döşeme taş kaplıdır (Resim:3). Harime girişi sağlayan kapı basık kemerli, kemer ve söveleri mermerdendir. Sövelerde kabaralar bulu­nur (Resim: 4). Kare planlı harimin üzeri tek kubbe ile örtülüdür. Kubbeye geçiş tromplarla sağlanmıştır. Trompların arasına askı kemerleri yerleştirilerek, kubbenin ağıriığı hafifletilmiştir (Şekil:3). Bu kısımlarda kemerli birer pencere yer alır. Kubbe kasnağı dıştan iki kademelidir. Birinci kademe ka­re planlı, ikinci kademe sekizgen planlıdır. Birinci kademinin köşelerinden yarım kemerli payandalarla, ikinci kademeyi oluşturan sekizgen kasnak desteklenmiştir (Resim:5, 6). Kubbe tuğla ile örülmüştür. Tromplar ile kubbede ses akustiğini sağlamak için, ağızları dar testiler bu­lunmaktadır (Resim: 7). Harim doğu, batı ve güneyde alt ve üstte ikişer pencere, kuzeyde iki pencere ile aydınlanır. Pencerele­rin sivri kemerleri tuğla ile örülmüştür. Alt pencerelerin sivri kemerleri içersinde kemer aynalıkları yer alır. Alt pencerelerin söve ve lentolan mermerden yapılmıştır (Resim:8) . Mihrap nişi yedi kenarlıdır. Kavsarası beş sıralıdır. Nişin köşelerinde sütunceler yer alır. Mihrap tuğla­dan yapılmıştır (Resim:9). Minber mermerdendir. Yan aynalıkları yoktur. Süpürgeliklerinde süsleme öğelerine rastlanılmaktadır (Resim: 10). İç duvarlarda batı ve kuzeyde nişler açılmıştır. Döşemede altıgen tuğlalar kullanılmıştır. Harimin dışında, doğu duvarının son cemaat yeri ile kesiştiği kısımda, kare planlı ve tek kubbe ile örtü­lü bir oda yer almaktadır. Bu oda eskiden kütüphane veya müderris odası olarak kullanıldığı tahmin edilmek­tedir (Resim: 11). Bu odanın üzerini örten tuğla kubbeye geçiş pandantiflerle sağlanmıştır. Güneyde alt ve üstte ikişer, doğuda alt ve üstte birer pencere ile bir kapısı bulunur. Pencereler ve kapının sivri kemerleri tuğladandır. Batı cephede harime geçici sağlayan kapı sonradan kapatılmıştır. Güney duvarda mihrabı bulunmaktadır. Caminin duvarları moloz taş ve tuğla ile almaşık düzende örülmüştür. Tuğlalar dikine ve yatayına ikişer adet kullanılmış ve aralarına moloz taşlar konulmuştur. Duvarlar ile kubbe kasnağı ikinci kademe beş sıra, kubbe kasnağı birinci kademe üç sıra kirpi saçakla nihayetlenir (Resim: 12). Minare, son cemaat yerinin batı köşesinde, camiinin batı duvarlanna bitişik olarak yer almaktadır. Ka­re kaide taştan, silindirik gövde tuğladan inşa edilmiştir. Papuçluk Türk üçgenleri ile oluşturulmuştur. Şerefe altı, beş sıra kirpi saçaklıdır (Resim: 13). M E D R E S E : Avlunun doğu ve batı tarafında sıralanan medrese odaları yedişer adettir. Bu odalardan avlu giriş kapı­sına bitişik olan ilk odalar tonoz örtülüdür. Diğer odalar kubbe ile örtülüdür. Bu odaların avluya bakan yüzle­rinde bir pencere ile bir kapısı bulunmaktadır. Girişin aksi duvarında birer ocakları mevcuttur. Bu ocakların bacaları yıkıktır. Odaların önlerinde bulunan revaklar yıkıktır. Revakların pandantifti kubbelerle örtülü olduğu duvarlardaki izlerden belli olmaktadır (Resim: 14, 15, 16). 432 Duvarlar moloz taş örgülü ve saçak kısmı üç sıra tuğla kirpi saçakla nihayetlenir. Kubbeler tuğladan ve kubbe etekleri üç sıra tuğladan kirpi saçaklıdır. Medrese odaları yıllarca harap durumda kalmış ve fakir kişilerce barınma yeri olarak kullanılmıştır, AŞEVİ: Aşevi, medresenin doğu kanadının kuzey ucuna bitişik olarak bulunmaktadır. Yapı kubbe ile örtülü iki ayrı bölümden oluşmaktadır. Bu iki bölümden kuzeyde kalan birinci bölümün batı cephesinde sivri kemerli girişi bulunmaktadır. Aşevinin ortasından doğu-batı yönünde atılan bir