Su yaşamsal öneme sahip doğal kaynaklardan birisidir. Tüm canlılar suya bağımlıdır. Yeryüzünde yaşamın, iklimin, havanın, toprağın, bitkilerin, canlı organizmaların fiziksel ve kimyasal özelliklerinin biçimlenmesinde suyun rolü çok büyüktür. Temelde sanılanın aksine su sınırlı bir kaynaktır. Yeraltı ve yüzey sularından; tarım, taşıma, madencilik ve endüstriden içme suyuna kadar, ekonomik amaçlar da dâhil olmak üzere pek çok alanda istifade edilmektedir. Ancak su kaynakları üzerinde, gerek insan faaliyetleri gerek doğanın yarattığı değişimler nedeniyle çift yönlü bir baskı vardır. Bunun sonucunda su kaynakları gün geçtikçe hem miktar hem de kalite açışından değişime uğramaktadır. Su kaynaklarının yönetimine ilişkin sorunlar yaşanırken, çevre sorunlarının da su kaynakları üzerindeki etkisi her geçen gün artmaktadır. Su kaynakları yönetimi sürdürülebilir kalkınmanın kilit bileşeni olup her yurttaşın yeterli ve uygun kalitede su arzına ulaşması esas kabul edilmelidir. Türkiye’de son yıllardaki hızlı nüfus artışı, plansız kentleşme, endüstrileşme, gıda gereksiniminin artmasıyla yoğunlaşan tarım faaliyetleri bir taraftan su kirliliği ve su kıtlığını artırırken, diğer bir taraftan da su talebini artırmıştır. Bu durum etkili yönetimlerle çözümlenecekken, özellikle kurumsal yapı, yönetimsel uygulamalar, kanunlar, politikalar, izleme ve denetlemeye ilişkin hatalı uygulamalarla, içinden çıkılmaz noktalara ulaşmıştır. Bu çalışmada, Türkiye’deki su kaynakları yönetimine ilişkin bu sorunlar incelenmiştir. Su kaynaklarının incelenmesi ve sürdürülebilir kullanımının sağlanmasında problemlerin belirlenmesi ve çözümler aranması amaçlanmaktadır