kemer, yapıyı iki ayrı bölüme ayırmıştır. Her iki bölümün üzeri pandantif geçişli tuğla kubbeler ile örtülüdür. Dogu-duvarlarında birer pencere ile birer kapıları mevcuttur. Pencere ve kapıların sivri kemerleri tuğla malzeme ile örülmüştür. Aşevinin güneyde yer alan birinci bölümün batı duvarı halen yıkık durumdadır (Resim: 17,18). Duvarlar moloz taş örgülü ve üç sıra tuğla kirpi saçakla nihayetlenir. RASATHANE: Rasathane olarak adlandırılan yapı, avlunun kuzeyinde yer almaktadır. Bir duvarla medresenin batı du­varına bağlanmıştır (Şekil:4). Yapının medrese ile ilgili olduğu ve rasat işlerinde kullanıldığı tahmin edilmektedir. Rasathane dikdörtgen planlı ve iki katlıdır. Alt kat beşik tonozla örtülüdür. Buraya güney cephede yer alan sivri kemerli kapıdan girilmektedir. Kuzey cephede yer alan tuğla kemerli açıklık sonradan moloz taşla örülerek kapatılmıştır. Örülen kısmın iç duvarında halen bir ocak bulunmaktadır (Şekil:5) (Resim: 19, 20, 21). Yapının üst katı tekne tonoz örtülüdür. Buraya batı cephede yer alan kapıdan girilmektedir. Bu kapı yukarda kaldığından, çıkış merdivenle sağlanmıştır. Halen bu merdiven yıkıktır {Resim:22). Üst kat, ahşap döşeme ile ikiye ayrılmıştır. Bu döşeme halen yıkık durumdadır. Yan duvarlarda döşe­menin ahşap kirişlemelerinin delik yerleri görülebilmektedir. Güney ve kuzey duvarları alt katı tonoz örtüsüne yakın kısımda tuğla örgülü kemerlerle hafifletilmiştir. Güney cephede bir adet penceresi mevcuttur. Duvarları moloz taşla örülmüştür. Rasathanenin kuzeyinde yapılan sınırlı bir araştırma kazısı neticesinde bazı temellere rastlanılmıştır. Bu temellerin bugün mevcut olmayan hamama ait olduğu tahmin edilmektedir. Temellerin kuzeye doğru gittiği arsa özel mülkiyete ait olduğundan, geniş bir araştırma kazısı yapılamamıştır (Resim:23). CAMİİ İLE İLGİLİ YAPILAN R E S T O R A S Y O N ÇALIŞMALARI: Camii'de yapılan restorasyon çalışmaları öncelikle kubbenin otlardan temizlenerek kubbeyi destekleyen yarım kemerli payandalar onarılmıştır. Daha sonra kubbe üstünün tuğlaları gözükünceye kadar temizlenerek kubbenin üst örtüsünün klasik kiremitle sıva bastırmalı olarak kaplanması yapılırken (5) sıralı kirpi saçaklarda kubbe ile birlikte tamamlanmıştır. Camiinin son cemaat mahallindeki yıkık kubbeler aynı malzeme ve ölçüde askıya alınarak tekrar onarı-lırken, Cami batı cephesindeki son cemaatin girişe göre sağında kalan tuğla kemerler askıya alınarak, orji-nalde olduğu gibi korundu ve eksik kısımları tamamlandı. Mecut sütunlar ve sütun başlıkları da yerinde muha­faza edildi. Cami içinde raspa işlemleri yapılarak sıva işlemleri tamamlanırken, pencerelerde eksik olan mer­mer söve ve lentoları orjinalleri bulunanlar yerine koyulurken bulunamayanlar yenilendi ve lokmalı demir par­maklıkları yapıldı. Caminin doğu cephesinde son cemaatin güney ucundaki kütüphane veya müderris odası olduğu sanı­lan kısımda da kapı, pencere ve mihrap yine aynı malzeme ölçüyle onarılmıştır. Camiinin batısında bulunan minare ise petek üstünden itibaren külah yapılarak kurşun kaplanmış, minare gövde ve kaidesinde derz çalış­maları yapılmıştır. Camii beden duvarları ve kasnağında ise yine derzleme yapılmıştır. Camii hariminde ze­min döşemesi olarak da imitasyon altıgen tuğla benzeri malzeme kullanılmıştır. Camii içindeki minber ise şimdilik mevcut halde bırakıldı ve Koruma Kurulu kararı doğrultusunda bere­ket edilecektir. 10. Aydın SAYIU, a.c, S.684, Tire İlçesinde bu bina rasathane olarak bilinmemektedir. Tire Müzesinin eski müdürü Faik Tokluoğlu'nun Necip Paşa Kütüp hanesinde bu binanın rasathane olduğunu belirtir bir kayıdın bulunduğunu belirtmesi üzerine, bu yapı rasathane olarak adlan­dırılmıştır. Bunu doğrulayacak kayda rastlanılmamıştır. Yapı, halk arasında dolaşan rivayetlerde müderris evi, dershane ve fet­vahane olarak adlandınidığıdır. Tire'nin doğu ucunda bulunan ve Kazganoğlu (Kazancıoğlu) Mehmet Bey tarafından yaptırılan külliyenin yıkılmış olan medrese­sinin yanında da iki katlı binanın bulunduğu, civarda oturan mahalle sakinleri buranın, müderris odası veya dershane olduğunu belirtmişlerdir. Yavukluoğlu Külliyesi'ndeki de bu amaçlar doğrultusunda kullanılmış olması akla yakın düşmektedir. Bu tip iki katlı yapılar, Tire'de yaygın olmalıdır. 433 Cami ile ilgili olarak yapılan tüm imalatlar İzmir I . nolu Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 12.3.1992 gün ve 3561 sayılı kararında belirtilen hususlar doğrultusunda yapılmıştır. Medrese, Aşevi, Rasathane, Avlu ile ilgili çalışmalar için ise Koruma Kurulu karan beklenmektedir. Sa­dece Medresenin Revak ayaklarının temel izleri araştırma kazısı yapılarak ortaya çıkarılmıştır. Ayrıca Medre­se odalarının üstündeki kubbelerde temizlenerek imalata hazır hale getirilmiştir. Rasathanenin kuzey dokusunda mülkiyeti özel şahıslara ait olan alanda ise, hamam olduğu sanılan bir takım izlere rastlanmıştır. Tüm bu izler İzmir I Nolu Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu kararı doğ­rultusunda ele alınacaktır. [r 'J L5 • D Şekil: 1. Izmir ili, Tire Ilçesi'mle bulunan Yavukluoğlu (Yogurtluoglu) Külliyesinin genel planı. (Yakup HAZAN) 434 İZMİR-TİRE YAVUKLUOGLU CAMIL RESTORASYON PROJESİ. OlceW-1 / 50̂  f c 1. •: ^e-j + -« B ' İL* -t'. I - Q " i £ î f ^ t o ^ . T t » î -4 PlÖn, 1/50 \^ Şekil 2. Caminin planı. Şekil 3. Caminin kesiti. ... / u ^ t-1 . . ir-sı...; < A - A , Kesiti. 1 / 5 ü SEKTnaiN BP - P 11 -7 30 «̂-/t// 4. Külliyeye dahil rasathanenin gUney ve kuzey cephelerinin rölöve görünüşleri. (Yakup HAZAN) t n 11' 3 ! fJMSITOPN A . A <1 «i'a® !5̂ t?Â:ı7 5. Rasathanenin rölöve kesitleri. (Yakup HAZAN) 4 3 6 i I i I I , < , A '• • • • J 2. Caminin ön cephesinin onarım sonrası durumu. 3. Son cemaat yerinden görünüş. 4. Caminin giriş kapısının görünüşü. 7. Kubbenin onarım esnasındaki durumu. 437 6. Caminin güney cephesinin onarımdan sonraki durumu., 10. Mihrabın yakından görünüşü. 9. Mihrap ve minberin onarımdan sonraki du­rumu. 12. Caminin duvar örgüsünden görünüş. m .r , — I 13. Minarenin onarımdan sonkaki durumu. 438 Î4. Medresenin batı kanadının üstten görünüşü ve revaklardaki kazı çalışmaları. 75. Medresenin doğu kanadının görünüşü. 17. Aşevinin batı cepheden görünüşü. 18. Aşevinin arka cepheden görünüşü. 16. Yıkılmış revaklara ait kubbenin pandantif izi. ' ' -ili 439 I J 20. Rasathanenin güney cepheden görünüşü. 21. Rasathanenin alt katının giriş kapısı. 22. Rasathanenin kuzey cephesi ve hanıam kısmındaki kazı çalışmaları. 23. Hatnam kısmı ve rasathanenin batı cephesin­deki kazı çalışmalarından görünüş. 440 7. Caminin onarım öncesine ait 1939 yılı fotoğrafı. W 5. Caminin güney cephesinin 1939 yılındaki duru- 8. Caminin pencerelerinin mu. görünüşü. 11. Miiderrif: odasının onarımdan önceki durumu. 19. Rusatlumenin 1939 yılındaki durumu. \ 442 

İzmir, Tire, Yavukluoğlu (Yoğurtluoğlu) Külliyesi

http://acikerisim.fsm.edu.tr/xmlui/bitstream/11352/1088/1/Topkarao%c4%9flu%20%26%20Kesici.pdf

İzmir, Tire, Yavukluoğlu (Yoğurtluoğlu) Külliyesi

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

DSpace@FSM Vakif University